Σημειώσεις από το πουθενά

Σημειώσεις από το πουθενά

  • |

Είναι σχεδόν αναμενόμενο. Από το προσεχές φθινόπωρο, ίσως και νωρίτερα (ήδη έχουμε εγχώρια και διεθνή προανακρούσματα) θα εμφανιστεί μια λογοτεχνική και καλλιτεχνική «πανδημία». Ταινίες, παραστάσεις, εκθέσεις, πεζογραφία, ποίηση, στοχασμός, συνέδρια, συμπόσια υπό τη σκιά του SARS-COV-2.

Μισέλ Φάις

Αναμενόμενο επίσης (μακάρι να διαψευστούμε) ότι εν πολλοίς θα προκύψουν έργα εφήμερα, που θα ενσωματώνουν βεβιασμένα ή εντυπωσιοθηρικά τη «σκοτεινή λάμψη» του Covid-19 (κάτι ανάλογο συνέβη, εντός συνόρων, με την αυτοκαθοριζόμενη ως «τέχνη της κρίσης»).

Ωστόσο οι απαιτητικοί φιλότεχνοι και βιβλιόφιλοι, και επαγωγικά οι απαιτητικοί πολίτες, αναμένουν το σπάνιο και το μεταμορφωτικό. Κοντολογίς, έργα που θα συνομιλήσουν με τη μνήμη, το παρόν και το μέλλον του εγκλεισμού και αυτοπεριορισμού που ζήσαμε σε ζωντανό χρόνο, μέσα από κομβικά παραδείγματα της αφήγησης, της σκέψης και της αναπαράστασης. Εργα που θα μεταβολίσουν το τρέχον σε διαρκές και το τοπικό σε οικουμενικό. Εργα που σχεδόν θα επινοήσουν το οικείο άγχος και την επικρεμάμενη απειλή μέσα από συναρπαστικές ιστορίες, αναπάντεχες εικόνες και σκέψεις.

Τα ζητήματα αυτά τα επιλύει, ώς έναν βαθμό, η απόσταση. Ενίοτε όμως και η αλλαγή βλέμματος. Κι επί του πρακτέου: Θα παραχθούν έργα που θα θωπεύουν τα φοβικά, στερεοτυπικά και συνωμοσιολογικά ανακλαστικά μας ή όχι;

Καθώς το κρίσιμο είναι αν η μετά τον κορονοϊό τέχνη διευρύνει ή περιστέλλει τον πολιτικό, ηθικό, ηθολογικό και υπαρξιακό μας ορίζοντα. Κι ακριβώς λόγω αυτού η καμπύλη της τέχνης τέμνεται με την καμπύλη της συλλογικής μέριμνας. Μ’ άλλα λόγια, η Ευρώπη, η δημοκρατία, η παγκόσμια κοινότητα θα απορροφήσουν με αδιαφορία και αποκλεισμό ή με αυτοκριτική και ανασυγκρότηση το επερχόμενο ωστικό κοινωνικό κύμα της πανδημίας;

efsyn.gr