Κάτω τα χέρια από τη λαϊκή κατοικία!

Το «blame game», μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, για το ποιος ευθύνεται για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, θα ήταν ακόμα μια βαρετή «σκιαμαχία» προεκλογικής κατανάλωσης, αν αυτή δεν γινόταν μπροστά στον κίνδυνο, χιλιάδες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και άνεργοι να βρεθούν, κυριολεκτικά, στο δρόμο.

Το σκε­πτι­κό της πρό­σφα­της από­φα­σης του Αρεί­ου Πάγου, που επι­τρέ­πει στα «κο­ρά­κια» της δευ­τε­ρο­γε­νούς αγο­ράς δα­νεί­ων (funds και servicers) να διε­νερ­γούν κα­τα­σχέ­σεις και πλει­στη­ρια­σμούς, απο­τε­λεί «σύν­θε­ση» διά­φο­ρων νόμων του ΠΑΣΟΚ (2003), του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (2015) και της ΝΔ (2020). Με την από­φα­ση του Αρεί­ου Πάγου, πε­ρί­που 700.000 δα­νειο­λή­πτες βρί­σκο­νται υπό τη δα­μό­κλειο σπάθη των πλει­στη­ρια­σμών, καθώς νο­μι­μο­ποιού­νται οι servicers να γί­νο­νται διά­δι­κοι και να βγά­ζουν σε πλει­στη­ρια­σμό σπί­τια που απο­τε­λούν πρώτη κα­τοι­κία προ­βαί­νο­ντας σε πρά­ξεις εκτέ­λε­σης. Εκτι­μά­ται ότι πε­ρί­που 60.000 πλει­στη­ρια­σμοί έχουν δρο­μο­λο­γη­θεί μόνο για το τρέ­χον έτος.

Οι αρε­ο­πα­γί­τες με πλειο­ψη­φία 56-9 απο­φά­σι­σαν υπέρ των αρ­πα­κτι­κών εται­ρειών (εντός 8 ημε­ρών, ενώ σε άλλες πε­ρι­πτώ­σεις οι απο­φά­σεις τους κα­θυ­στε­ρούν χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά), με επι­χει­ρή­μα­τα βγαλ­μέ­να από την συ­στη­μι­κή προ­πα­γάν­δα: «δεν θα επι­βρα­βεύ­σου­με τους κα­κο­πλη­ρω­τές, κιν­δυ­νεύ­ει η επεν­δυ­τι­κή βαθ­μί­δα της χώρας» και άλλα όμορ­φα μνη­μο­νια­κά. Η σκαν­δα­λώ­δης από­φα­ση του Αρεί­ου Πάγου έχει δύο σκέλη. Το ένα είναι φυ­σι­κά η απει­λή για δε­κά­δες χι­λιά­δες νοι­κο­κυ­ριά.

Το δεύ­τε­ρο είναι ότι, κά­νο­ντας χρήση του νόμου του 2003, τα funds και οι τρά­πε­ζες απαλ­λάσ­σο­νται από κάθε πι­θα­νό φόρο (14 φο­ρο­α­παλ­λα­γές προ­βλέ­πο­νταν στο εν λόγω νο­μο­θέ­τη­μα που ποτέ δεν κα­τάρ­γη­σε η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ). Με­λέ­τη που κα­τέ­θε­σε ο Δι­κη­γο­ρι­κός Σύλ­λο­γος Αθη­νών στον Άρειο Πάγο εκτι­μά­ει την απώ­λεια εσό­δων του Δη­μο­σί­ου σε 58 δισ. ευρώ! Ένα τε­ρά­στιο ποσό που θα μπο­ρού­σε να κα­τευ­θυν­θεί σε προ­γράμ­μα­τα στε­γα­στι­κής πο­λι­τι­κής και προ­στα­σί­ας των υπερ­χρε­ω­μέ­νων νοι­κο­κυ­ριών.

Η μόνη απά­ντη­ση του Μη­τσο­τά­κη είναι οι ιδιω­τι­κές ρυθ­μί­σεις (εξω­δι­κα­στι­κός συμ­βι­βα­σμός και με­τα­τρο­πή του δα­νειο­λή­πτη σε μι­σθω­τή) με τα funds. Ρυθ­μί­σεις που αφε­νός δεν απέ­τρε­ψαν τους πλει­στη­ρια­σμούς τα προη­γού­με­να χρό­νια, αφε­τέ­ρου είναι δύ­σκο­λο να εντα­χθεί κά­ποιος, σε επο­χές πλη­θω­ρι­στι­κής έκρη­ξης και ακρί­βειας, όπου το ερ­γα­τι­κό ει­σό­δη­μα έχει κυ­ριο­λε­κτι­κά λε­η­λα­τη­θεί. Σε συν­δυα­σμό μά­λι­στα με την αύ­ξη­ση των επι­το­κί­ων εξυ­πη­ρέ­τη­σης των δα­νεί­ων τους τε­λευ­ταί­ους μήνες, η δη­μιουρ­γία μιας νέας γε­νιάς κόκ­κι­νων δα­νεί­ων είναι δε­δο­μέ­νη. Τα νοι­κο­κυ­ριά και οι επι­χει­ρή­σεις έχουν λη­ξι­πρό­θε­σμο χρέος ύψους σε 15,12 δισ. ευρώ, που απο­τε­λεί το 9,1% των συ­νο­λι­κών δα­νεί­ων των τρα­πε­ζών. Το χρέος προς τα funds και τους servicers φτά­νει τα 86,804 δισ. ευρώ. Μόνο τα 27 δισ. από αυτά έχουν ρυθ­μι­στεί.

Όσο για τον Τσί­πρα, που ψευ­δώς υπο­στη­ρί­ζει ότι δεν γί­νο­νταν πλει­στη­ρια­σμοί πρώ­της κα­τοι­κί­ας όταν κυ­βερ­νού­σε (θε­σπί­ζο­ντας μά­λι­στα ως «ιδιώ­νυ­μο» την αντί­στα­ση σε αυ­τούς), η λύση είναι ανα­στο­λή των πλει­στη­ρια­σμών μέχρι τις εκλο­γές. Μετά θα ανα­λά­βει η «προ­ο­δευ­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση»…που απο­κλεί­ε­ται βέ­βαια να τα βάλει με τις τρά­πε­ζες και τους servicers, όπως φά­νη­κε και στο τε­λευ­ταίο ρα­ντε­βού με τον Στουρ­νά­ρα.

Αν όμως για τα λαϊκά νοι­κο­κυ­ριά, κυ­βέρ­νη­ση και «κο­ρά­κια» ετοι­μά­ζουν την εκ­ποί­η­ση της κα­τοι­κί­ας τους, για διά­φο­ρους με­γα­λό­σχη­μους επι­χει­ρη­μα­τί­ες η «ευαι­σθη­σία» τους ξε­χει­λί­ζει. Από το 2010 και μέχρι τις μέρες μας, εφο­πλι­στι­κές οι­κο­γέ­νειες, ΜΜΕ, βιο­μη­χα­νί­ες, και κάθε εί­δους κα­πι­τα­λι­στές, παρά την τε­ρά­στια οι­κο­νο­μι­κή τους επι­φά­νεια, λει­τούρ­γη­σαν ως μπα­τα­χτσή­δες, φτά­νο­ντας να πλη­ρώ­σουν ψί­χου­λα σε σχέση με το ύψος των δα­νεί­ων που είχαν πάρει, πε­τυ­χαί­νο­ντας γεν­ναία «κου­ρέ­μα­τα». Και μην ξε­χνά­με τις προ­κλη­τι­κές ανα­κε­φα­λαιο­ποι­ή­σεις των τρα­πε­ζών με δη­μό­σιο χρήμα και τη βο­ή­θεια στο «ξε­φόρ­τω­μα» των κόκ­κι­νων δά­νειων, για να μη φαί­νο­νται στους ισο­λο­γι­σμούς τους.

Είναι φα­νε­ρό ότι η από­φα­ση του Α.Π., ενι­σχύ­ει πε­ραι­τέ­ρω έναν ανε­λέ­η­το μη­χα­νι­σμό φτω­χο­ποί­η­σης των πολ­λών και με­τα­φο­ράς πλού­του στα χέρια των λίγων. Αντί­πα­λος σε αυτή τη βάρ­βα­ρη πο­λι­τι­κή δεν μπο­ρεί παρά να είναι η ανά­πτυ­ξη των μα­ζι­κών αγώ­νων, ενά­ντια στην ανα­βαθ­μι­σμέ­νη επί­θε­ση στη λαϊκή κα­τοι­κία. Με διεκ­δί­κη­ση σει­σά­χθειας στα χρέη των ερ­γα­ζό­με­νων στρω­μά­των, για την πραγ­μα­τι­κή και πλήρη κα­το­χύ­ρω­ση της προ­στα­σί­ας της πρώ­της κα­τοι­κί­ας και του δι­καιώ­μα­τος στη στέγη όλων μας.

Κάθε γει­το­νιά θα χρεια­στεί να γίνει εστία αντί­στα­σης στις κα­τα­σχέ­σεις και τα­ξι­κής αλ­λη­λεγ­γύ­ης για τον κόσμο μας. Και σε αυτό το άμεσο κα­θή­κον, έχουν ση­μα­ντι­κό ρόλο να παί­ξουν σω­μα­τεία, συλ­λο­γι­κό­τη­τες κα­τοί­κων, δη­μο­τι­κά σχή­μα­τα και οι δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ράς.

rproject.gr/