Γεια σας, το σημερινό «Εκτός Βουλής» του ΜέΡΑ25 έρχεται όσο εντός Βουλής η κακοφωνία δίνει και παίρνει, λες κι ο θόρυβος στην Ολομέλεια θα φέρει την δικαιοσύνη σ’ ένα καθεστώς δομημένο να μην αφήνει το παραμικρό περιθώριο δικαιοσύνης.
Μια βδομάδα μετά τη λαοθάλασσα της 28ης Φλεβάρη, ο κόσμος σείεται από την ιερή οργή εναντίον μιας κυβέρνησης που μετέτρεψε το ψεύδος και την συγκάλυψη σε ολυμπιακό άθλημα.
Ο κόσμος πίστεψε στη δύναμή του να ρίξει αυτή την κυβέρνηση χωρίς της βοήθεια της Αντιπολίτευσης. Αυτό είναι καλό. Είναι σπουδαίο ο λαός να νιώθει δυνατός. Από την άλλη, όμως, ελλοχεύει ο κίνδυνος της απογοήτευσης – μιας απογοήτευσης που μπορεί γρήγορα να έρθει όσο ο Κυριάκος παραμένει τόσο αμετανόητος όσο και ακλόνητος στην καρέκλα.
Ο μόνος τρόπος να συντηρηθεί η λαϊκή, δημοκρατική βούληση – που οικοδομήθηκε, είναι αλήθεια, ερήμην των κομμάτων – είναι να αναζωογονείται μέσα από την πολιτική ωριμότητα που μόνο η ψύχραιμη ανάλυση μπορεί να προσθέσει στα όμορφα, τα δυνατά συναισθήματα των ημερών.
Αυτό μπορούμε να προσφέρουμε εμείς, το ΜέΡΑ25, αυτό προσφέρουμε: Ψύχραιμη ανάλυση. Συμμετοχή στις δράσεις. Συναισθηματικό δέσιμο με τον κόσμο που βρήκε ξανά τη φωνή του μετά από χρόνια πολλά.
Όσον αφορά την ψύχραιμη ανάλυση, το ΜέΡΑ25 έχουμε παράδοση. Μιλούσαμε σε ανύποπτο χρόνο, και πλήρως εμπεριστατωμένα, όταν δεν ήταν της μόδας:
για την τελειωμένη Ευρώπη,
για την γελοιότητα των εξεταστικών επιτροπών της Βουλής, τις οποίες περιφρονούσαμε – όπως τους άξιζε – όσο ήμασταν στη Βουλή,
για το Χρηματιστήριο, δηλαδή το Καρτέλ, Ενέργειας,
για το όνειδος των κόκκινων δανείων, των φαντς, των σέρβισερς, του Ηρακλή,
για το Airbnb και την Golden Visa,
για τα τραίνα, ναι, τα τραίνα. Ποιός δεν θυμάται τον βουλευτή μας Κρίτωνα Αρσένη να προβλέπει πως η ιδιωτικοποίηση που ψήφισαν μαζί ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα έφερνε μεγάλο ατύχημα στη γραμμή Αθήνας-Θεσσαλονίκης;
Σήμερα, που ο κόσμος όλος βοά με οργή για όλα αυτά, που μαζί με τον θυμό και τον θρήνο για τους 57 νεκρούς, εξαγριώνεται:
που δεν βρίσκει σπίτι να νοικιάσει,
που δεν αντέχει να τον ληστεύει το καρτέλ το οποίο ξεκοκκάλισε την τέως ΔΕΗ,
που αναστενάζει στα ταμεία των σουπερμάρκετ…
Σήμερα, σε μια Ελλάδα που την έπνιξε η λιτότητα και τα NEIN, NEIN, NEIN Βερολίνου, Φρανκφούρτης και Βρυξελλών, με πολίτες που χρόνια τώρα τους λένε:
εργατικές κατοικίες, γιοκ
χρήματα για παιδεία, δεν υπάρχουν
κονδύλια για υγεία, δεν έχουμε να δώσουμε
ασφαλή τραίνα, είναι πολλά τα λεφτά – δεν υπάρχουν τώρα.
Ναι, σε αυτό τον κόσμο ξάφνου εμφανίζεται μια Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και τι λέει; Λεφτά υπάρχουν! Ναι, βρήκε, λέει, 800 χιλιάδες εκατομμύρια ευρώ για βόμβες, όπλα, και κανόνια.
Και πριν λαλήσει δεύτερη φορά η ημίτρελη Ούρσουλα, πετάγονται στα ουράνια οι μετοχές των κατασκευαστών και των εμπόρων του θανάτου. Rheinmetall, British Aerospace, Leonardo κάνουν πάρτι από χτες στα χρηματιστήρια. Και το χειρότερο; Η Ούρσουλα δεν μας δίνει καν τα λεφτά για να αγοράσουμε τα όπλα αυτά. Όχι, θα μας επιτρέψει λέει να δανειστούμε πέραν των ορίων που μας έθεσε η τρόικα!
Για να μην σκοτώνονται τα παιδιά μας στα σάπια τραίνα που μας έφερε η τρόικα, δάνεια δεν μας επέτρεψε να πάρουμε.
Για να μην μένουν τα παιδιά λαϊκών οικογενειών χωρίς μια πραγματική δημόσια παιδεία, δάνεια δεν μας επέτρεψε να πάρουμε.
Για να χτίσουμε καμιά κοινωνική κατοικία, έτσι ώστε νέα ζευγάρια, νέες οικογένειες να έχουν μια ασφαλή στέγη πάνω από το κεφάλι τους, δάνεια δεν μας επέτρεψαν να πάρουμε.
Αλλά για βόμβες και κανόνια, πάρε κόσμε δάνεια – κι όταν δεν θα μπορείς να τα αποπληρώσεις, ε, δεν πειράζει, θα σου ξαναστείλουμε μια αναβαθμισμένη τρόικα να σου κόψει ό,τι σου έχει μείνει ως τότε.
Στο μεταξύ, ο Βλαντίμιρ Πούτιν γελάει με την ηλίθια Ευρώπη που πιστεύει ότι θα τον τρομάξει αδυνατίζοντας κι άλλο τον κοινωνικό της ιστό υπέρ μιας χούφτας εμπόρων όπλων. Κι από την άλλη, ένας Τραμπ να ακονίζει τα δόντια του ετοιμάζοντας 25% δασμούς στις ευρωπαϊκές εξαγωγές κόντρα σε μια ευρωπαϊκή ηγεσία που θυμίζουν αποκεφαλισμένα κοτόπουλα που ακόμα τρέχουν αιμορραγούντα σαν τις άδικες κατάρες – έως ότου καταρρεύσουν και δώσουν γην και ύδωρ στο εκ Ουάσιγκτον ορμώμενο αφεντικό.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, δική μας δουλειά, δουλειά του ΜέΡΑ25, είναι να διαχωρίζουμε την κακοφωνία από την ιερή, ορθολογική οργή. Και, μέσα από τις αναλύσεις μας, να μπολιάζουμε το λαϊκό, αντι-ολιγαρχικό συναίσθημα με την δόση ορθολογισμού που απαιτεί η μεγάλη ανατροπή χωρίς την οποία δικαιοσύνη δεν θα υπάρξει ποτέ.
Προχωράμε, εκτός Βουλής με βούληση, ελπίδα και υπομονή!
Σχόλια (0)