Κάθε κρίση μεταβάλλει βίαια την «κανονικότητα» και αφήνει το αρνητικό της αποτύπωμα και στους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα. Ιδιαίτερα η πρόσφατη υγειονομική κρίση με την πανδημία COVID-19 μετέβαλε τις εργασιακές συνθήκες, και διατάραξε την προσφορά και τη ζήτηση, ενώ χιλιάδες θέσεις εργασίας χάθηκαν και χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να διακόψουν τη λειτουργία τους ή να υπολειτουργήσουν. Η κοινωνικοοικονομική ζωή ανατράπηκε και οι δημόσιες πολιτικές που ασκήθηκαν για τον περιορισμό της διασποράς της πανδημίας στην κοινότητα είχαν επιπτώσεις στον οικονομικό, τον κοινωνικό, τον εργασιακό και τον ψυχολογικό τομέα. Αυτές τις επιπτώσεις ερευνά εστιάζοντας και στις ψηφιακές αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν την περίοδο εκείνη η μελέτη υπό τον τίτλο «Οι κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας Covid-19 στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα», που πραγματοποίησαν και δημοσιοποίησαν το Ινστιτούτο Εργασίας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) και το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών.
Η μελέτη αποτυπώνει, με διαφορετικά μεθοδολογικά εργαλεία έρευνας, τις απόψεις 2.812 εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα από διαφορετικούς κλάδους οικονομικής δραστηριότητας. Όπως εξηγεί το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, σκοπός της παρούσας μελέτης αποτελεί η διερεύνηση του βαθμού επίδρασης της πανδημίας COVID-19 σε τέσσερις τομείς: Στον οικονομικό, τον ψηφιακό, τον ψυχολογικό και τον κοινωνικό, προκειμένου να κατατεθούν τεκμηριωμένες προτάσεις πολιτικής για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και εργασίας των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Από τη μελέτη προέκυψε η εικόνα της πραγματικότητας που λίγο-πολύ βιώνει η πλειονότητα των εργαζομένων που ανήκουν στα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα και είναι εκείνη της εργασιακής και οικονομικής ανασφάλειας που εντάθηκε στη διάρκεια της πανδημίας, αφενός λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που αυτή δημιούργησε και αφετέρου εξαιτίας των ανεπαρκών κυβερνητικών μέτρων για τη στήριξη των πολιτών και του ΕΣΥ. Επιπλέον, οι εργαζόμενοι φαίνεται να μην τοποθετούνται θετικά απέναντι στο καθεστώς της τηλεργασίας, το οποίο συνδέουν με ευθεία επιδείνωση των συνθηκών εργασίας τους και μείωση των μισθών τους. Διαπιστώνεται ότι οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα είναι ιδιαίτερα απαισιόδοξοι για τις επιπτώσεις της πανδημίας στην αντιμετώπιση των οικονομικών υποχρεώσεών τους, διακατέχονται από την αγωνία περί ενδεχόμενης ανεργίας και απώλειας θέσεων εργασίας, είναι απαισιόδοξοι αναφορικά με την αποτελεσματικότητα των μέτρων της πολιτείας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, είναι απαισιόδοξοι σχετικά με την αναμενόμενη πορεία της οικονομίας βραχυπρόθεσμα, αλλά και μακροπρόθεσμα, είναι ανήσυχοι αναφορικά με την ψηφιοποίηση της εργασίας. Εκφράζονται φόβοι ότι η ψηφιοποίηση μπορεί να επιφέρει μείωση μισθών, αύξηση του φόρτου εργασίας και νέες ευέλικτες μορφές εργασίας
Από την παραγοντική ανάλυση της μελέτης σε κύριες συνιστώσες διαπιστώνεται ότι ο οικονομικός παράγοντας αντικατοπτρίζει αρχικά την αδυναμία πληρωμής οικονομικών υποχρεώσεων και, στη συνέχεια, το ενδεχόμενο των απολύσεων και την απώλεια θέσεων εργασίας, την αδυναμία ανάκαμψης της οικονομίας, το προσωπικό ενδεχόμενο απόλυσης και εξέλιξης των αμοιβών και, τέλος, τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης αναφορικά με το καθεστώς εργασίας στο διάστημα της πανδημίας και τη διαφύλαξη των θέσεων εργασίας. Επίσης, διαπιστώνεται ότι ο ψηφιακός παράγοντας αντικατροπτίζει κατά σειρά ιεραρχίας αρχικά την εξοικείωση με τα ψηφιακά και συνεργατικά εργαλεία και τη χρήση τους στην εργασία, κατά δεύτερο λόγο τις αρνητικές επιπτώσεις της ψηφιοποίησης της εργασίας και, τέλος, τη θετική επίδραση της ψηφιοποίησης στην εκπαίδευση. Αξίζει ακόμα να σημειωθεί ότι ο ψυχολογικός παράγοντας αντικατοπτρίζει κατά σειρά ιεραρχίας αρχικά τη διαταραχή στη συναισθηματική κατάσταση, κατά δεύτερο λόγο τη συναισθηματική εξάντληση, κατά τρίτο λόγο την απαισιόδοξη στάση προς τη ζωή, κατά τέταρτο λόγο τον φόβο νόσησης και μετάδοσης του ιού και, τέλος, τον φόβο θανάτου ή έλλειψης δυνατότητας πλήρους ίασης. Τέλος, ο κοινωνικός παράγοντας αντικατροπτίζει κατά σειρά σπουδαιότητας αρχικά την αποτελεσματικότητα των κυβερνητικών μέτρων, συμπεριλαμβανομένου και του ρόλου των media, στην προστασία των πολιτών, κατά δεύτερο λόγο την εγκατάλειψη και έλλειψη επικοινωνίας, κατά τρίτο λόγο την έλλειψη ικανότητας του συστήματος υγείας να ανταποκριθεί στην κατάσταση της πανδημίας, καθώς και την έλλειψη των πόρων, κατά τέταρτο λόγο την αποτελεσματικότητα του συστήματος υγείας, κατά πέμπτο λόγο την οικονομική στήριξη και την ύπαρξη οικονομικών παροχών σε επιχειρήσεις και εργαζομένους που μπήκαν σε υποχρεωτικό lockdown, κατά έκτο λόγο την έλλειψη συγγενών και φίλων, κατά έβδομο λόγο τη στενή εξάρτηση από οικογένεια και φίλους και, τέλος, την ελλιπή πληροφόρηση για την αντιμετώπιση και εξάπλωση του ιού COVID-19.
http://ergasianet.gr
