25 Νοέμβρη 2024: Φεμινιστικοί αγώνες για ζωή χωρίς βία και πόλεμο

Ακόμα μια 25η Νοέμβρη (παγκόσμια μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών) μας βρίσκει στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από το στόχο της παγκόσμιας αυτής μέρας.

Στα μάτια όλου του πλα­νή­τη κλι­μα­κώ­νε­ται η ακραία απάν­θρω­πη προ­σπά­θεια εξα­φά­νι­σης του Πα­λαι­στι­νια­κού λαού και όσων επι­μέ­νουν να αντι­στέ­κο­νται, συ­νει­δη­τά ενορ­χη­στρω­μέ­νη από τις κυ­βερ­νή­σεις της Δύσης και τους συ­να­σπι­σμούς τους (ΝΑΤΟ, ΕΕ), για τα συμ­φέ­ρο­ντά τους, για τα πε­τρέ­λαια…

Κατερίνα Γιαννούλια

Και εδώ, στην χώρα μας, η κυ­βέρ­νη­ση της ΝΔ «δεν έχει λεφτά» για τις δομές στή­ρι­ξης των κα­κο­ποι­η­μέ­νων γυ­ναι­κών, ενώ οι γυ­ναί­κες που ερ­γά­ζο­νται ως  ΙΔΟΧ στη Γραμ­μή 15900, στο Πα­ρα­τη­ρη­τή­ριο Ισό­τη­τας και στο Γρα­φείο Υπο­στή­ρι­ξης (Help Desk) Ισό­τη­τας, σε συν­θή­κες πλή­ρους ερ­γα­σια­κής ανα­σφά­λειας, η τε­λευ­ταία πλη­ρω­μή που έλα­βαν φέτος αφο­ρού­σε το μήνα Ιού­λιο, όπως κα­ταγ­γέλ­λουν οι Σύλ­λο­γοι των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο Υπουρ­γείο Ερ­γα­σί­ας και Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης και στο Υπουρ­γείο Κοι­νω­νι­κής Συ­νο­χής και Οι­κο­γέ­νειας!!!

Όμως, η κυ­βέρ­νη­ση της ΝΔ, πρω­το­στα­τού­σα στη βο­ή­θεια προς το κρά­τος-δο­λο­φό­νο Ισ­ρα­ήλ, πλη­ρώ­νει δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια για να στέλ­νει φρε­γά­τα 2.500 χι­λιό­με­τρα μα­κριά από τα σύ­νο­ρα της Ελ­λά­δας, αγο­ρά­ζει τη μια Belhara μετά την άλλη και δια­θέ­τει περί τα 6 δισ. Ευρώ για πο­λε­μι­κούς εξο­πλι­σμούς.

Η υπο­κρι­σία της κυ­βέρ­νη­σης και όλου του συ­στη­μι­κού τόξου δεν μας εκ­πλήσ­σει.

Ωστό­σο δεν εί­μα­στε δια­τε­θει­μέ­νες να συ­νη­θί­σου­με τη βία, ούτε στην Πα­λαι­στί­νη, ούτε στην Ελ­λά­δα, ούτε που­θε­νά!

Και θα σπάμε τη σιωπή κι ας ξέ­ρου­με πως μας το λένε υπο­κρι­τι­κά, χωρίς να το εν­νο­ούν και χωρίς αυτό να επι­φέ­ρει καμία ορ­γα­νω­μέ­νη προ­στα­σία, ενώ αντί­θε­τα, μπο­ρεί να επι­φέ­ρει έξτρα απει­λές και τι­μω­ρί­ες!

Πώς αλ­λιώς να εκλά­βου­με τη γυ­ναι­κο­κτο­νία της Κυ­ρια­κής, μέσα στο ΑΤ Αγ. Αναρ­γύ­ρων, που όχι μόνο «έσπα­σε τη σιωπή», αλλά τή­ρη­σε «ολό­κλη­ρο το πρω­τό­κολ­λο» και πα­ρό­λα αυτά, της αρ­νή­θη­κε η Ελ­λη­νι­κή Αστυ­νο­μία ακόμα και να κα­τα­γρά­ψει το όνομά της, με την πρό­θε­ση, η προ­δια­γε­γραμ­μέ­νη δο­λο­φο­νία της με έμ­φυ­λα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά, να απο­τε­λέ­σει άλλο ένα…πε­ρι­στα­τι­κό!

Γυ­ναι­κο­κτο­νί­ες

Επί τη ευ­και­ρία της 25ης Νο­έμ­βρη και όχι μόνο, κάθε χρόνο πα­ρα­τί­θε­νται τα πιο επι­και­ρο­ποι­η­μέ­να στοι­χεία επι­θέ­σε­ων έμ­φυ­λης βίας, από όλες τις φε­μι­νι­στι­κές συλ­λο­γι­κό­τη­τες, ακόμα και από την κυ­βέρ­νη­ση, τις Υπουρ­γούς (πόσο μάλ­λον που φέτος έχου­με και Υπουρ­γείο Οι­κο­γέ­νειας!!!), τον ΟΗΕ και άλλα θε­σμι­κά όρ­γα­να.

Στα στα­τι­στι­κά, λί­γο-πο­λύ συμ­φω­νού­με όλες-οι οι εμπλε­κό­με­νες-οι, του­λά­χι­στον για αυτά που είναι κα­τα­γε­γραμ­μέ­να ως τέ­τοια.

Ωστό­σο, η χρήση των όρων δεν έχει κα­τα­κτη­θεί πλή­ρως και δεν είναι κοινό μας στοι­χείο. Ο όρος «γυ­ναι­κο­κτο­νία», μετά από τρα­γι­κές δο­λο­φο­νί­ες γυ­ναι­κών επει­δή ήταν γυ­ναί­κες και από την επί­μο­νη δράση του φε­μι­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος, στη δη­μό­σια σφαί­ρα έχει επι­κρα­τή­σει, αλλά η κυ­βέρ­νη­ση αντι­στέ­κε­ται σθε­να­ρά στη νο­μι­κή κα­το­χύ­ρω­ση. Και εξα­ντλεί την…ευαι­σθη­σία στο όλο και πιο αυ­ξη­μέ­νο επί­πε­δο των ατο­μι­κών ποι­νών, στις αλ­λε­πάλ­λη­λες αλ­λα­γές του Ποι­νι­κού Κώ­δι­κα, καλ­λιερ­γώ­ντας τα πιο άγρια κι εκ­δι­κη­τι­κά αν­θρώ­πι­να έν­στι­κτα, δί­νο­ντας «αίμα στην αρένα», χωρίς καν να δίνει τη δυ­να­τό­τη­τα κα­τα­γρα­φής των γυ­ναι­κο­κτο­νιών ως τέ­τοιες και χωρίς καμία φρο­ντί­δα για πρό­λη­ψη.

Δια­βά­ζο­ντας στην ΕΦΣΥΝ άρθρο του Δη­μή­τρη Αγ­γε­λί­δη, στις 24/10/2024, «Ο ΟΗΕ ανη­συ­χεί για τα δι­καιώ­μα­τα στην Ελ­λά­δα», ο όρος «γυ­ναι­κο­κτο­νία» έχει εν­σω­μα­τω­θεί από τον ΟΗΕ, τον Πα­γκό­σμιο Ορ­γα­νι­σμό Υγεί­ας (ΠΟΥ), καθώς και από την Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση. Στην Ελ­λά­δα όμως, εκτός από τη νο­μι­κή ανα­γνώ­ρι­ση, στε­ρού­μα­στε και την επί­ση­μη κα­τα­γρα­φή των γυ­ναι­κο­κτο­νιών που γί­νο­νται κάθε χρόνο. Ως εκ τού­του είναι εξαι­ρε­τι­κά δύ­σκο­λο να κα­τα­λή­ξου­με σε από­λυ­τους αριθ­μούς, καθώς τον ρόλο της «κα­τα­γρα­φής» τον έχουν ανα­λά­βει τα ΜΜΕ, με πολ­λές υπο­θέ­σεις να μη γί­νο­νται ποτέ γνω­στές στο ευρύ κοινό. Προ­κει­μέ­νου να κα­ταρ­τί­σου­με έναν συ­γκε­ντρω­τι­κό πί­να­κα των τε­λευ­ταί­ων τεσ­σά­ρων ετών βα­σι­στή­κα­με στα στοι­χεία που έχει δη­μο­σιο­ποι­ή­σει η ελ­λη­νι­κή ομάδα του Ευ­ρω­παϊ­κού Πα­ρα­τη­ρη­τη­ρί­ου για τη Γυ­ναι­κο­κτο­νία.

Η κα­τα­γρα­φή είναι απο­καρ­διω­τι­κή: τα τε­λευ­ταία 4 χρό­νια έχου­με πε­ρισ­σό­τε­ρες από 80 γυ­ναι­κο­κτο­νί­ες, δη­λα­δή, του­λά­χι­στον 2 γυ­ναι­κο­κτο­νί­ες ανά μήνα.

Η υπο­κα­τα­γρα­φή των γυ­ναι­κο­κτο­νιών συ­νο­δεύ­ε­ται και από άλλα στοι­χεία κοι­νω­νι­κού ρα­τσι­σμού. Για πα­ρά­δειγ­μα, οι πε­ρισ­σό­τε­ρες υπο­θέ­σεις που βλέ­πουν το φως της δη­μο­σιό­τη­τας αφο­ρούν νέες γυ­ναί­κες, όμως μια απλή και μόνο ανά­γνω­ση του συ­νό­λου των υπο­θέ­σε­ων είναι αρ­κε­τή για να φω­τί­σει τις πα­ρα­γκω­νι­σμέ­νες και ξε­χα­σμέ­νες γυ­ναί­κες της τρί­της ηλι­κί­ας, θύ­μα­τα εν­δο­οι­κο­γε­νεια­κής βίας, από τους γιους και τους συ­ζύ­γους τους.

Ο ίδιος ο Υπουρ­γός Προ­στα­σί­ας του Πο­λί­τη, ο κ. Χρυ­σο­χο­ΐ­δης έχει επι­ση­μά­νει πως «γυ­ναι­κο­κτο­νί­ες γί­νο­νταν και δυ­στυ­χώς θα συ­νε­χί­σουν να γί­νο­νται γιατί κά­ποιοι άν­θρω­ποι είναι εκτός εαυ­τού».

Ατο­μι­κή υπό­θε­ση, λοι­πόν και οι γυ­ναι­κο­το­νί­ες!

Και όταν ανα­φέ­ρο­νται σε αυτές ως «κοι­νω­νι­κή μά­στι­γα» εν­νο­ούν ότι φταί­νε τα «κτήνη» που τις δια­πράτ­τουν, η ψυ­χι­κή τους κα­τά­στα­ση, οι «ανεύ­θυ­νοι γο­νείς», οι γεί­το­νες που δεν μι­λά­νε…

Η Αστυ­νο­μία, η ανύ­παρ­κτη σχε­τι­κή εκ­παί­δευ­ση στα σχο­λεία, τα Υπουρ­γεία και οι ελά­χι­στες και υπο­στε­λε­χω­μέ­νες κρα­τι­κές δομές δεν φταί­νε ποτέ!

Και προ­φα­νώς, για την κυ­βέρ­νη­ση, όχι μόνο δεν φταί­ει ο θε­σμι­κός σε­ξι­σμός, αλλά αυτός εντεί­νε­ται ρα­γδαία τα τε­λευ­ταία χρό­νια.

Η κυ­βέρ­νη­ση δη­μιούρ­γη­σε ολό­κλη­ρο νέο Υπουρ­γείο, Οι­κο­γέ­νειας και Κοι­νω­νι­κής Συ­νο­χής, για να στεί­λει τις γυ­ναί­κες εκεί που θε­ω­ρεί ότι πρέ­πει να είναι: στην οι­κο­γέ­νεια, στην ανα­τρο­φή παι­διών και στη φρο­ντί­δα των αδυ­νά­μων, για να ξε­φορ­τώ­νε­ται η ίδια τα βάρη (οι­κο­νο­μι­κά κυ­ρί­ως) της κοι­νω­νι­κής ανα­πα­ρα­γω­γής.

Κι ενώ τα ζη­τή­μα­τα των έμ­φυ­λων δια­κρί­σε­ων και ει­δι­κό­τε­ρα της έμ­φυ­λης βίας είναι ψηλά στην επι­και­ρό­τη­τα και – υπο­τί­θε­ται – στην πο­λι­τι­κή ατζέ­ντα, το αρ­μό­διο υπουρ­γείο δεν δια­θέ­τει επί της ου­σί­ας τις διοι­κη­τι­κές υπη­ρε­σί­ες που θα υπο­στη­ρί­ξουν τη δου­λειά των στε­λε­χών που ερ­γά­ζο­νται στην πρώτη γραμ­μή (όπως δια­βά­ζου­με στην ανα­κοί­νω­ση της 18/10, του Συλ­λό­γου Ερ­γα­ζο­μέ­νων ΓΓ Ισό­τη­τας των Φύλων – Δώρα Κα­τσι­βαρ­δά­κου).

Το δη­μό­σιο χρήμα δεν πρέ­πει να…ξο­δεύ­ε­ται για τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες, αλλά για τις γα­λα­ντό­μες επι­χο­ρη­γή­σεις των ήδη ζά­μπλου­των και για πο­λε­μι­κούς εξο­πλι­σμούς.

Και αυτήν την 25η Νο­έμ­βρη, στον ανύ­παρ­κτο κοι­νω­νι­κό σχε­δια­σμό για πρό­λη­ψη της έμ­φυ­λης βίας και τη νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη ορ­γά­νω­ση της ζωής, στον κάθε μορ­φής πό­λε­μο που μας έχουν κη­ρύ­ξει οι κυ­βερ­νή­σεις, υπε­ρα­σπι­ζό­με­νες λυσ­σα­λέα τα κέρδη των λίγων, εμείς θα αντι­τά­ξου­με τις ανά­γκες μας για ΖΩΗ!

Όπως ανέ­φε­ρε η Χρύσα Τσι­κα­λου­δά­κη, συ­ντο­νί­ζο­ντας τη συ­ζή­τη­ση του φε­τι­νού Φε­μι­νι­στι­κού Φε­στι­βάλ της Συ­νέ­λευ­σης 8 Μάρτη «Για τη Φε­μι­νι­στι­κή Υπε­ρά­σπι­ση της Ζωής: πέρα από τη νο­μι­κή κα­το­χύ­ρω­ση της γυ­ναι­κο­κτο­νί­ας», θέ­λου­με «να προ­τά­ξου­με τη ΖΩΗ μέσα σε έναν κόσμο που φλέ­γε­ται»!

Αντί­στοι­χη δια­πί­στω­ση και δια­τύ­πω­ση έκανε και η ακτι­βί­στρια του φε­μι­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος από την Τουρ­κία, Ecelan Balta, στην ίδια συ­ζή­τη­ση του Φε­μι­νι­στι­κού Φε­στι­βάλ: «έχουν κη­ρύ­ξει τον πό­λε­μο απέ­να­ντι στη ζωή»!

Κι­νη­το­ποί­η­ση

Γι’ αυτό, τη φε­τι­νή 25η Νο­έμ­βρη επι­λέ­γου­με να τη νοη­μα­το­δο­τή­σου­με με το σύν­θη­μα απέ­να­ντι στη γε­νο­κτο­νία και τις γυ­ναι­κο­κτο­νί­ες, «Φε­μι­νι­στι­κοί Αγώ­νες για ζωή χωρίς βία και πό­λε­μο»!

Ως Συ­νέ­λευ­ση 8 Μάρτη, στό­χος μας και φέτος να δια­τη­ρή­σου­με ως ση­μείο εκ­κί­νη­σης της δια­δή­λω­σης προς τη Βουλή, τον ευ­ρύ­τε­ρο χώρο της Κλαυθ­μώ­νος, ως χώρο που έχει κα­το­χυ­ρώ­σει το φε­μι­νι­στι­κό κί­νη­μα για τις δρά­σεις του τόσο στις 25 Νο­έμ­βρη, όσο και στις 8 Μάρτη, ως χώρο που υπάρ­χει ακόμα, παρά τις δυ­σμε­νέ­στα­τες με­τα­βο­λές, η με­ταλ­λαγ­μέ­νη πλέον Γε­νι­κή Γραμ­μα­τεία Ισό­τη­τας των Φύλων (η πάλαι ποτέ ΓΓΙΦ) και η έδρα του σω­μα­τεί­ου της.

Φέτος, στην πλα­τεία Κλαυθ­μώ­νος διορ­γα­νώ­νο­νται δρά­σεις από την Πρω­το­βου­λία κατά των Γυ­ναι­κο­κτο­νιών, σε συ­νερ­γα­σία με το Δήμο Αθη­ναί­ων.

Η αλ­λα­γή της δη­μο­τι­κής αρχής, από τον Κώστα Μπα­κο­γιάν­νη, στον Χάρη Δούκα, με τη στή­ρι­ξη της πιο προ­ο­δευ­τι­κής και δη­μο­κρα­τι­κής, θε­ω­ρη­τι­κά, πλειο­ψη­φί­ας, δεν επέ­φε­ρε και τα αντί­στοι­χα προ­ο­δευ­τι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα στο θέμα της αντι­με­τώ­πι­σης της έμ­φυ­λης βίας σε επί­πε­δο δήμου, του με­γα­λύ­τε­ρου δήμου της χώρας.

Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή είναι η πε­ρί­πτω­ση της ανα­κοι­νω­μέ­νης πρό­θε­σης για αντι­κα­τά­στα­ση («με­τε­ξέ­λι­ξη») του «Κέ­ντρου για την Κα­τα­πο­λέ­μη­ση της Έμ­φυ­λης Βίας και των πολ­λα­πλών δια­κρί­σε­ων» από ένα Rape crisis center, που απευ­θύ­νε­ται μόνο σε γυ­ναί­κες θύ­μα­τα βια­σμών και σε­ξουα­λι­κής βίας. Εν­δει­κτι­κό της προ­χει­ρό­τη­τας και το αμε­τά­φρα­στο του όρου, με θύ­μα­τα της νέας αυτής πρό­τα­σης τις/τους ερ­γα­ζό­με­νες/ους που περ­νούν από την ερ­γα­σια­κή ανα­σφά­λεια στην ανερ­γία ή στην ακόμη με­γα­λύ­τε­ρη ελα­στι­κο­ποί­η­ση, καθώς και ωφε­λού­με­να άτομα θύ­μα­τα δια­κρί­σε­ων και έμ­φυ­λης βίας, τα οποία απο­κλεί­ο­νται εξ’ ορι­σμού από την υπη­ρε­σία αυτή του δήμου. Τα δε ανα­γκαία κον­δύ­λια, συ­νε­χί­ζει η νέα δη­μο­τι­κή αρχή να τα εξα­σφα­λί­ζει από κοι­νο­τι­κά προ­γράμ­μα­τα, με ό,τι αυτό συ­νε­πά­γε­ται (πε­ρισ­σό­τε­ρα και ανα­λυ­τι­κό­τε­ρα στο άρθρο «Για τη στή­ρι­ξη των επι­ζω­σών έμ­φυ­λης βίας στο Δήμο της Αθή­νας» της Ρά­νιας Πα­πα­γε­ωρ­γί­ου, στο https://​rproject.​gr).

Αυτή και άλλες εμπει­ρί­ες από τη νέα δη­μο­τι­κή αρχή της Αθή­νας δεν μας εμπνέ­ουν εμπι­στο­σύ­νη και σί­γου­ρα, ως συλ­λο­γι­κό­τη­τα δεν θα επι­λέ­γα­με να συν­διορ­γα­νώ­σου­με οποια­δή­πο­τε δράση για την κα­τα­πο­λέ­μη­ση και την πρό­λη­ψη της έμ­φυ­λης βίας.

Κα­τα­νο­ού­με ότι όλη η αντι­με­τώ­πι­ση από το δήμο της Αθή­νας δεν είναι γνω­στή σε ευρύ τμήμα της κοι­νω­νί­ας και θε­ω­ρώ­ντας ότι ο χώρος της Κλαυθ­μώ­νος δεν πρέ­πει να απε­μπο­λη­θεί από το φε­μι­νι­στι­κό κί­νη­μα, έχο­ντας συν­δε­θεί με ση­μα­ντι­κά φε­μι­νι­στι­κά ορό­ση­μα, θα βρε­θού­με κοντά, με τα πανό μας, με τις ανα­κοι­νώ­σεις, τα αι­τή­μα­τα, τα συν­θή­μα­τα, τις πι­κέ­τες και τις αφί­σες μας, με τις πα­λαι­στι­νια­κές ση­μαί­ες μας, ξε­κι­νώ­ντας την πο­ρεία μας προς τη Βουλή στην οποία απευ­θυ­νό­μα­στε και θε­ω­ρού­με υπεύ­θυ­νη για τις σε­ξι­στι­κές και φι­λο­πό­λε­μες, ακραία βί­αιες πο­λι­τι­κές που ασκού­νται, συ­νε­χί­ζο­ντας όλα όσα ση­μα­το­δό­τη­σαν το φε­τι­νό Φε­μι­νι­στι­κό Φε­στι­βάλ μας: τη Φε­μι­νι­στι­κή Αλ­λη­λεγ­γύη στην Πα­λαι­στί­νη, τους φε­μι­νι­στι­κούς αγώ­νες για ζωή χωρίς βία και πό­λε­μο, τη δέ­σμευ­ση να συ­νε­χί­σου­με την προ­σπά­θεια για την ενό­τη­τα στο δρόμο του φε­μι­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος για να απο­κρού­σου­με το θε­σμι­κό σε­ξι­σμό και για τη συ­νερ­γα­σία φε­μι­νι­στι­κού-ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος.

https://rproject.gr/article/25-noemvri-2024-feministikoi-agones-gia-zoi-horis-kai-polemo