Επαίρονται οι κομπορρήμονες της κυβέρνησης ότι όλα τα ξενοδοχεία έχουν 100% πληρότητα, ότι οι Ελληνες απολαμβάνουν τα αγαθά που προκύπτουν από την πολιτική της, εκθειάζουν το οικονομικό και κοινωνικό (!) της έργο. Λένε πολλά άλλα αστεία και θλιβερά ταυτόχρονα. Υπάρχουν όμως άνθρωποι [και είναι η πλειονότητα] που δεν έχουν πού να πάνε, που δεν έχουν τα απαραίτητα χρήματα να αγοράσουν το διαβολεμένο χριστουγεννιάτικο τραπέζι, που δεν έχουν ένα πανωφόρι για τα κρύα του χειμώνα. Αυτούς δεν τους ρώτησε κανείς, δεν τους έψαξε, δεν ενδιαφέρθηκε για την τύχη τους -όπου φτωχός κι η μοίρα του; Γιατί;
Γιώργος Σταματόπουλος
Λοιπόν, κόντρα σε ό,τι έλεγαν [σωστά] οι παλιοί, που προτιμούσαν Χριστούγεννα στην πόλη και Πάσχα στο χωριό, τώρα είναι καλύτερα και τα Χριστούγεννα να είναι στο χωριό. Είναι η θαλπωρή του λάμποντος χωριού [είτε από τον ήλιο είτε από το καθαρό κρύο και το χιόνι]. Σημειωτέον ότι λάμπει το τοπίο και όχι τόσο οι άνθρωποι, που δεν ξέρουν πώς να φανούν ότι μπορούν να τα βγάλουν πέρα μέσα στην εορταστική ατμόσφαιρα. Δεν είναι εύκολα πράγματα τα του χωριού τέτοιες μέρες, που όλοι προσπαθούν να φαίνονται συμμέτοχοι στη χαρά ή και στο πένθος της κοινότητας. Υπάρχει όμως ακόμη η κοινότητα με όλα τα στραβά της και τα καλά της, τα ανάποδά της και λοιπά. Ενα μυστικό φως [πού κρυβόταν;] τυλίγει ξαφνικά τους πολλούς, ένα μυστήριο [άλλο και τούτο] εισχωρεί στην ομίχλη και στα πρωινά -δεν γίνεται λόγος για όσους ξενυχτάνε, διότι αυτοί είναι οι μόνοι συνεπείς στη σχέση τους με τον χρόνο, είτε καθημερινός είναι αυτός ο χρόνος είτε εορταστικός.
Δεν ενδιαφέρουν προφανώς εδώ όσοι προτιμούν ή και επιλέγουν τον ανεόρταστον βίον, που κατά τον Αβδηρίτη προσωκρατικό [ή σωκρατικό] Δημόκριτο είναι «μακρά οδός, απανδόκευτος». Σημασία έχουν όσοι ταράσσονται από τον πόνο και τη χαρά της συνύπαρξης, όσοι συμμερίζονται τον πόνο των άλλων και συμπάσχουν, όσοι αποστρέφονται τα χαζογέλια των δημοσιογράφων της τηλοψίας, εκείνοι που πραγματικά σκέφτονται αλλά και στοχάζονται για το ζοφερό μέλλον της ανθρωπότητας. Μιας ανθρωπότητας των άγριων, καταστροφικών, ανελέητων πολέμων και του εξευτελισμού του ανθρώπινου σώματος, όταν αυτό υποδουλώνεται σε γελοίους κατακτητές ή εισβολείς.
Τίποτε δεν ακούγεται για το εθνικό έγκλημα των Τεμπών, για τις χυδαίες παρακολουθήσεις στρατιωτικών και πολιτικών εκ μέρους της κυβέρνησης, για τη βαρβαρότητα της κράτησης του νεαρού Ρωμανού. Ολα είναι μέλι γάλα για τους «διαμορφωτές» της κοινής γνώμης, των ανθρώπων της εξευτελισμένης, αλλοπρόσαλλης κι επικίνδυνης τηλεόρασης. Η Αριστερά, ως συνήθως, περί άλλα τυρβάζει, έχοντας κυριολεκτικά χάσει τ’ αυγά και τα πασχάλια -ούτε καν ιχνηλατεί το νόημα των Χριστουγέννων ή, τέλος πάντων, του όποιου συμβολισμού ή νοήματος φέρει το εορταστικό τους μέρος.
Ολα αυτά δεν έχουν σημασία. Δύναμη και κουράγιο σε όσους παλεύουν στα νοσοκομεία· να βρουν την ίαση και την επιστροφή τους στους οικείους τους, στο σπίτι τους. Χρόνια τους πολλά!
https://www.efsyn.gr/stiles/yposimeioseis/457573_noima
Σχόλια (0)