Η αλλαγή των συνόρων δεν είναι μια φαντασμογορική στρατιωτική παρέλαση του “ισχυρότερου” εν όπλοις γείτονα αλλά ένα ολιστικό κοινωνικό εγχείρημα που ειδικότερα κοστίζει υλικούς πόρους, ζωές, αποζημιώσεις, συντάξεις και διασυνοριακές αποσκιρτήσεις της νεολαίας.
Η παράλληλη διπλή υπηκοότητα,
η απαλλαγή από τη στρατιωτική θητεία,
το διαρκές δικαίωμα εισόδου και εξόδου και εγκατάστασης στη χώρα,
η διακρατική μεταφορά ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων,
και τέλος,
η συγκρότηση δικτύου κλειστών πολιτικών κοινοτήτων επιλύουν τα προβλήματα των εθνικών μειονοτήτων/μειοψηφιών.
Σχόλια (0)