- του Βασίλη Ιωαννίδη
——————————––
Σε συντηρεί η στάχτη
που ακόμα καίει
Κάποια δοκάρια
που αργούν να πέσουν
στο σπίτι που από καιρό
έχει ρημάξει
Σε συντηρούν
κάποια θλιμμένα φώτα
που αστράφτουν μόνα τους
μετά την καταιγίδα
Λάμπουν οι δρόμοι τότε
σα φεγγάρια μες στη νύχτα
κλείνουν τα μάτια τους
και σκαρφαλώνουν στο σκοτάδι
Σε συντηρεί
η λύσσα της σιωπής
τα αγάλματα που πέφτουν
μαλακά σαν τη βροχή
το γέλιο που πέτρωσε
μες στην ελπίδα
Σε συντηρεί η πείνα σου
να ξαναδείς
τα άστρα να πεθαίνουν
