Αποβαθρες

• της Ελένης Γαλάνη
  ——————–———

1.

Κάθε φορά που έφευγε
ξεκλήριζε όλη του την ιστορία
Δεν ήθελε, έλεγε, να συσσωρεύονται οι παλαιοί του εαυτοί
να πιάνουν τόπο στα σκουπίδια

Έτσι,
Γυμνός από ονόματα – απαλλαγμένος από κάθε προορισμό
περίμενε ολομόναχος στις αποβάθρες των λεωφορείων,
αυτός
κι οι γάτες του μεσονυκτίου

2.

Και άδειαζε στο μεταξύ τις πρωτινές του αγάπες
μαζί με ότι είχε αποκτήσει καθοδόν – ελπίδες,
χίμαιρες,
σοφίες
και κάνα δυο τυρόπιτες,
που πρόχειρα υπολόγιζε να γευματίσει στον σταθμό, ωστόσο
πρόλαβαν να μουχλιάσουν
πριν καν αρχίσει το ταξίδι

3.

Τι να το κάμει ο άνθρωπος αυτός το παρελθόν;
Σάμπως εστάθη ποτέ του ικανός για να προετοιμάσει ένα μέλλον;