- του Γιάννη Σκληβανιώτη
——————–———————
Οργισμένη απ’ το βίαιο βάτεμα τ’ αγέρα,
αφρίζει η θάλασσα στις ακτές των καιρών.
Οι θεατές πολλοί.
Άλλοι με το αδιατάρακτο της σοβαρότητας, με τον τρόμο του θυμού της μήτρας άλλοι, στο βυθό της απραξίας περιπατητές εκείνοι.
Κάποιοι λίγοι, ταξιδεύουν με το πανί της νύχτας αλιεύοντας ένα φιλί κόκκινο μέχρι θανάτου.
Μεταξύ των ένας γραφιάς, συλλέκτης αποχρώσεων με τη σοφία του μαύρου ενδύματος.
Όταν επιστρέφει τους αρχειοθετεί με την ευνομία των λέξεων, με λεπτότητα, όπως θα τοποθετούνταν νεκρά πέταλα ανθών εν μέσω λευκών σελίδων ημερολογίου κορασίδας.
