- του Άγγελου Καλογερόπουλου
——————–———–—–————–
Υπήρξαν βράδια που έφυγα
Και δεν ξέρω πού πήγα.
Κάποτε έπεσα στο πάτωμα
Κάποτε βρέθηκα σ’ ένα στασίδι
και ξημέρωνε
Κάποτε γύρισα σ’ ένα παγκάκι
να δω τι άφησα
Κοιμήθηκα γυμνός
κάποτε
σ’ ένα κύμα.
Έπειτα ανέβηκα ψηλά
κι έβλεπα σύννεφα ηλιόλουστα
που συννεφιάζουν τα βουνά.
Τον ίσκιο μου να τρέμει στα νερά.
Φοβήθηκα τα’ αεροπλάνα ύστερα
Οι νύχτες μου έμπαζαν νερά
Κι έμεινα μόνος
μ’ ένα πουκάμισο φιδιού στο πλάι μου.
Κάποτε έφυγα μακριά
Και δεν θα μάθουμε ποτέ πού πήγα.
Φωτoγραφία: Νικολέτα Γερολιμίνη
