Η Γαλλία μπροστά στις βουλευτικές εκλογές

Του Λεόν Κρε­μιέ

Μετά από αρ­κε­τές εβδο­μά­δες δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων, κυ­ρί­ως με τους Πρά­σι­νους και το Σο­σια­λι­στι­κό Κόμμα, η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία, η αρι­στε­ρή ορ­γά­νω­ση της οποί­ας ηγεί­ται ο Ζαν Λυκ Με­λαν­σόν, πέ­τυ­χε μια εκλο­γι­κή συμ­μα­χία για τις ερ­χό­με­νες κοι­νο­βου­λευ­τι­κές εκλο­γές στις 12 και 19 Ιούνη που θα εκλέ­ξουν τους 577 αντι­πρό­σω­πους στην Εθνο­συ­νέ­λευ­ση.

Η NUPES (Nouvelle union populaire, écologique et sociale – Νέα Λαϊκή, Οι­κο­λο­γι­κή και Κοι­νω­νι­κή Ένωση) συ­νε­νώ­νει την Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία, τους Πρά­σι­νους, το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμμα και το Σο­σια­λι­στι­κό Κόμμα. Η βα­σι­κή αρχή είναι ότι τα κόμ­μα­τα αυτής της συμ­μα­χί­ας θα υπο­στη­ρί­ζουν μόνο μια υπο­ψη­φιό­τη­τα σε κάθε εκλο­γι­κή πε­ρι­φέ­ρεια (με την εξαί­ρε­ση των υπερ­πό­ντιων δια­με­ρι­σμά­των και της Κορ­σι­κής). Είναι προ­φα­νές ότι αυτή η συμ­φω­νία επι­βλή­θη­κε στους συμ­μά­χους της Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας λόγω του συ­σχε­τι­σμού δύ­να­μης που προ­έ­κυ­ψε στις προ­ε­δρι­κές εκλο­γές και του κιν­δύ­νου νέας πε­ρι­θω­ριο­ποί­η­σης που αντι­με­τώ­πι­ζαν αυτά τα κόμ­μα­τα στις εκλο­γές για την Εθνο­συ­νέ­λευ­ση.

Από την άλλη, η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία και ο Με­λαν­σόν ήθε­λαν να επι­διώ­ξουν την ευ­ρύ­τε­ρη δυ­να­τή συμ­φω­νία στα αρι­στε­ρά, καθώς έθε­σαν ως προ­ο­πτι­κή την από­κτη­ση μιας κοι­νο­βου­λευ­τι­κής πλειο­ψη­φί­ας και της θέσης του πρω­θυ­πουρ­γού. Κα­τέ­βα­λαν με­γά­λες προ­σπά­θειες προς αυτόν το στόχο, προ­σφέ­ρο­ντας ση­μα­ντι­κά ανταλ­λάγ­μα­τα στους Πρά­σι­νους και στο Σο­σια­λι­στι­κό Κόμμα ώστε να τους απο­τρέ­ψουν από το να κα­τε­βά­σουν δικές τους αντα­γω­νι­στι­κές υπο­ψη­φιό­τη­τες.

Η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία μι­λού­σε αρ­χι­κά για ανα­λο­γι­κή κα­τα­νο­μή (με βάση το απο­τέ­λε­σμα των προ­ε­δρι­κών εκλο­γών) των υπο­ψη­φιο­τή­των, που θα σή­μαι­νε 29 για το ΣΚ, 38 για το ΚΚ και 78 για τους Πρά­σι­νους. Ωστό­σο οι τε­λι­κές προ­τά­σεις φού­σκω­σαν ση­μα­ντι­κά τους αριθ­μούς για το ΣΚ και τους Πρά­σι­νους, που κερ­δί­ζουν 70 και 100 υπο­ψη­φιό­τη­τες αντί­στοι­χα, ενώ 50 παίρ­νει το ΚΚΓ, πα­ρό­τι είχε πε­τύ­χει κα­λύ­τε­ρο εκλο­γι­κό απο­τέ­λε­σμα από τους Σο­σια­λι­στές. Αλλά η με­γά­λη πρό­κλη­ση, ιδιαί­τε­ρα όσον αφορά το ΣΚ, ήταν να δια­σφα­λι­στεί ότι η συμ­φω­νία θα είχε την υπο­στή­ρι­ξη της πλειο­ψη­φί­ας στο Πα­νε­θνι­κό Συμ­βού­λιο αυτού του κόμ­μα­τος και ότι θα πε­ριο­ρί­ζο­νταν οι πι­θα­νό­τη­τες ενός αντι­πο­λι­τευ­τι­κού ψη­φο­δελ­τί­ου. Για την επί­τευ­ξη αυτού του στό­χου, οι 19 απερ­χό­με­νοι βου­λευ­τές του ΣΚ εξα­σφά­λι­σαν ότι θα είναι εκ νέου υπο­ψή­φιοι με την NUPES.

Με δε­δο­μέ­νο το εκλο­γι­κό σύ­στη­μα των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών εκλο­γών (μο­νο­ε­δρι­κές με σύ­στη­μα δύο γύρων), η ένωση γύρω από μια κοινή υπο­ψη­φιό­τη­τα στον πρώτο γύρο είναι ανα­γκαία για την εκλο­γή με­γά­λου αριθ­μού αντι­προ­σώ­πων στη Βουλή. Χωρίς μια τέ­τοια συμ­φω­νία, η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία θα εξέ­λε­γε πε­ρί­που 50 βου­λευ­τές.

Δεν ξε­γε­λά κα­νέ­ναν ο ξαφ­νι­κός «προ­ση­λυ­τι­σμός» του Σο­σια­λι­στι­κού Κόμ­μα­τος στις πο­λι­τι­κές από­ψεις της Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας. Ο μη­χα­νι­σμός του ΣΚ, του­λά­χι­στον το τμήμα που δεν έχει συ­σπει­ρω­θεί γύρω από μια μα­κρο­νι­κή πλειο­ψη­φία στη Βουλή, εκτί­μη­σε ότι με­τα­ξύ Μα­κρόν και Με­λαν­σόν, το μέλ­λον του κόμ­μα­τος θα είχε κα­λύ­τε­ρες προ­ο­πτι­κές προς τα αρι­στε­ρά. Το ίδιο ισχύ­ει για τους Πρά­σι­νους.

Για να πε­τύ­χει λοι­πόν την Ένωση που επι­θυ­μού­σε, η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία επέ­λε­ξε -στο όνομα της εκλο­γι­κής «ρε­αλ­πο­λι­τίκ»- προ­κει­μέ­νου να συν­δε­θεί με τους Πρά­σι­νους και το ΣΚ, να απο­δυ­να­μώ­σει το εκλο­γι­κό της πρό­γραμ­μα, συ­γκε­κρι­μέ­να στο ζή­τη­μα της πλή­ρους σύ­ντα­ξης στα 60 [ΣτΜ: που με­τα­τρά­πη­κε σε «δι­καί­ω­μα στην σύ­ντα­ξη στα 60», ρη­το­ρι­κή που συ­νή­θως ση­μαί­νει πρό­ω­ρη συ­ντα­ξιο­δό­τη­ση με «πέ­ναλ­τι» στο ύψος των απο­λα­βών], της ανυ­πα­κο­ής στις Συν­θή­κες της ΕΕ [όπου η σχε­τι­κή φρα­σε­ο­λο­γία «μα­λά­κω­σε»] και της άμε­σης αύ­ξη­σης του κα­τώ­τα­του μι­σθού στα 1.400 ευρώ [που έπαψε να ανα­φέ­ρε­ται ως «άμεση»].

Αντί­στοι­χα, η αρ­χι­κή ιδέα του ανοίγ­μα­τος της νέας ένω­σης προς τις ακτι­βι­στι­κές συλ­λο­γι­κό­τη­τες των ερ­γα­το­γει­το­νιών υπήρ­ξε πολύ πιο πε­ριο­ρι­σμέ­νη. Τέλος, η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία δεν επε­δί­ω­ξε ποτέ να δώσει στο Νέο Αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κό Κόμμα (NPA) τον χώρο, μικρό αλλά πραγ­μα­τι­κό, που του αντι­στοι­χού­σε σε μια ενω­τι­κή λο­γι­κή.

Έτσι, η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία δεν συ­ζή­τη­σε με κα­νέ­να τρόπο την πι­θα­νό­τη­τα να είναι υπο­ψή­φιος ο Φιλίπ Που­τού σε μια εκλο­γι­κή πε­ρι­φέ­ρεια που θα μπο­ρού­σε να εκλε­γεί, ούτε καν να κα­τέ­βει στο Μπορ­ντό σε συ­νέ­χεια της κοι­νής μας πο­λι­τι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας με την Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία στις δη­μο­τι­κές και πε­ρι­φε­ρεια­κές εκλο­γές εκεί.

Και τε­λι­κά, μαζί με τα δώρα που έγι­ναν προς στο ΣΚ, το οποίο κέρ­δι­σε τις τρι­πλά­σιες υπο­ψη­φιό­τη­τες από όσες αντι­στοι­χού­σαν στο εκλο­γι­κό του βάρος, η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία πρό­σφε­ρε στο NPA μόνο 5 υπο­ψη­φιό­τη­τες (3 φορές λι­γό­τε­ρες από το δικό του εκλο­γι­κό βάρος) και σε πε­ρι­φέ­ρειες χωρίς ιδιαί­τε­ρες ελ­πί­δες εκλο­γής… Αρ­κε­τά εμ­φα­νής ο συμ­βο­λι­σμός.

Το NPA, το οποίο πα­ρέ­μει­νε μέχρι τέ­λους σε ένα πλαί­σιο δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων με θέ­λη­ση να επι­τευ­χθεί συμ­φω­νία, βρέ­θη­κε έτσι αντι­μέ­τω­πο με δια­πραγ­μα­τευ­τές που δεν ήθε­λαν, στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, να κά­νουν καμία σο­βα­ρή πρό­τα­ση προς το NPA είτε στο πρό­γραμ­μα είτε στις υπο­ψη­φιό­τη­τες, παρά μόνο να εξα­σφα­λί­σουν το όνομα του NPA σε ένα πλαί­σιο συμ­μα­χιών στο οποίο αυτό δεν θα υπήρ­χε πραγ­μα­τι­κά πο­λι­τι­κά. Όπως είπε ο Φιλίπ Που­τού, «το NPA κα­τα­νό­η­σε ότι τε­λι­κά, η πα­ρου­σία του δεν ήταν πραγ­μα­τι­κά επι­θυ­μη­τή από την Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία».

Πα­ρό­λα αυτά, το NPA θα πα­ρα­μεί­νει μέσα στο πλαί­σιο των δυ­να­μι­κών που ανα­δύ­θη­καν τις τε­λευ­ταί­ες εβδο­μά­δες, επι­χει­ρώ­ντας να προ­κα­λέ­σει και να συμ­με­τέ­χει σε ενω­τι­κά αγω­νι­στι­κά πλαί­σια. Όπως λέει η ανα­κοί­νω­ση που εξέ­δω­σε το Πα­νε­θνι­κό Πο­λι­τι­κό Συμ­βού­λιό του, το NPA θα κα­λέ­σει σε ψή­φι­ση και θα υπο­στη­ρί­ξει ενερ­γά εκεί­νες τις υπο­ψη­φιό­τη­τες της NUPES που εκ­φρά­ζουν μια Αρι­στε­ρά της ρήξης. Σε άλλες εκλο­γι­κές πε­ρι­φέ­ρειες, αντι­μέ­τω­πο με σο­σιαλ­φι­λε­λεύ­θε­ρες υπο­ψη­φιό­τη­τες, ιδιαί­τε­ρα του Σο­σια­λι­στι­κού Κόμ­μα­τος υπό την τα­μπέ­λα της NUPES, το NPA θα επι­διώ­ξει να δώσει φωνή σε μια εναλ­λα­κτι­κή, με ενω­τι­κές υπο­ψη­φιό­τη­τες από τον κόσμο της ερ­γα­σί­ας και τις λαϊ­κές συ­νοι­κί­ες, που θα εκ­φρά­ζουν μια μα­χό­με­νη Αρι­στε­ρά, ανε­ξάρ­τη­τη από τους θε­σμούς και το σο­σιαλ­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμό.

Η απόρ­ρι­ψη που υπέ­στη το NPA δεί­χνει ότι η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία παί­ζει όλα της τα χαρ­τιά στη θε­σμι­κή αρένα και στην κοι­νω­νι­κά συμ­βα­τή με­τριο­πά­θεια, την ίδια ώρα που πολλά αγω­νι­στι­κά ρεύ­μα­τά θέ­λουν μια λο­γι­κή που θα στο­χεύ­ει στην ορ­γά­νω­ση μιας ενω­τι­κής κι­νη­το­ποί­η­σης και ορ­γά­νω­σης από τα κάτω.

Αλλά αυτά δεν αναι­ρούν την ανά­λυ­ση για τον χώρο που κα­τα­λαμ­βά­νει αντι­κει­με­νι­κά αυτή η εκλο­γι­κή συμ­μα­χία στο πο­λι­τι­κό πεδίο. Κα­νείς δεν ξέρει ποιο θα είναι το εκλο­γι­κό απο­τέ­λε­σμα αυτής της ένω­σης, αλλά είναι εμ­φα­νές ότι η NUPES γί­νε­ται η βα­σι­κή εκλο­γι­κή απει­λή για την πλειο­ψη­φία που υπο­στη­ρί­ζει τον Μα­κρόν στη Βουλή.

Αυτό προ­φα­νώς θα διευ­ρύ­νει τα όρια της πο­λι­τι­κής συ­ζή­τη­σης τις επό­με­νες εβδο­μά­δες. Μέχρι σή­με­ρα, ο Μα­κρόν έχτι­ζε την ει­κό­να του ως ανά­χω­μα απέ­να­ντι στην ακρο­δε­ξιά, απέ­να­ντι στον βο­λι­κό για τον ίδιο αντί­πα­λο Μαρίν Λεπέν, αξιο­ποιώ­ντας τα αντι­φα­σι­στι­κά έν­στι­κτα της πα­ρα­δο­σια­κής εκλο­γι­κής βάσης της Αρι­στε­ράς. Αυτή η λο­γι­κή θα απο­στα­θε­ρο­ποι­η­θεί απο­λύ­τως. Σύμ­φω­να με τις αρ­χι­κές προ­βλέ­ψεις, στην πλειο­ψη­φία των ανα­με­τρή­σε­ων του δεύ­τε­ρου γύρου θα βρί­σκε­ται μια υπο­ψη­φιό­τη­τα του [μα­κρο­νι­κού] En Marche απέ­να­ντι σε μια υπο­ψη­φιό­τη­τα της NUPES.

Επι­πλέ­ον, τις τε­λευ­ταί­ες μέρες, σε όλα τα ΜΜΕ και στις δη­λώ­σεις στε­λε­χών του En Marche, όλες οι επι­θέ­σεις στο­χο­ποιούν τον Με­λαν­σόν και την νέα Ένωση. Πολ­λοί πο­λι­τι­κοί δη­λώ­νουν την θλίψη τους που το Σο­σια­λι­στι­κό Κόμμα ακυ­ρώ­νει τον εαυτό του συμ­μα­χώ­ντας με τον Με­λαν­σόν. Θα προ­τι­μού­σαν να ακυ­ρώ­σει τον εαυτό του συμ­μα­χώ­ντας με τον Μα­κρόν. Συ­νε­πώς, ο μι­κρός αλλά πραγ­μα­τι­κός κίν­δυ­νος να γίνει η Αρι­στε­ρά η βα­σι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση στον Μα­κρόν και ακόμα και να του στε­ρή­σει την πλειο­ψη­φία τρο­μά­ζει πραγ­μα­τι­κά τους προ­ε­δρι­κούς.

Προς το παρόν δεν υπάρ­χει διά­σπα­ση στο Σο­σια­λι­στι­κό Κόμμα, αλλά είναι προ­φα­νές ότι ένα ρεύμα δια­φω­νού­ντων θα ορ­γα­νω­θεί με δικές του υπο­ψη­φιό­τη­τες απέ­να­ντι στην NUPES σε κά­ποιες εκλο­γι­κές πε­ρι­φέ­ρειες.

Η ση­μα­σία των βου­λευ­τι­κών εκλο­γών και οι αντι­φά­σεις της NUPES

Του Πάνου Πέ­τρου

Πε­ρισ­σό­τε­ρο από κάθε άλλη φορά, οι βου­λευ­τι­κές εκλο­γές στη Γαλ­λία φέτος θα μπο­ρού­σαν να δι­καιώ­σουν τον τίτλο τους ως «τρί­τος γύρος» -που επι­τρέ­πει πιο ορι­στι­κά συ­μπε­ρά­σμα­τα για τη δύ­να­μη των κομ­μά­των.

Το 2017, ο Μα­κρόν κέρ­δι­σε μια ευ­ρεία κοι­νο­βου­λευ­τι­κή πλειο­ψη­φία για ένα «κόμμα»-κου­ρε­λού που έστη­σε μέσα σε λίγες εβδο­μά­δες, αξιο­ποιώ­ντας την πα­ρα­δο­σια­κή «γεν­ναιο­δω­ρία» του εκλο­γι­κού σώ­μα­τος απέ­να­ντι στον νι­κη­τή των προ­ε­δρι­κών. Πόσο εύ­κο­λα θα το επα­να­λά­βει,  τώρα που δεν είναι «νέος κι άφθαρ­τος» αλλά γί­νε­ται πλα­τιά αντι­λη­πτός ως φθαρ­μέ­νος «Βο­να­πάρ­της»;

Θα απο­τύ­χει και πάλι το FN/RN να εκλέ­ξει έναν αξιό­λο­γο αριθ­μό βου­λευ­τών ή η εδραί­ω­ση της Λεπέν ως διεκ­δι­κή­τρια της εξου­σί­ας θα ενι­σχύ­σει το κόμμα της ακρο­δε­ξιάς; Πα­ρό­μοιο ερώ­τη­μα εμ­φα­νι­ζό­ταν πλέον και στα αρι­στε­ρά, όπου οι υψη­λές πτή­σεις του Με­λαν­σόν με­του­σιώ­νο­νταν μέχρι σή­με­ρα σε πολύ μικρά κέρδη για την Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία στην Εθνο­συ­νέ­λευ­ση.

Ωστό­σο, με τη συ­γκρό­τη­ση της πλα­τιάς αρι­στε­ρής συμ­μα­χί­ας «NUPES» (βλ. άρθρο Λ. Κρε­μιέ), οι φε­τι­νές κοι­νο­βου­λευ­τι­κές εκλο­γές απέ­κτη­σαν ακόμα με­γα­λύ­τε­ρο εν­δια­φέ­ρον. Η NUPES έχει ως δια­κη­ρυγ­μέ­νο στόχο την εκλο­γή του Ζαν Λυκ Με­λαν­σόν στη θέση του πρω­θυ­πουρ­γού και τη δη­μιουρ­γία συν­θή­κης «συ­γκα­τοί­κη­σης» με τον πρό­ε­δρο Μα­κρόν. Οι πι­θα­νό­τη­τες να το πε­τύ­χει είναι πολύ λίγες.

Αλλά σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, η πλα­τιά ενό­τη­τα που επι­τεύ­χθη­κε δεί­χνει ότι ο Με­λαν­σόν όντως βάζει τον πήχη ψηλά: επι­διώ­κει είτε κατ’ ελά­χι­στον να ανα­δει­χθεί δεύ­τε­ρη κοι­νο­βου­λευ­τι­κή δύ­να­μη, είτε να απο­κτή­σει δύ­να­μη που θα στε­ρεί από τον Μα­κρόν την από­λυ­τη πλειο­ψη­φία εδρών, είτε και να πε­τύ­χει το από­λυ­το θαύμα της κα­τά­κτη­σης της πλειο­ψη­φί­ας από την NUPES.

Αυτή η εξέ­λι­ξη έχει ανα­ζω­πυ­ρώ­σει το εν­δια­φέ­ρον και τη συ­ζή­τη­ση για τις βου­λευ­τι­κές. Πέρα από την τε­λι­κή κα­τα­νο­μή εδρών (που είναι πολύ δια­φο­ρε­τι­κή υπό­θε­ση με δε­δο­μέ­νη την ύπαρ­ξη δεύ­τε­ρου γύρου), είναι πι­θα­νό στον πρώτο γύρο και σε επί­πε­δο λαϊ­κής-πα­νε­θνι­κής ψήφου, να κα­τα­γρα­φεί ένας «χάρ­της» που θα κο­νταί­νει πο­λι­τι­κά τον Μα­κρόν και θα ενι­σχύ­ει την κα­τα­γρα­φή «εξ αρι­στε­ρών» αμ­φι­σβή­τη­σής του εις βάρος της ακρο­δε­ξιάς.

Ωστό­σο, για να με­γι­στο­ποι­ή­σει τις πι­θα­νό­τη­τες ενός τέ­τοιου απο­τε­λέ­σμα­τος, η ηγε­σία της Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας έκανε στρο­φή προς την «ρεάλ πο­λι­τίκ» (βλ. δίπλα για τις πα­ρα­χω­ρή­σεις σε Σο­σια­λι­στές και Πρά­σι­νους και το σκε­πτι­κό που τις έκανε «ανα­γκαί­ες» στο σχε­δια­σμό του Με­λαν­σόν). Αυτό ρί­χνει πλέον «σκιές» στο πο­λι­τι­κό σχέ­διο της NUPES, παρά τη ση­μα­σία που δια­τη­ρεί όσον αφορά μια πι­θα­νή  «απο­στα­θε­ρο­ποί­η­ση» του κα­τα­θλι­πτι­κού δι­πό­λου Μα­κρόν-Λε­πέν.

Το πρό­βλη­μα της «ρεάλ πο­λι­τίκ» είναι ότι απο­τε­λεί προ­σαρ­μο­γή σε μια πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που ζη­τού­με­νο είναι να αλ­λά­ξει συ­θέ­με­λα. Με τη συ­γκρό­τη­ση της NUPES, αυτή η υπό­κλι­ση στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα (του ση­με­ρι­νού συ­σχε­τι­σμού, της λει­τουρ­γί­ας των γαλ­λι­κών θε­σμών) κι­νεί­ται στον αντί­πο­δα του μη­νύ­μα­τος «ρήξης» που χα­ρα­κτή­ρι­ζε το ρεύμα της Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας.

Στα ερ­γα­τι­κά προ­ά­στια του Πα­ρι­σιού, η γε­νι­κή συ­νέ­λευ­ση της συλ­λο­γι­κό­τη­τας «On s’ en melle» («Ας Εμπλα­κού­με»), απο­τύ­πω­σε τέ­τοιους προ­βλη­μα­τι­σμούς αλλά και πι­κρί­ες για τον πε­ριο­ρι­σμέ­νο ρόλο που της επι­φυ­λά­χθη­κε στη NUPES. Η «On s’ en melle» συ­γκρο­τή­θη­κε μετά από κεί­με­νο-έκ­κλη­ση εκα­το­ντά­δων αν­θρώ­πων και ακτι­βι­στών-στριών των προ­α­στί­ων. Δίνει έμ­φα­ση στην αυ­τό-ορ­γά­νω­ση, στη­ριγ­μέ­νη στη διά­γνω­ση ότι τα κόμ­μα­τα της Αρι­στε­ράς δεν δεί­χνουν ει­δι­κό εν­δια­φέ­ρον στα προ­βλή­μα­τα αυτών των ερ­γα­το­γει­το­νιών. Αλλά δια­φο­ρο­ποιεί­ται από την επι­λο­γή άλλων «ακά­λυ­πτων» από την κομ­μα­τι­κή Αρι­στε­ρά κι­νη­μα­τι­κών υπο­κει­μέ­νων να απο­δε­χτούν αυτό το «δια­ζύ­γιο», καθώς δη­λώ­νει προ­θυ­μία να συ­νερ­γα­στεί με την πο­λι­τι­κή Αρι­στε­ρά. Το ίδιο το «Ας Εμπλα­κού­με», αφο­ρού­σε και την κα­θη­με­ρι­νή δράση αλλά και ένα κά­λε­σμα σε συμ­με­το­χή στις εκλο­γές -και σύμ­φω­να με αρ­κε­τούς έπαι­ξε κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο στο εντυ­πω­σια­κό σκορ του Με­λαν­σόν στον ερ­γα­τι­κό, μου­σουλ­μα­νι­κό, μη-λευ­κό πλη­θυ­σμό αυτών των γει­το­νιών της πα­λιάς «Κόκ­κι­νης Ζώνης». Η επι­λο­γή Με­λαν­σόν έγινε με βάση δύο κρι­τή­ρια: Η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία ήταν το μόνο κοι­νο­βου­λευ­τι­κό κόμμα που στή­ρι­ξε θαρ­ρε­τά τη «δια­δή­λω­ση ενά­ντια στην Ισλα­μο­φο­βία» και το μόνο κοι­νο­βου­λευ­τι­κό κόμμα που δεν στή­ρι­ξε τις κι­νη­το­ποι­ή­σεις των αστυ­νο­μι­κών συν­δι­κά­των.

Είναι τέ­τοιες επι­λο­γές που ανα­δει­κνύ­ουν αυτό που έχει πε­ρι­γρα­φεί ως «η πο­λι­τι­κή ση­μα­σία των εκλο­γι­κών εκ­στρα­τειών του Με­λαν­σόν». Αλλά υπάρ­χει δια­φο­ρά ανά­με­σα σε μια εκλο­γι­κή εκ­στρα­τεία κι ένα πο­λι­τι­κό σχέ­διο. Στη γε­νι­κή συ­νέ­λευ­ση των ερ­γα­το­γει­το­νιών, μια ηγε­τι­κή ακτι­βί­στρια πε­ριέ­γρα­ψε αυτήν τη σχέση με τις κα­μπά­νιες της Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας, με το φαι­νο­με­νι­κά αντι­φα­τι­κό αλλά πολύ εύ­στο­χο «Δεν ψη­φί­σα­με τον Με­λαν­σόν για να εκλε­γεί». Συ­μπλη­ρώ­νει ότι «ήταν το ερ­γα­λείο για να εκ­φρα­στεί εκλο­γι­κά η διά­θε­ση ρήξης».

Απέ­να­ντι σε αυτές τις αντι­φά­σεις επι­χει­ρούν να δια­μορ­φώ­σουν τα­κτι­κή και οι σύ­ντρο­φοι και οι συ­ντρό­φισ­σες του NPA. Η επι­λο­γή που πε­ρι­γρά­φει ο σ. Κρε­μιέ, προ­σπα­θεί να πάρει υπόψη τις «δύο ψυχές» αυτού του εγ­χει­ρή­μα­τος.

Τα δύο πιο «ακραία» πα­ρα­δείγ­μα­τα υπο­ψη­φιο­τή­των της NUPES απο­τυ­πώ­νουν αυτές τις «δύο ψυχές».

Μια από τις πε­ρι­φέ­ρειες όπου το NPA εμπλέ­κε­ται ενερ­γά και με θέρμη είναι ένα προ­ά­στιο στο Πα­ρί­σι, όπου η NUPES πα­ρου­σί­α­σε ως υπο­ψή­φια την Ντα­νιέλ Σι­μο­νέ. Εκτός από καλή αγω­νί­στρια, η Σι­μο­νέ είχε γίνει σύμ­βο­λο της ρήξης με το Σο­σια­λι­στι­κό Κόμμα πα­λιό­τε­ρα, όταν κα­τέ­βη­κε (με το τότε «Αρι­στε­ρό Κόμμα» του Με­λαν­σόν και τη στή­ρι­ξη δυ­νά­με­ων της άκρας Αρι­στε­ράς) απέ­να­ντι στην κοι­νή-κε­ντρο­α­ρι­στε­ρή υπο­ψη­φιό­τη­τα Σο­σια­λι­στι­κού και Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος, που τορ­πί­λι­σε το -τό­τε- Μέ­τω­πο της Αρι­στε­ράς. Όχι τυ­χαία, στη συ­γκε­κρι­μέ­νη πε­ρι­φέ­ρεια πα­ρου­σιά­ζε­ται «αντάρ­τι­κο» ψη­φο­δέλ­τιο των Σο­σια­λι­στών. Η εκεί εκλεγ­μέ­νη κι απερ­χό­με­νη βου­λευ­τής των Σο­σια­λι­στών, δη­λώ­νει «αδι­κη­μέ­νη», υπεν­θυ­μί­ζο­ντας (χωρίς ιδιαί­τε­ρο τακτ…) ότι -σε αντί­θε­ση με την ίδια- η Σι­μο­νέ δεν έχει κα­τα­φέ­ρει να εκλε­γεί σε 3 ανα­με­τρή­σεις. Η κα­μπά­νια της Ντα­νιέλ Σι­μο­νέ απο­τε­λεί μια μι­κρο­γρα­φία των δυ­να­το­τή­των που δη­μιουρ­γεί το «κλίμα» στις γραμ­μές των αρι­στε­ρών ακτι­βι­στών της NUPES: Συ­νε­λεύ­σεις σε γει­το­νιές, δια­βου­λεύ­σεις με κα­τοί­κους και κοινή δράση ακτι­βι­στών της Α.Γ., του NPA, του ΚΚΓ σε πο­λι­τι­κά γε­γο­νό­τα.

Σε μια άλλη εκλο­γι­κή πε­ρι­φέ­ρεια, την Κρουά-Πε­τί, απορ­ρί­φθη­κε η υπο­ψη­φιό­τη­τα της Σάνα Σαϊ­τού­λι, μια από τις ακτι­βί­στριες των ερ­γα­το­γει­το­νιών. Στη θέση της προ­κρί­θη­κε ο Ορε­λιάν Τασέ: Ένας επαγ­γελ­μα­τί­ας πο­λι­τι­κός, πρώην Σο­σια­λι­στι­κό Κόμμα, εκλεγ­μέ­νος με το… κόμμα του Μα­κρόν το 2017 (ενά­ντια τότε στην υπο­ψη­φιό­τη­τα της Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας), από το οποίο απο­χώ­ρη­σε τε­λι­κά το 2020, έχο­ντας στη­ρί­ξει εν τω με­τα­ξύ όλα όσα προ­ώ­θη­σε ο «πρό­ε­δρος των πλου­σί­ων» στα πρώτα 3 χρό­νια της θη­τεί­ας του. Η Σαϊ­τού­λι απο­φά­σι­σε να κα­τέ­βει χωρίς το χρί­σμα της NUPES και απο­τυ­πώ­νει τη διά­θε­ση και άλλων σαν αυτήν σε συ­νέ­ντευ­ξή της: «Είναι ντρο­πή [που επέ­λε­ξαν τον  Τασέ], αλλά δεν πει­ρά­ζει: Θα συ­νε­χί­σου­με να κά­νου­με αυτό που κά­να­με από πάντα, δη­λα­δή να δρού­με χωρίς αυ­τούς»…

rproject.gr