Ποιος είναι ο Ρίσι Σούνακ, ο νέος πρωθυπουργός στο Ηνωμένο Βασίλειο;

Ποιος είναι ο Ρίσι Σούνακ, ο νέος πρωθυπουργός στο Ηνωμένο Βασίλειο;

  • |

Μετάφραση άρθρου του Νάιτζελ Σμιθ από τη Βρετανία, που δημοσιεύτηκε αρχικά στο Internationalist Standpoint.

Ο Ρίσι Σούνακ (Rishi Sunak) έγινε πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου χωρίς να γίνει καμία ψηφοφορία και χωρίς να κάνει δημόσιες δηλώσεις για το πως θα ηγηθεί του Συντηρητικού Κόμματος (Τόρις). Αυτή η εξέλιξη αποτελεί συνέχεια της καταστροφικής πρωθυπουργίας της Λιζ Τρας, η οποία είχε κερδίσει τον Σούνακ στις τελευταίες εκλογές για  την ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος και παρέμεινε στην εξουσία για μόλις 45 ημέρες.

Ο Ρίσι Σούνακ πήγε σε δημόσιο σχολείο και σπούδασε στο Κολλέγιο του Γουίντσεστερ (Winchester College), πριν πάει στην Οξφόρδη. Είναι παντρεμένος με την Ακσάκα Μέρθι (Akshaka Murthy), κόρη του Ινδού δισεκατομμυριούχου Ναράγια Μέρθι (Naraya Murthy). Η συνολική ατομική τους περιουσία εκτιμάται σε 730 εκατομμύρια λίρες (840 εκ. ευρώ), σύμφωνα με τη λίστα των Times Rich. Πριν από μερικούς μήνες, υπήρξαν δημοσιεύματα σχετικά με το γεγονός ότι η σύζυγός του απέφευγε να πληρώσει οποιονδήποτε φόρο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι βουλευτής μόλις επτά χρόνια, ενώ προηγουμένως εργαζόταν για την Goldman Sachs και σε δύο άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Είναι νεοφιλελεύθερος από οικονομική άποψη, καθώς είναι μεγάλος οπαδός της απορρύθμισης της αγοράς και υπέρμαχος της ελεύθερης διακίνησης προϊόντων και κεφαλαίων (στμ: χωρίς κρατικούς ελέγχους και δασμούς). Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει επομένως κανέναν απολύτως τρόπο να κατανοήσει τη ζωή των εργαζομένων – εκεί που βρίσκεται πιο «κοντά» είναι οι μεγάλες επιχειρήσεις και το «Σίτι». Είναι πιθανό να ακολουθήσει τις «συμβατικές» νεοφιλελεύθερες πολιτικές, σε αντίθεση με την προκάτοχό του, την Τρας, η οποία ξέφυγε από την πορεία σε ό,τι αφορά την οικονομία, προωθώντας ένα ιδιότυπο σχήμα νεοφιλελευθερισμού σε νέα πεδία. Οι ιδέες της σχετικά με τον δανεισμό για την κάλυψη των φοροελαφρύνσεων κ.λπ. τρόμαξαν τις αγορές και επικρίθηκαν από τον Σούνακ στην προηγούμενη αναμέτρηση για την ηγεσία των Τόρις εναντίον της Τρας, την οποία ο Σούνακ έχασε.

Στην πρώτη του ομιλία, έκανε αόριστες δηλώσεις για «ενότητα», αλλά και για τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτά τα λόγια χρησιμοποιούνται για να προετοιμάσουν πολιτικές λιτότητας και επιθέσεις στα δικαιώματα των εργαζομένων.

Ο διορισμός του έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τον μηχανισμό του κόμματος των Τόρις, αλλά με λιγότερο ενθουσιασμό από τη δεξιά πτέρυγα του κόμματος. Η Πένυ Μορντόντ (Penny Mordaunt), η επικεφαλής της Βουλής των Κοινοτήτων, παραιτήθηκε από τη διεκδίκηση της πρωθυπουργίας επειδή δεν έλαβε την υποστήριξη περισσότερων από 100 βουλευτών (όπως απαιτείται). Και ο Μπόρις Τζόνσον παραιτήθηκε επίσης την Κυριακή λέγοντας ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για να θέσει υποψηφιότητα, παρά το γεγονός ότι ισχυρίστηκε πως είχε την υποστήριξη περισσότερων από 100 βουλευτών. Είναι πιθανό ότι ο Τζόνσον θα περιμένει κάποιο ολίσθημα του Σούνακ, επιδιώκοντας να ανακτήσει την ηγεσία του κόμματος των Τόρις σε μεταγενέστερο στάδιο.

Η ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Σούνακ θα ηρεμήσει τις εντάσεις του Συντηρητικού Κόμματος και παρόλο που υπάρχει πίεση από τους Εργατικούς και άλλα πολιτικά κόμματα για πρόωρες εκλογές, είναι μικρές οι πιθανότητες να το κάνουν αυτό ο Σούνακ και οι Συντηρητικοί πριν το τέλος της θητείας τους, που είναι το 2024.

Για την εργατική τάξη η «αλλαγή» αυτή θα είναι «μια από τα ίδια». Και παρόλο που αρκετοί στην άρχουσα τάξη είναι ευχαριστημένοι που η ανεπαρκής και εκτός επαφής Τρας έφυγε, αντικαταστάθηκε από ένα πιο ικανό αλλά όχι λιγότερο αντεργατικό άτομο. Το γεγονός ότι ο Σούνακ είναι ινδικής καταγωγής έχει σχολιαστεί πολύ από τους φιλελεύθερους. Πράγματι, δεν θα μπορούσε να φανταστεί κανείς πριν από μερικές δεκαετίες ότι κάποιος που έχει μεταναστευτικό υπόβαθρο θα μπορούσε να γίνει πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου. Αλλά και πάλι, όπως συνέβη με τον Ομπάμα ή με διάφορα ΛΟΑΤΚΙ άτομα που εξελέγησαν αρχηγοί κρατών ή υπουργοί, η ταξική (και άρα ρατσιστική) πολιτική που εφαρμόζουν δεν αλλάζει. Ούτε αναμένεται να αλλάξει τώρα.

/xekinima.org