Το κίνημα για την υπεράσπιση των συντάξεων στη Γαλλία: Μπορεί να ηττηθεί ο Μακρόν;

Το Σάββατο 11 Φλεβάρη, κατά την τέταρτη μέρα δράσης για την υπεράσπιση των συντάξεων στη Γαλλία, υπήρξε ρεκόρ στον αριθμό πόλεων που έγιναν διαδηλώσεις -πάνω από 260- καθώς ξεκινούσαν οι 4 εβδομάδες συζήτησης του Συνταξιοδοτικού Νομοσχεδίου στην Εθνοσυνέλευση.

Ο δυ­να­μι­σμός του κι­νή­μα­τος προ­κα­λεί έμπνευ­ση, αλλά ακόμα και πολ­λοί άν­θρω­ποι που συμ­με­τέ­χουν στις απερ­γί­ες πι­στεύ­ουν ότι η κυ­βέρ­νη­ση δεν πρό­κει­ται να υπο­χω­ρή­σει ποτέ. Μπο­ρεί λοι­πόν να ητ­τη­θεί ο Μα­κρόν και αν ναι, πώς;

Τζον Μάλεν*

Τα κι­νή­μα­τα μα­ζι­κού ξε­ση­κω­μού είναι πε­ρί­πλο­κα και είναι πά­ντο­τε εξαι­ρε­τι­κά δύ­σκο­λο να γνω­ρί­ζου­με ποια θα επι­τα­χυν­θούν και θα κά­νουν τη νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη κυ­βέρ­νη­ση να τρέ­χει να κρυ­φτεί και ποια θα κου­ρα­στούν και θα σβή­σουν, με τη συμ­βο­λή και της προ­σή­λω­σης των συν­δι­κα­λι­στι­κών ηγε­σιών στη «με­τριο­πά­θεια» και της από­σπα­σης κά­ποιων μι­κρών πα­ρα­χω­ρή­σε­ων.

Το ση­με­ρι­νό κί­νη­μα ενά­ντια στο σχέ­διο Μα­κρόν να αυ­ξή­σει την ηλι­κία συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης από τα 62 στα 64 έχει πολλά στοι­χεία για να εμπνεύ­σει τους αντι­κα­πι­τα­λι­στές διε­θνώς. «Το με­γα­λύ­τε­ρο κί­νη­μα εδώ και πάνω από 30 χρό­νια» σύμ­φω­να με έναν συν­δι­κα­λι­στή -δη­λα­δή μετά το απερ­για­κό κύμα διάρ­κειας ενός μήνα το 1995, στη διάρ­κεια του οποί­ου το μετρό του Πα­ρι­σιού και οι γαλ­λι­κοί σι­δη­ρό­δρο­μοι έμει­ναν κλει­στά για εβδο­μά­δες μέχρι που ο πρω­θυ­πουρ­γός Ζιπέ εγκα­τέ­λει­ψε απελ­πι­σμέ­νος την επί­θε­σή του στα συ­ντα­ξιο­δο­τι­κά δι­καιώ­μα­τα.

Του­λά­χι­στον 2 εκα­τομ­μύ­ρια άν­θρω­ποι κα­τέ­βη­καν στους δρό­μους το Σάβ­βα­το 11 Φλε­βά­ρη, μετά την μα­ζι­κή 24ωρη απερ­γία της Τρί­της 7 Φλε­βά­ρη. Έγι­ναν δια­δη­λώ­σεις σε πάνω από 260 πό­λεις, μέχρι και σε μέρη όπως η Avesnes sur Hepe, που έχει μόλις 4.000 κα­τοί­κους. Σε μια προη­γού­με­νη μέρα δρά­σης, στις 31 Γε­νά­ρη, είχε ιδιαί­τε­ρα εντυ­πω­σια­κή συμ­με­το­χή η δια­δή­λω­ση στην πόλη Guéret στην κε­ντρι­κή Γαλ­λία: Από έναν πλη­θυ­σμό 13.700 αν­θρώ­πων, δια­δή­λω­σαν οι 4.300! Και η Guéret δεν ήταν μια απο­μο­νω­μέ­νη πε­ρί­πτω­ση.

Σε κά­ποιους χώ­ρους δου­λειάς, ιδιαί­τε­ρα στα δι­υ­λι­στή­ρια, το ηλε­κτρι­κό ρεύμα και τα λι­μά­νια, έχουν προ­χω­ρή­σει πέρα από την επί­ση­μη στρα­τη­γι­κή των πα­νε­θνι­κών συ­νο­μο­σπον­διών για βδο­μα­διά­τι­κες μέρες δρά­σης. Τα λι­μά­νια της Χά­βρης (δεύ­τε­ρο με­γα­λύ­τε­ρο λι­μά­νι της Γαλ­λί­ας) και της Λο­ριάν απο­κλεί­στη­καν από απερ­γούς στη διάρ­κεια της πε­ρα­σμέ­νης εβδο­μά­δας, ενώ οι ερ­γα­ζό­με­νοι στον ηλε­κτρι­σμό σε πολ­λές πε­ριο­χές αρ­νού­νται να κό­ψουν το ρεύμα σε οι­κο­γέ­νειες που δεν μπο­ρούν να πλη­ρώ­σουν και πα­ρέ­χουν φτηνό ρεύμα σε νο­σο­κο­μεία και άλλες υπη­ρε­σί­ες. «Δεν είναι νό­μι­μο, αλλά είναι ηθικό», είπε ένας συν­δι­κα­λι­στής.

Το Σάβ­βα­το 11 Φλε­βά­ρη, οι Ελεγ­κτές Ενα­έ­ριας Κυ­κλο­φο­ρί­ας στο αε­ρο­δρό­μιο Paris Orly κα­τέ­βη­καν σε «άγρια» [αυ­θόρ­μη­τη-ανε­πί­ση­μη] απερ­γία για να μπο­ρέ­σουν να συμ­με­τέ­χουν στο κί­νη­μα, με απο­τέ­λε­σμα να ακυ­ρω­θούν οι μισές πτή­σεις εκεί­νης της ημέ­ρας. Σε κά­ποια ερ­γο­στά­σια του ιδιω­τι­κού τομέα, όπως η Mecachrome στην Του­λούζ, γί­νε­ται μια 2ωρη απερ­γία κάθε μέρα. Στο μου­σείο του Λού­βρου, οι ερ­γα­ζό­με­νοι σή­κω­σαν πανώ με το γνω­στό έργο του Ντε­λα­κρουά «Η Ελευ­θε­ρία οδη­γεί το λαό», ενώ στα ετή­σια βρα­βεία κλασ­σι­κής μου­σι­κής, «Victoires de la musique», ένας από τους μου­σι­κούς έβγα­λε μια ομι­λία για τη ση­μα­σία του να ητ­τη­θεί η επί­θε­ση Μα­κρόν και κα­τα­χει­ρο­κρο­τή­θη­κε.

Οι νέοι άν­θρω­ποι εμπλέ­κο­νται επί­σης πε­ρισ­σό­τε­ρο στον ξε­ση­κω­μό. Αυτή τη βδο­μά­δα εί­χα­με είτε κα­τα­λή­ψεις είτε απο­κλει­σμούς ει­σό­δων σε πα­νε­πι­στή­μια σε Πα­ρί­σι, Του­λούζ, Μον­πε­λιέ, Λιλ, Κλερ­μόν, Γκρε­νόμπλ και Μου­λούζ.

Γε­νι­κή Απερ­γία;

Δε­χό­με­νοι με­γά­λη πίεση από την βάση, κά­ποιοι συν­δι­κα­λι­στές κι­νού­νται πιο ρι­ζο­σπα­στι­κά από ό,τι συ­νή­θως, αλλά επι­μέ­νουν στη στρα­τη­γι­κή της αρ­γής-στα­δια­κής οι­κο­δό­μη­σης ενός απερ­για­κού κι­νή­μα­τος, με μια μέρα απερ­γί­ας την εβδο­μά­δα, η οποία έχει με­γά­λα ρίσκα. Οι συν­δι­κα­λι­στι­κές ηγε­σί­ες υπό­σχο­νται ότι θα υπάρ­ξει πιο πλα­τιά και πιο πα­ρα­τε­τα­μέ­νη απερ­για­κή δράση σε ένα μήνα. Αλλά είναι πραγ­μα­τι­κός ο κίν­δυ­νος να απο­θαρ­ρυν­θούν οι ερ­γα­ζό­με­νοι αν χά­νουν τα­κτι­κά από ένα με­ρο­κά­μα­το χωρίς να βλέ­πουν ένα δυ­να­μι­κό, γρή­γο­ρα κι­νού­με­νο και με επι­τα­κτι­κό χα­ρα­κτή­ρα κί­νη­μα το οποίο να φαί­νε­ται ότι μπο­ρεί να νι­κή­σει. Η κοινή ανα­κοί­νω­ση των πα­νε­θνι­κών συ­νο­μο­σπον­διών το πρωί του Σαβ­βά­του δια­κή­ρυσ­σε ότι σκο­πεύ­ουν «στις 7 Μάρτη να πα­ρα­λύ­σουν τη Γαλ­λία», αν δεν υπο­χω­ρή­σει η κυ­βέρ­νη­ση. Η προ­σε­κτι­κή δια­τύ­πω­ση είχε ως πρό­θε­ση να δια­τη­ρή­σει εντός του με­τώ­που την λι­γό­τε­ρο μα­χη­τι­κή CFDT. Οι ηγέ­τες της CFDT στη συ­νέ­χεια δή­λω­σαν ότι όπως το βλέ­πουν αυτοί, δεν πρό­κει­ται για κά­λε­σμα σε γε­νι­κή απερ­γία [ΣτΜ: διαρ­κεί­ας]. Οι πιο ρι­ζο­σπά­στες ηγέ­τες της CGT δή­λω­σαν ότι κάθε χώρος δου­λειάς θα απο­φα­σί­σει πόσο θα διαρ­κέ­σει η απερ­για­κή δράση. Πολ­λοί στο κί­νη­μα πι­στεύ­ουν ότι μια «Γε­νι­κή Απερ­γία τώρα!» θα είχε πε­ρισ­σό­τε­ρες πι­θα­νό­τη­τες επι­τυ­χί­ας.

Η επί­ση­μη δι­καιο­λο­γία των συν­δι­κα­λι­στι­κών ηγε­σιών είναι ότι το κί­νη­μα είναι δη­μο­φι­λές και δεν θέ­λουν να δια­κιν­δυ­νεύ­σουν τη δη­μο­τι­κό­τη­τά του απερ­γώ­ντας στη διάρ­κεια των σχο­λι­κών δια­κο­πών, που μόλις άρ­χι­σαν και θα γί­νο­νται ανά πε­ριο­χή όλο τον επό­με­νο μήνα. Το επι­χεί­ρη­μα αυτό ήταν πάντα αδύ­να­μο: Η κοινή γνώμη στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δεν συμ­βά­λει ιδιαί­τε­ρα στην υπε­ρά­σπι­ση των ερ­γα­σια­κών συν­θη­κών, αλ­λιώς το νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό, που είναι πράγ­μα­τι εξαι­ρε­τι­κά δη­μο­φι­λές, θα είχε τους πιο κα­λο­πλη­ρω­μέ­νους ερ­γα­ζό­με­νους και τις κα­λύ­τε­ρες συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας! Αλλά στη ση­με­ρι­νή πε­ρί­πτω­ση το επι­χεί­ρη­μα είναι συ­γκε­κρι­μέ­να γε­λοίο. Πάνω από το 85% όσων δεν έχουν βγει ακόμα στη σύ­ντα­ξη υπο­στη­ρί­ζουν το απερ­για­κό κί­νη­μα και αυτός ο αριθ­μός έχει αυ­ξη­θεί στη διάρ­κεια των τε­λευ­ταί­ων 3 εβδο­μά­δων! Το 66% του πλη­θυ­σμού πι­στεύ­ει ότι «αν πα­ρα­λύ­σει η χώρα από απερ­γί­ες, η κυ­βέρ­νη­ση θα έχει την κύρια ευ­θύ­νη». Και μόνο το 21% του πλη­θυ­σμού πι­στεύ­ει ότι το ση­με­ρι­νό κί­νη­μα «θα εξα­ντλη­θεί γρή­γο­ρα».

Στο γαλ­λι­κό ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα, υπάρ­χει αυτό που λέ­γε­ται «ανα­νε­ού­με­νη απερ­γία», που ση­μαί­νει ότι οι απερ­γοί συ­γκε­ντρώ­νο­νται κάθε μία ή δύο μέρες για να απο­φα­σί­σουν αν θα συ­νε­χί­σουν την απερ­γία για άλλες 24 ή 48 ώρες. Το πλε­ο­νέ­κτη­μα αυτής της με­θό­δου είναι η συμ­με­το­χή της ερ­γα­τι­κής βάσης στη λήψη απο­φά­σε­ων, που μειώ­νει τον έλεγ­χο που έχουν οι πα­νε­θνι­κές συν­δι­κα­λι­στι­κές ηγε­σί­ες στο κί­νη­μα. Το μειο­νέ­κτη­μα είναι ότι μπο­ρεί να οδη­γή­σει στο να απο­φα­σί­ζει ο κάθε χώρος δου­λειάς τι θα κάνει από μόνος του, χωρίς να υπάρ­χει κα­νείς που να προ­ω­θεί μια απο­φα­σι­στι­κή πα­νε­θνι­κή στρα­τη­γι­κή. Το πώς οι ερ­γα­ζό­με­νοι θα κερ­δη­θούν στην προ­ο­πτι­κή των ανα­νε­ού­με­νων απερ­γιών και πώς θα συν­δε­θούν οι διά­φο­ροι κλά­δοι με­τα­ξύ τους, θα είναι κλει­δί για τη νίκη.

Πο­λι­τι­κά κόμ­μα­τα

Τα πο­λι­τι­κά κόμ­μα­τα της Αρι­στε­ράς και της Δε­ξιάς δο­κι­μά­ζο­νται από τον ξε­ση­κω­μό. Αρι­στε­ρές δυ­νά­μεις όπως η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία και το Νέο Αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κό Κόμμα ορ­γα­νώ­νουν μα­ζι­κές εκ­δη­λώ­σεις σε όλη τη χώρα, ενώ οι βου­λευ­τές της Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας (υπάρ­χουν 74) υπε­ρα­σπί­ζο­νται σθε­να­ρά το κί­νη­μα στην τη­λε­ό­ρα­ση και στη βουλή. Αν και η βα­σι­κή μα­κρο­πρό­θε­σμη στρα­τη­γι­κή της Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας είναι να πε­τύ­χει ρι­ζο­σπα­στι­κές αλ­λα­γές μέσω του κοι­νο­βου­λί­ου, έχει ξε­κα­θα­ρί­σει ότι αυτό το απερ­για­κό κί­νη­μα είναι ση­μα­ντι­κό. Σε συ­νέ­ντευ­ξή του στη BFMTV το Σάβ­βα­το, ο ηγέ­της της Α.Γ., Ζαν Λυκ Με­λαν­σόν, δή­λω­σε: «Ο κύ­ριος Μα­κρόν αντι­με­τω­πί­ζει τους αν­θρώ­πους σαν κο­πά­δι… αλλά οι άν­θρω­ποι που μπαί­νουν στον αγώνα βρί­σκουν και την αξιο­πρέ­πειά τους». Στη Βουλή, η Ρακέλ Κεκέ, μια Μαύρη βου­λευ­τής της Α.Γ. που δού­λε­ψε για πολλά χρό­νια ως κα­θα­ρί­στρια πριν γίνει βου­λευ­τής, επι­τέ­θη­κε στον Μα­κρόν: «Δεν έχεις κα­νέ­να δι­καιώ­μα­τα να γο­να­τί­σεις τους αν­θρώ­πους που κρα­τά­νε τη Γαλ­λία στα πόδια της!». Το Σάβ­βα­το 12 Φλε­βά­ρη, η Ανυ­πό­τα­κτη Γαλ­λία ορ­γά­νω­σε ένα online δρώ­με­νο διάρ­κειας 7 ωρών, με στόχο να συ­γκε­ντρω­θούν χρή­μα­τα για τα απερ­για­κά τα­μεία των συν­δι­κά­των. Πα­ρό­λα αυτά, η ηγε­σία της Α.Γ. επι­μέ­νει δυ­στυ­χώς στην παλιά ιδέα ότι η προ­ώ­θη­ση μιας νι­κη­φό­ρας στρα­τη­γι­κής είναι δου­λειά των συν­δι­κα­λι­στι­κών ηγε­σιών και όχι των πο­λι­τι­κών κομ­μά­των.

Η πρω­θυ­πουρ­γός Ελι­ζα­μπέτ Μπορν έχει κάνει μι­κρές πα­ρα­χω­ρή­σεις για να εξα­σφα­λί­σει τις ψή­φους του πα­ρα­δο­σια­κού δε­ξιού Ρε­που­μπλι­κα­νι­κού κόμ­μα­τος στη Βουλή. Υπό­σχε­ται ότι όσοι ξε­κί­νη­σαν να δου­λεύ­ουν πολύ νέοι (ένα 5%) θα μπο­ρούν να συ­ντα­ξιο­δο­τη­θούν στα 63 κι όχι στα 64. Ωστό­σο οι Ρε­που­μπλι­κά­νοι εξα­κο­λου­θούν να ανη­συ­χούν. Οι τε­ρά­στιες δια­δη­λώ­σεις ακόμα και στα πα­ρα­δο­σια­κά «κά­στρα» τους, στοι­χειώ­νουν το μυαλό τους.

Όπως συμ­βαί­νει συ­νή­θως, μια όξυν­ση της τα­ξι­κής πάλης ση­μαί­νει άσχη­μα νέα για τους φα­σί­στες. Το 84% όσων ψή­φι­σαν τον ακρο­δε­ξιό Εθνι­κό Συ­να­γερ­μό (RN) στις τε­λευ­ταί­ες εκλο­γές υπο­στη­ρί­ζει το κί­νη­μα, αλλά το RN και οι 87 βου­λευ­τές του δεν τολ­μά­νε να πα­ρου­σια­στούν στις δια­δη­λώ­σεις γιατί φο­βού­νται ότι θα τους πε­τά­ξουν έξω, αν και φρο­ντί­ζουν να αφι­σο­κολ­λούν τους τοί­χους της δια­δρο­μής που ακο­λου­θούν οι δια­δη­λώ­σεις με το μή­νυ­μα «Όχι στη Συ­ντα­ξιο­δο­τι­κή Με­ταρ­ρύθ­μι­ση του Μα­κρόν – Ορ­γα­νω­θεί­τε στο RN!». Η Μαρίν Λεπέν δεν καλεί τον κόσμο να κα­τέ­βει στους δρό­μους, ενώ μέσα στη Βουλή το RN πε­ριο­ρί­ζε­ται στο να απευ­θύ­νε­ται στη σκλη­ρο­πυ­ρη­νι­κή της βάση, δια­τυ­πώ­νο­ντας τον ισχυ­ρι­σμό ότι στα­μα­τώ­ντας τη με­τα­νά­στευ­ση θα βρε­θούν χρή­μα­τα για τις συ­ντά­ξεις και ότι οι λευ­κοί Γάλ­λοι πρέ­πει να κά­νουν με­γά­λες οι­κο­γέ­νειες, με την στή­ρι­ξη του κρά­τους. Το RΝ υπο­χρε­ώ­νε­ται να δεί­ξει πόσο μα­κριά βρί­σκε­ται από τα ερ­γα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα.

Νέες μέρες κι­νη­το­ποί­η­σης

Οι επό­με­νες μέρες κι­νη­το­ποι­ή­σεις που βγή­καν είναι της 16ης Φλε­βά­ρη και έπει­τα στις 7 Μάρτη. Κά­ποιοι κλά­δοι όπως στο μετρό του Πα­ρι­σιού έχουν ήδη ανα­κοι­νώ­σει ότι από τις 7 Μάρτη και μετά ξε­κι­νά­νε «ανα­νε­ού­με­νες» απερ­γί­ες. Ο Μα­κρόν μπο­ρεί να ητ­τη­θεί, αν το κί­νη­μα δεν δεί­ξει ιδιαί­τε­ρη εμπι­στο­σύ­νη στους επαγ­γελ­μα­τί­ες δια­πραγ­μα­τευ­τές που βρί­σκο­νται στην κο­ρυ­φή των συν­δι­κα­λι­στι­κών συ­νο­μο­σπον­διών.

*Ο Τζον Μάλεν είναι επα­να­στά­της σο­σια­λι­στής που ζει στην πε­ριο­χή του Πα­ρι­σιού, και υπο­στη­ρι­κτής της Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας. Τα πο­λι­τι­κά του κεί­με­να βρί­σκο­νται στο randombolshevik.org

rproject.gr