Επιστροφή στο παρελθόν του πολιτικού στιγματισμού και της περιθωριοποίησης, της οικονομικής φτωχοποίησης και της κοινωνικής πόλωσης προκαλεί στην Γερμανία η βαθύτερη ανάμειξή της στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Η μετάλλαξη της Γερμανίας άρχισε πριν 30 χρόνια, με την ενσωμάτωση της Ανατολικής στην Δυτική Γερμανία. Η ενοποιημένη, «βαθιά Γερμανία» έδειξε τα δόντια της στον έξω κόσμο με αφορμή την διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας το 1999 και την κρίση χρέους του 2010-12 κι εντός της χώρας όταν υιοθέτησε την αντεργατική ατζέντα Χαρτζ 4 επί Σρέντερπου κατεδάφισε το μοναδικό επίτευγμα της ιστορίας της για το οποίο μπορούσε να υπερηφανεύεται: το κράτος πρόνοιας που διέθετε. Τώρα, η ενεργή εμπλοκή της Γερμανίας στον πόλεμο της Ουκρανίας αναμορφώνει εκ νέου τόσο το εσωτερικό τοπίο όσο και τις σχέσεις της με τον έξω κόσμο· εντός κι εκτός Ευρώπης. Η συρρίκνωσή της δε, οδηγεί σε παρακμή όλη την Ευρώπη καθώς από ατμομηχανή, η Γερμανία εξελίσσεται σε βαρίδι ασήκωτο για όλη την ήπειρο.
Η σύνοδος του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, που τελείωσε στις 11 Ιουλίου, αν κάτι κυρίως σηματοδότησε είναι την σιωπηρή μεν αλλά σαφή παράδοση της σκυτάλης του πολέμου από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη. Η κυβέρνηση Μπάιντεν που έσυρε πρώτα την Ουκρανία και μετά ολόκληρη την Ευρώπη στον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, όλο και εντονότερα, και στη Σύνοδο του Βίλνιους κι επίσημα πλέον, κρατάει αποστάσεις από την πρώτη γραμμή του μετώπου.