Περισσότεροι από 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι και 1,5 εκατομμύριο οικογένειες ζούσαν το 2015 στην Ιταλία σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, αριθμοί που είναι οι μεγαλύτεροι από το 2005.
Συγκεκριμένα η Ιταλική Στατιστική Υπηρεσία Istat εκτιμά πως 1.582.000 οικογένειες και 4.598.000 πολίτες ζούσαν το 2015 σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, δηλαδή «το 7,6% του πληθυσμού που κατοικεί στην Ιταλία».
Η απόλυτη φτώχεια χαρακτηρίζεται από την αδυναμία να πληρώσει κάποιος τα αγαθά και τις υπηρεσίες που θεωρούνται πρώτης ανάγκης.
Ποικίλλει ανάλογα με τον τόπο και την οικογενειακή κατάσταση: για ένα άνθρωπο μεταξύ 18 και 59 ετών που ζει μόνος σε αγροτική περιοχή στη Νότια Ιταλία, το όριο της απόλυτης φτώχειας είναι τα 552,39 ευρώ τον μήνα, ενώ για μια πενταμελή οικογένεια που ζει στο κέντρο μιας ιταλικής μητρόπολης του βορρά, το όριο αυτό καθορίζεται στα 1.909,83 ευρώ.
Οι αριθμοί αυτοί οφείλονται «στην αύξηση της απόλυτης φτώχειας στις τετραμελείς οικογένειες, κυρίως στα ζευγάρια με δύο παιδιά (από 5,9% του πληθυσμού το 2014 στο 8,6% το 2015) και στις οικογένειες ξένων (από 23,4% το 2014 σε 28,3% το 2015)» διευκρινίζει η Istat.
Τα ποσοστά της απόλυτης φτώχειας έχουν αυξηθεί σε όλη την Ιταλία, από 5,7% σε 6,7% στον βορρά και από 9% σε 10% στον μη προνομιούχο νότο.
