Το Ισραήλ γιόρταζε το Σέντερ, ήταν το πρώτο βράδυ του Πέσαχ, του εβραϊκού Πάσχα. Και στη Γάζα, «οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις έσφαζαν ανελέητα… Αν υπήρχε η οποιαδήποτε δυσφορία, ήταν γιατί οι στρατιώτες δεν μπορούσαν να γιορτάσουν το Σέντερ». Και είναι ένας Ισραηλινός που τα λέει αυτά, ο αρθρογράφος της εφημερίδας «Χααρέτζ», Γκίντεον Λέβι –μία από τις λιγοστές «φωνές της συνείδησης» του Ισραήλ που έχουν απομείνει.
«Ήταν Μεγάλη Παρασκευή για τους Χριστιανούς, η νύχτα του Σέντερ για τους Εβραίους και μία ημέρα αίματος για τους Παλαιστίνιους στη Γάζα. Δεν μπορείς καν να το αποκαλέσεις έγκλημα πολέμου γιατί δεν υπάρχει πόλεμος εκεί» -γράφει ο Γκ. Λέβι… Ως συνήθως, τα μήντια προσέφεραν την απόλυτη υποστήριξή τους. Το Ισραήλ είχε υποστεί μία ακόμα πλύση εγκεφάλου και κάθισε στο εορταστικό τραπέζι ικανοποιημένο».
«Ο θάνατος Παλαιστινίων γίνεται αποδεκτός στο Ισραήλ πιο εύκολα και από τον θάνατο κουνουπιών. Δεν υπάρχει τίποτα πιο φτηνό στο Ισραήλ από το παλαιστινιακό αίμα».
Σύμφωνα άλλωστε με την ισραηλινή ρητορική, υπεύθυνος για την κατάσταση στη Γάζα είναι ο παλαιστίνιος πρόεδρος, Μαχμούτ Αμπάς. Και η Χαμάς φυσικά. Και η Αίγυπτος. Και ο αραβικός κόσμος και ολόκληρος ο κόσμος. Μόνο όχι το Ισραήλ: έχει φύγει από τη Γάζα και οι ισραηλινοί στρατιώτες ποτέ δεν διαπράττουν σφαγές.
«Τα ονόματα δημοσιοποιήθηκαν το βράδυ. Ένας άνδρας σηκωνόταν από την προσευχή, ένας άλλος πυροβολήθηκε ενώ έτρεχε μακριά. Τα ονόματα δεν θα συγκινήσουν κανέναν. Μοχάμεντ αλ-Νατζάρ, Ομάρ Αμπού Σαμούρ, Αχμέντ Οντέχ, Σάρι Οντέχ, Μπαντέρ αλ-Σαμπάγ. Ο χώρος είναι πολύ μικρός, προς μεγάλη μας φρίκη, για να καταγραφούν όλα», καταλήγει ο Λέβι.
artinews.gr
