Σας παρουσιάζουμε 15 ταινίες, από το 2004 μέχρι και το 2014, οι οποίες θεωρούμε ότι είναι ενδιαφέρουσες να τις δείτε. Οι 15 ταινίες μοιράζονται κοινά χαρακτηριστικά ως προς το θεωρητικό-κοινωνικό τους υπόβαθρο.
Το βασικό κοινό χαρακτηριστικό λοιπόν βρίσκεται στην παρουσίαση της αποξένωσης της καπιταλιστικής μορφής ζωής. Σε κάποιες ταινίες γίνεται εμπόδιο που ξεπερνιέται κατά κάποιον τρόπο σε άλλες όμως παραμένει εμπόδιο. Σε κάθε ταινία υπάρχει ένας σχολιασμός και όχι η υπόθεση του έργου. Όλες οι εικόνες είναι φωτογραφίες από το αντίστοιχο έργο
The Assassination Of Richard Nixon
Αμερικάνικη ταινία με αντί-αμερικάνικο πολιτικό μήνυμα. Η ταινία παρουσιάζει την αδυναμία και την αποξένωση ενός εργαζομένου να συμβιβαστεί με το αμερικάνικο καπιταλιστικό κατεστημένο.
Cherry Blossoms (2008)
Μια γερμανική εξπρεσιονιστική ταινία με βαθιές γιαπωνέζικες φιγούρες που παράγουν μια μοναδική αναλυτική της μοναξιάς σε ένα κόσμο που η μοναξιά είναι μια παθολογία.
Departures (2008)
Μια πρωτότυπη γιαπωνέζικη ταινία γεμάτο εκπλήξεις η οποία καταφέρνει και αποδομεί την προσέγγιση του θανάτου ως μεταθανάτιας εμπειρίας για να αποκτήσει αξία. Αντιθέτως η ταινία κάνει τον θάνατο μια αξιοσέβαστη κοινωνική εμπειρία πέρα από την αισχρή προσέγγιση των κερδοφόρων εταιριών που αντιμετωπίζουν τον νεκρό και τον θάνατο γενικότερα ως αντικείμενα εκτός χρήσης.
Castaway on the Moon (2009)
Ο Νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης Hae-jun Lee μας χαρίζει μια πλούσια κωμωδία από χρώματα με ένα αδιαμφισβήτητο πρωτότυπο σενάριο γραμμένο από τον ίδιο. Η τεχνολογία σε συνδυασμό μιας πρωτόγονης επιβίωσης δημιουργείται μέσα από ένα αποξενωμένο κοινωνικό πλαίσιο.
Poetry (2010)
Ο σκηνοθέτης Chang-dong Lee δημιούργησε μια από τις καλύτερες ταινίες του Νοτιοκορεάτικου κινηματογράφου. Η ταινία Poetry έχει ένα καθαρό ανθρωποκεντρικό περιεχόμενο που εξιστορεί την πάλη του ανθρώπου με τον φόβο, την ζωή και τις κοινωνικές νόρμες. Ο ρεαλισμός της ταινίας είναι μια διαμαρτυρία στην απονεκρωμένη σκέψη που θέλει το απλό να είναι και βαρετό.
Sleeping Beauty (2011)
Η σκηνοθέτης Julia Leigh με την ταινία Sleeping Beauty εκφράζει μια καθαρά κοινωνική κατάσταση της αποξένωσης της κοινωνικής πραγματικότητας και παρουσιάζει την αισχρή διάσταση που προκαλεί. Μια συγκλονιστική ταινία που θεματοποιεί και φωτίζει τον βυθό της καπιταλιστικής κουλτούρας είτε ως θύτη είτε ως θύμα.
Detachment (2011)
Ατομικισμός, αποξένωση, μοναξιά, επιβίωση, νεότητα και εχθρότητα. Με αυτά καταπιάνεται η ταινία Detachment. Εκδηλώνονται με ένα εκπληκτικό κινηματογραφικό τρόπο οι προϋποθέσειςτης πραγματικότητας του καπιταλιστικού τρόπου ζωής και μας γίνεται εύκολα διακριτό το πως η εφηβεία αλλά και η ώριμη ενηλικίωση διαχειρίζονται αυτό τον τρόπο ζωής.
Museum Hours (2012)
Ο αφγανικής καταγωγής σκηνοθέτης Jem Cohen δημιουργεί ένα μοναδικό ταξίδι σκαλίζοντας κυριολεκτικά τον κόσμο της τέχνης ανακαλύπτοντας τον ανθρώπινό της πυρήνα πέρα από τον ελιτισμό των ακατανόητων αισθητικών εννοιών και της απόμακρης τέχνης από την καθημερινότητα. Η αποξένωση της εποχής είναι το εμπόδιο που γίνεται πρόκληση στις ζωές τωνπρωταγωνιστών οι οποίοι παλεύουν να σωθούν.
Killing Them Softly (2012)
Ο Νεοζηλανδός σκηνοθέτης Andrew Dominik με την ταινία Killing Them Softly βασισμένη στην νουβέλα Cogan’s Trade του George V. Higgins προσπαθεί με ένα ρεαλιστικό και μη εκθαμβωτικό κινηματογραφικό τρόπο να αναδείξει τον πυρήνα της αμερικάνικης κουλτούρας μεθυσμένη από την καπιταλιστική της εμμονή στο κέρδος, στην επιβίωση και στο χρήμα.
Nebraska (2013)
Ο Alexander Payne σκηνοθετεί την ταινία Nebraska η οποία εκθέτει στο πρόσωπο ενός ηλικιωμένου την εμμονική ανάγκη του μικροαστού να ψάχνει να ζήσει το φετιχιστικό όνειρο του να αποκτήσεις με μιας πολλά χρήματα. Η ταινία είναι ένα εξαίσιο κινηματογραφικό παράδειγμα της σημαντικότητας των χρημάτων ως τέτοιων στον σύγχρονο καπιταλιστικό τρόπο ζωής.
Circles (2013)
Ρεαλιστική ταινία που ο σκηνοθέτης της Srdan Golubovic καταφέρνει με μια υψηλού βαθμού κινηματογραφικής αισθητικής να μας παρουσιάσει πως οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι – ή αν θέλετε το “γενικό” – στιγματίζουν τις πιο απλές και αθώες ανθρώπινες σχέσεις – το “ειδικό”.
Inside Llewyn Davis (2013)
Το γνωστό σκηνοθετικό δίδυμο Ethan Coen, Joel Coen με την ταινία Inside Llewyn Davisπαρουσιάζουν με ένα ενδιαφέρον και λεπτεπίλεπτο τρόπο την κρυφή ένταση ενός μουσικού που αγωνίζεται στη σκληρή καπιταλιστική μουσική βιομηχανία να αναγνωριστεί ως μουσικός, να μπορέσει να τραγουδήσει ώστε να αποδεσμευτεί από την κοινωνική αποξένωση.
A Touch of Sin (2013)
Ο Κινέζος σκηνοθέτης Zhangke Jia με την αποκαλυπτική ταινία A Touch of Sin εξιστορεί 4 διαφορετικές ιστορίες εργαζομένων υπό το βάρος της καπιταλιστικής παραγωγής και του εκμεταλλευτικού κοινωνικού του οικοδομήματος. Η ταινία εμβαθύνει τόσο πολύ το κοινωνικό σύστημα του καπιταλιστικού τρόπου ζωής, δηλαδή της αποξένωσης, που ασφυκτιά ακόμα και τον πιο αφελή θεατή.
Two Days, One Night (2014)
Οι σκηνοθέτες και σεναριογράφοι της ταινίας Two Days, One Night Jean-Pierre Dardenne και Luc Dardenne δημιουργούν μια εκπληκτική αφήγηση μιας εργαζομένης η οποία φέρνει στην επιφάνεια τον βαθμό της ταξικής συνείδησης των συναδέλφων της. Η ταινία είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα των εργασιακών σχέσεων κάτω από τον φόβο του κεφαλαίου.
Birdman: Or (The Unexpected Virtue of Ignorance) (2014)
Ο Alejandro G. Iñárritu δημιουργεί μια σχεδόν χωρίς ψεγάδι κινηματογραφική αφήγηση. Ρεαλιστική ταινία με δόσεις φαντασίας που διατηρούν μια εξαίσια κριτική στον ψεύτικο κινηματογράφο και τον ανταγωνισμό. Η ένταση και η αγωνία όσο και η κωμικοτραγικότητα που προσδιορίζει την ταινία μεταφράζει με εύγλωττο τρόπο την πραγματικότητα.
Καλή διασκέδαση!
