Απεργία από τους ερευνητές… σκλάβους στα Πανεπιστήμια

Αντιδρούν στις συνθήκες γαλέρας που τους επιβάλλουν τα ΑΕΙ και η κυβέρνηση ● Κατεβάζουν διακόπτες στις 17 Μαΐου διεκδικώντας τα αυτονόητα.

Σε πα­νελ­λα­δι­κή κλα­δι­κή απερ­γία κα­τέρ­χο­νται στις 17 Μαΐου οι ερευ­νη­τές και νέοι επι­στή­μο­νες που ερ­γά­ζο­νται στα Πα­νε­πι­στή­μια και τα ερευ­νη­τι­κά ιδρύ­μα­τα της χώρας. Οι επι­στή­μο­νες κα­ταγ­γέλ­λουν τις ελα­στι­κές σχέ­σεις ερ­γα­σί­ας που υφί­στα­νται στα ΑΕΙ, επιρ­ρί­πτο­ντας ευ­θύ­νες στις διοι­κή­σεις των Ιδρυ­μά­των αλλά και στην κυ­βέρ­νη­ση, που τους χρη­σι­μο­ποιούν ως φτηνά (ή και τσά­μπα) ερ­γα­τι­κά χέρια, παρά την υψηλή επι­στη­μο­νι­κή τους κα­τάρ­τι­ση.

Μάριος Διονέλης

Όπως το­νί­ζουν οι ερευ­νη­τές, η ερ­γα­σια­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τά τους έχει δο­μη­θεί πάνω στην αφή­γη­ση της «ατο­μι­κής εξέ­λι­ξης και της βελ­τί­ω­σης του βιο­γρα­φι­κού». Ωστό­σο, οι νέοι ως επί το πλεί­στον επι­στή­μο­νες προ­σφέ­ρουν κα­νο­νι­κή, πο­λύ­ω­ρη ερ­γα­σία, που κα­λύ­πτει πά­γιες ανά­γκες των ερευ­νη­τι­κών και ακα­δη­μαϊ­κών ιδρυ­μά­των, αλλά ποτέ δεν αμεί­βε­ται ως τέ­τοια.

«Η αφή­γη­ση αυτή εσκεμ­μέ­να “ξεχνά” το γε­γο­νός ότι η έρευ­να, σή­με­ρα, κα­λύ­πτει ιδιω­τι­κά και κρα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Ξεχνά πως οι πρα­κτι­κές, οι πτυ­χια­κές, οι δι­πλω­μα­τι­κές, τα δι­δα­κτο­ρι­κά και οι με­τα­δι­δα­κτο­ρι­κές με­λέ­τες χρη­μα­το­δο­τού­νται από προ­γράμ­μα­τα μέσω των οποί­ων ιδιω­τι­κές και κρα­τι­κές επι­χει­ρή­σεις επω­φε­λού­νται από το φτηνό εξει­δι­κευ­μέ­νο προ­σω­πι­κό για να εξε­λίσ­σουν τα συ­στή­μα­τα και τις τε­χνο­λο­γί­ες τους ή για να βελ­τιώ­σουν την αξιο­λό­γη­σή τους» ανα­φέ­ρε­ται στην ανα­κοί­νω­ση του Συλ­λό­γου Ερευ­νη­τών και Ερευ­νη­τριών και Ερ­γα­ζο­μέ­νων στην Ερευ­να Ηρα­κλεί­ου (ΣΕΕΕΗ).

Φρά­σεις-κλι­σέ
«Υπάρ­χουν κά­ποιες φρά­σεις που έχου­με ακού­σει και ακού­με κα­θη­με­ρι­νά όσοι ερ­γα­ζό­μα­στε στην έρευ­να. Είναι φρά­σεις-κλι­σέ, που πε­ρι­γρά­φουν επα­κρι­βώς την κα­τά­στα­ση που βιώ­νου­με όλοι οι νέοι επι­στή­μο­νες», λέει στην «Εφ.Συν.» ο πρό­ε­δρος του Συλ­λό­γου, Μάνος Κτι­στά­κης. «Δεν είσαι μόνο εσύ που δεν πλη­ρώ­νε­σαι, είναι και άλλα άτομα στο ερ­γα­στή­ριο που δεν έχουν σύμ­βα­ση αυτή τη στιγ­μή…» ή «Με τη λήξη της σύμ­βα­σής σου τον επό­με­νο μήνα λήγει και η συ­νερ­γα­σία μας γιατί δεν έχω άλλα λεφτά να σε πλη­ρώ­σω…» ή «Δεν φταίω εγώ που έκα­νες παιδί και άρ­γη­σες να τε­λειώ­σεις, δεν μπορώ να σε πλη­ρώ­νω μέχρι να τε­λειώ­σεις το δι­δα­κτο­ρι­κό σου…».

«Αυτές και άλλες είναι φρά­σεις που πε­ρι­γρά­φουν επα­κρι­βώς όσα ζούμε. Την ίδια στιγ­μή οι απαι­τή­σεις από εμάς είναι τε­ρά­στιες και όλα αυτά ενώ τα Ιδρύ­μα­τα θα μπο­ρού­σαν να κα­λύ­ψουν με εσω­τε­ρι­κά προ­γράμ­μα­τα-γέ­φυ­ρες τους ερ­γα­ζο­μέ­νους τους, αφού το 25% από όλα τα προ­γράμ­μα­τα χρη­μα­το­δό­τη­σης των ερευ­νη­τι­κών ομά­δων δε­σμεύ­ε­ται για τα απο­θε­μα­τι­κά του εκά­στο­τε Ιδρύ­μα­τος. Κι όμως, διευ­θυ­ντές και επι­στη­μο­νι­κά υπεύ­θυ­νοι κά­νουν πο­λι­τι­κά παι­χνί­δια ρί­χνο­ντας το μπα­λά­κι ο ένας στον άλλο» λέει ο κ. Κτι­στά­κης.

Στην Κρήτη
Την ίδια κα­τά­στα­ση πε­ρι­γρά­φουν οι ερευ­νη­τές και για το Πα­νε­πι­στή­μιο Κρή­της, κα­ταγ­γέλ­λο­ντας πως οι πε­ρισ­σό­τε­ροι/ες ερ­γά­ζο­νται αμι­σθί ή με ολι­γό­μη­νες συμ­βά­σεις και αντι­με­τω­πί­ζουν τη διαρ­κή επι­σφά­λεια της μη ανα­νέ­ω­σης της σύμ­βα­σης, όπως εύ­σχη­μα απο­κα­λεί­ται πλέον η από­λυ­ση, και συχνά με συμ­βά­σεις τύπου υπο­τρο­φί­ας. «Ακόμη και αν οι συμ­βά­σεις που υπο­γρά­φου­με δεν ξε­περ­νούν τις 40 ερ­γά­σι­μες ώρες την εβδο­μά­δα, όλοι και όλες βρι­σκό­μα­στε να απα­ντά­με σε mail αργά τη νύχτα, μέσα στο ΣΚ, στις δια­κο­πές μας. Βρι­σκό­μα­στε να ξε­νυ­χτά­με για να γρά­ψου­με προ­γράμ­μα­τα χρη­μα­το­δό­τη­σης μήπως και πλη­ρω­θού­με, να δί­νου­με χρόνο για να επι­μορ­φώ­σου­με/ορ­γα­νώ­σου­με το νέο προ­σω­πι­κό των ερ­γα­στη­ρί­ων, να γρά­ψου­με δη­μο­σιεύ­σεις για να ανε­βαί­νει το h-index των επι­στη­μο­νι­κά υπευ­θύ­νων, ακόμα και να συμ­με­τέ­χου­με σε κα­μπά­νιες των Ιδρυ­μά­των που μι­λούν για τη γυ­ναί­κα στην επι­στή­μη, τη στιγ­μή που τα πο­σο­στά των γυ­ναι­κών στην έρευ­να ή η άδεια μη­τρό­τη­τας απο­τε­λούν “καλά” ανέκ­δο­τα», ανα­φέ­ρουν οι ερευ­νη­τές.

Οι ερ­γα­ζό­με­νοι διεκ­δι­κούν υπο­γρα­φή κλα­δι­κής συλ­λο­γι­κής σύμ­βα­σης ερ­γα­σί­ας, κα­τάρ­γη­ση της απλή­ρω­της ερ­γα­σί­ας στα ερευ­νη­τι­κά ιδρύ­μα­τα, υπο­χρε­ω­τι­κή μι­σθο­δο­σία και ασφά­λι­ση για όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους και εξα­σφά­λι­ση αμοι­βής των υπο­ψή­φιων δι­δα­κτό­ρων και με­τα­πτυ­χια­κών φοι­τη­τών από την έναρ­ξη της απα­σχό­λη­σης στα ερευ­νη­τι­κά ερ­γα­στή­ρια έως την από­κτη­ση του δι­πλώ­μα­τος.

rproject.gr