Φοιτητικές εκλογές: ενισχυμένη η Αριστερά παρά τη μεγάλη αποχή

Με δε­δο­μέ­νη την ανυ­παρ­ξία κοι­νών εκλο­γι­κών απο­τε­λε­σμά­των από τις φοι­τη­τι­κές πα­ρα­τά­ξεις (άρα και τα πο­σο­στά είναι αρ­κε­τά επι­σφα­λή), η συ­γκρι­τι­κή ματιά στα απο­τε­λέ­σμα­τα δεί­χνουν την κα­θα­ρή πρω­τιά της ΔΑΠ (για 29η χρο­νιά!) παρά τη διά­σπα­ση που υπέ­στη σε πολ­λούς φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους, λόγω των εσω­κομ­μα­τι­κών δια­μα­χών στην ΟΝΝΕΔ. Στη δεύ­τε­ρη θέση -και με αρ­κε­τή από­στα­ση- ακο­λου­θεί η ΠΚΣ. Στην τρίτη θέση -και αρ­κε­τά κοντά στη δεύ­τε­ρη- βρί­σκο­νται τα ενω­τι­κά-με­τω­πι­κά ψη­φο­δέλ­τια των σχη­μά­των της ΕΑΑΚ, της ΑΡΕΝ και του ΑΡΔΙΝ, που πα­ρό­τι δεν εντάσ­σο­νται όλα κάτω από την ίδια κε­ντρι­κή εκλο­γι­κή κα­τα­γρα­φή, δεί­χνουν όμως μία δυ­να­μι­κή που μπο­ρεί να έχει η ρι­ζο­σπα­στι­κή και αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή αρι­στε­ρά. Εάν μά­λι­στα, η συ­ζή­τη­ση για το κοινό εκλο­γι­κό κα­τέ­βα­σμα είχε ανα­λω­θεί λι­γό­τε­ρο σε μι­κρο­πο­λι­τι­κές αντι­πα­ρα­θέ­σεις και πε­ρισ­σό­τε­ρο στην προ­σπά­θεια να συ­σπει­ρώ­σει τον κόσμο του κι­νή­μα­τος, πι­θα­νώς τα απο­τε­λέ­σμα­τα θα ήταν μία ευ­χά­ρι­στη έκ­πλη­ξη. Στην τέ­ταρ­τη θέση βρί­σκε­ται η ΠΑΣΠ, η οποία δεί­χνει να αντέ­χει παρά την πο­λι­τι­κή-εκλο­γι­κή κα­τάρ­ρευ­ση του ΠΑΣΟΚ, ενώ την πέμ­πτη θέση κα­τέ­λα­βε η ΟΝΝΕΔ, η διά­σπα­ση της ΔΑΠ. Τέλος, με πο­σο­στό κάτω του 1% βρέ­θη­κε το Bloco, η όψιμη κυ­βερ­νη­τι­κή πα­ρά­τα­ξη που έχει συ­γκρο­τη­θεί από μέλη της ν.ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Ωστό­σο, για ακόμη μία χρο­νιά, η αποχή σί­γου­ρα «κλέ­βει την πα­ρά­στα­ση», κάτι το οποίο πρέ­πει να προ­βλη­μα­τί­σει ιδιαί­τε­ρα τις δυ­νά­μεις της αρι­στε­ράς για το πώς θα προ­σπα­θή­σουν με συ­στη­μα­τι­κό τρόπο να ξα­να­ζω­ντα­νέ­ψουν τους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους, να πο­λι­τι­κο­ποι­ή­σουν τις συ­ζη­τή­σεις στα αμ­φι­θέ­α­τρα και να ορ­γα­νώ­σουν τις αντι­στά­σεις του φοι­τη­τι­κού κι­νή­μα­τος, ενά­ντια στην απο­γο­ή­τευ­ση και τη μη συμ­με­το­χή, που δεν ευ­νο­ούν παρά τις κα­θε­στω­τι­κές πα­ρα­τά­ξεις και καλ­λιερ­γούν μία ει­κό­να απα­ξί­ω­σης για τους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους. Στην ίδια ει­κό­να συμ­βάλ­λουν και διά­φο­ρες τρα­μπού­κι­κες, πα­ρα­κρα­τι­κού τύπου επι­θέ­σεις, που κα­τά­φε­ραν σε δύο φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους (Πά­ντειο, Πο­λι­τι­κό Νο­μι­κής) να ακυ­ρώ­σουν την εκλο­γι­κή δια­δι­κα­σία.

Οι δυ­νά­μεις της ρι­ζο­σπα­στι­κής-αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής αρι­στε­ράς οφεί­λουν να κα­τα­λά­βουν την απο­γο­ή­τευ­ση και τον ωχα­δερ­φι­σμό που επι­κρά­τη­σε στη νε­ο­λαία μετά την προ­δο­σία του δη­μο­ψη­φί­σμα­τος και να κα­τα­φέ­ρουν να συν­δέ­σουν τα άμεσα, κα­θη­με­ρι­νά προ­βλή­μα­τα της κάθε σχο­λής με την έλ­λει­ψη προ­ο­πτι­κής που βα­ραί­νει στις πλά­τες της νέας γε­νιάς, οι­κο­δο­μώ­ντας μια ρι­ζο­σπα­στι­κή και τα­ξι­κή πα­ρέμ­βα­ση. Τα ενι­σχυ­μέ­να πο­σο­στά της Αρι­στε­ράς, απο­δει­κνύ­ουν ότι αυτή η δυ­να­τό­τη­τα είναι υπαρ­κτή, όπως υπαρ­κτή είναι και η δυ­να­τό­τη­τα δη­μιουρ­γί­ας ενός νέου πόλου της αρι­στε­ράς στις σχο­λές, αξιο­ποιώ­ντας τόσο την εκλο­γι­κή συ­νερ­γα­σία των δυ­νά­με­ων της ΑΡΕΝ, της ΕΑΑΚ και του ΑΡΔΙΝ, όσο και την κοινή δράση στο κί­νη­μα αυτών των δυ­νά­με­ων όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια.