Να πάρουμε τη ρεβάνς από τις κυβερνητικές πολιτικές

14 Μαΐου 2025: Φοιτητικές εκλογές

Στις 14 Μαΐου πραγ­μα­το­ποιού­νται φέτος οι φοι­τη­τι­κές εκλο­γές, έπει­τα από μία με­γά­λη πε­ρί­ο­δο όπου οι φοι­τη­τές/τριες και συ­νο­λι­κά η κοι­νω­νία βρί­σκο­νταν σε πα­ρα­τε­τα­μέ­νο ανα­βρα­σμό με τις με­γα­λειώ­δεις κι­νη­το­ποι­ή­σεις για τα Τέμπη. Τα Τέμπη υπήρ­ξαν ση­μείο κα­μπής, καθώς δεν ήταν απλά η έκ­φρα­ση οργής για τα θύ­μα­τα και η ολο­φά­νε­ρη προ­σπά­θεια συ­γκά­λυ­ψης από την κυ­βέρ­νη­ση, αλλά η σύν­δε­ση που γι­νό­ταν αβί­α­στα με ένα πάγιο στοι­χείο της κυ­βερ­νη­τι­κής πο­λι­τι­κής: τις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις που υπο­βαθ­μί­ζουν συ­νε­χώς τις ζωές μας. 

Αλεξάνδρα Παναγιωτίδου

Πα­ράλ­λη­λα, στο διε­θνές σκη­νι­κό δια­μορ­φώ­νε­ται ένα κλίμα πο­λε­μι­κής προ­ε­τοι­μα­σί­ας, με το Ισ­ρα­ήλ να κα­τα­πα­τά­ει την εκε­χει­ρία στη Γάζα -με την πλήρη στή­ρι­ξη των ΗΠΑ-ΝΑ­ΤΟ- και να κλι­μα­κώ­νει τις στρα­τιω­τι­κές του επι­χει­ρή­σεις και τους βομ­βαρ­δι­σμούς, και την Ευ­ρώ­πη να επι­λέ­γει τον άνευ προη­γου­μέ­νου επα­νε­ξο­πλι­σμό της, τάξης 800 δισ. για την πο­λε­μι­κή βιο­μη­χα­νία και λοι­πούς στρα­τιω­τι­κούς εξο­πλι­σμούς. Σε σύ­μπνοια με το κλίμα αυτό, η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση-πρω­το­πό­ρος, κι­νεί­ται σε αυτή τη τρο­χιά, με τη δα­πά­νη υπέ­ρο­γκων ποσών σε όπλα (δέ­σμευ­ση για 2,5 δισ. τον χρόνο μέχρι το 2035), την επέν­δυ­ση στην πο­λε­μι­κή τε­χνο­γνω­σία, την αύ­ξη­ση των μι­σθών των στρα­τιω­τι­κών κ.ά. Πα­ρα­τη­ρού­με λοι­πόν, για άλλη μια φορά, με το αφή­γη­μα της ανά­πτυ­ξης και της δήθεν αμυ­ντι­κής πο­λι­τι­κής, να θυ­σιά­ζο­νται οι ζωές μας στο βωμό του κέρ­δους των κυ­βερ­νή­σε­ων.

Επί­θε­ση στο πα­νε­πι­στή­μιο

Η κυ­βέρ­νη­ση προ­χω­ρά σε μια ευ­θεία επί­θε­ση στο δη­μό­σιο δω­ρε­άν πα­νε­πι­στή­μιο, με απο­κο­ρύ­φω­μα τις εξαγ­γε­λί­ες για την δια­γρα­φή 33.000 φοι­τη­τών/τριων ήδη από τον Σε­πτέμ­βρη του 2025. Το μέτρο των δια­γρα­φών έρ­χε­ται να δια­μορ­φώ­σει ασφυ­κτι­κούς ρυθ­μούς σπου­δών, να βάλει ακόμα πε­ρισ­σό­τε­ρα τα­ξι­κά εμπό­δια στην εκ­παί­δευ­ση και να δη­μιουρ­γή­σει πε­λα­το­λό­γιο για τα ιδιω­τι­κά πα­νε­πι­στή­μια. Ήδη πολλά πα­νε­πι­στή­μια, συλ­λο­γι­κοί φο­ρείς , με­ρί­δες της ακα­δη­μαϊ­κής κοι­νό­τη­τας έχουν βγά­λει ανα­κοι­νώ­σεις ενα­ντί­ω­σης στο συ­γκε­κρι­μέ­νο νόμο. Ταυ­τό­χρο­να, στην επι­κεί­με­νη σύ­νο­δο πρυ­τά­νε­ων στις 8-9 Μαΐου στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, θα συ­ζη­τη­θεί τόσο η εφαρ­μο­γή των δια­γρα­φών, κα­λώ­ντας μά­λι­στα τις διοι­κή­σεις των ιδρυ­μά­των να συν­δια­μορ­φώ­σουν τα φίλ­τρα που θα κρί­νουν τους φοι­τη­τές ως «ενερ­γούς», όσο και η εφαρ­μο­γή των ψη­φι­σμέ­νων νόμων (κα­ταρ­γή­σεις-συγ­χω­νεύ­σεις τμη­μά­των, ιδιω­τι­κά πα­νε­πι­στή­μια κ.ά.).

Πα­ράλ­λη­λα από την αρχή της χρο­νιάς, ήρ­θα­με αντι­μέ­τω­πες με την προ­σπά­θεια φί­μω­σης και κα­τα­στο­λής των σχο­λών και των φοι­τη­τι­κών συλ­λό­γων, με την το­πο­θέ­τη­ση κα­με­ρών, την εκ­κέ­νω­ση πο­λι­τι­κών στε­κιών (με πιο πρό­σφα­τη εκεί­νη του φυ­σι­κού του ΑΠΘ), την εί­σο­δο της αστυ­νο­μί­ας και την κα­τα­στο­λή φοι­τη­τριών στο κά­μπους με οποια­δή­πο­τε πρό­φα­ση, όπως εί­δα­με πριν λίγες μέρες τις αστυ­νο­μι­κές δυ­νά­μεις να πνί­γουν την ΣΘΕ (Σχολή Θε­τι­κών Επι­στη­μών) με χη­μι­κά, ενώ οι φοι­τη­τές προ­σπα­θού­σαν να πάνε στο μά­θη­μά τους μέχρι και την απα­γό­ρευ­ση των πάρτι εντός των σχο­λών. Όλα αυτά απο­τε­λούν μόνο λίγα από τα πα­ρα­δείγ­μα­τα που έχουν ως στόχο την στέ­ρη­ση κάθε δυ­να­τό­τη­τας αντί­στα­σης στην κυ­ρί­αρ­χη πο­λι­τι­κή και την με­τα­βο­λή του χα­ρα­κτή­ρα του πα­νε­πι­στη­μί­ου από ένα χώρο πο­λι­τι­κο­ποί­η­σης και κοι­νω­νι­κο­ποί­η­σης σε ένα στεί­ρο εκ­παι­δευ­τι­κό και κερ­δο­φό­ρο ίδρυ­μα. Είναι η ίδια πο­λι­τι­κή που θέτει στο στό­χα­στρο τον αγώνα μας, που θέλει να νο­μι­μο­ποι­ή­σει την αστυ­νο­μία εντός των σχο­λών μας και να απο­νε­κρώ­σει τους φοι­τη­τι­κούς μας συλ­λό­γους.

Να πά­ρου­με τη ρε­βάνς

Πα­ρό­λο που δεν υπήρ­ξε η αντί­στοι­χη κι­νη­το­ποί­η­ση μέσα από τα συλ­λο­γι­κά όρ­γα­να των φοι­τη­τών/τριων (Γε­νι­κές Συ­νε­λεύ­σεις, Φοι­τη­τι­κοί Σύλ­λο­γοι) κατά την πα­ρα­πά­νω πε­ρί­ο­δο, είναι ση­μα­ντι­κό στις φε­τι­νές φοι­τη­τι­κές εκλο­γές να σπά­σει η αποχή και να απο­τυ­πω­θεί η αμ­φι­σβή­τη­ση ενά­ντια στην κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή. Τα αι­τή­μα­τα που φω­νά­ζα­με στους δρό­μους όλη την προη­γού­με­νη πε­ρί­ο­δο, μπο­ρούν να απο­τυ­πω­θούν μόνο μαυ­ρί­ζο­ντας τη κυ­βερ­νη­τι­κή πα­ρά­τα­ξη της ΔΑΠ αλλά και την ΠΑΣΠ, που συ­ντάσ­σο­νται ου­σια­στι­κά με όλες τις κε­ντρι­κές κα­τευ­θύν­σεις της κυ­βέρ­νη­σης και οδη­γούν στην πλήρη απο­νέ­κρω­ση των φοι­τη­τι­κών συλ­λό­γων. Χρεια­ζό­μα­στε συλ­λό­γους με δυ­να­τά συλ­λο­γι­κά όρ­γα­να που θα μπο­ρούν να ενερ­γο­ποι­η­θούν για τις κρί­σι­μες μάχες που έχου­με μπρο­στά μας. Κό­ντρα σε λο­γι­κές εκτό­νω­σης του κι­νή­μα­τος και έλ­λει­ψης μά­χι­μων αι­τη­μά­των και διεκ­δι­κή­σε­ων που μπο­ρούν να νι­κή­σουν στο σή­με­ρα που προ­βάλ­λει η ΠΚΣ. Πα­ράλ­λη­λα, λο­γι­κές πε­ρι­χα­ρά­κω­σης με πρό­φα­ση την πο­λι­τι­κή κα­θα­ρό­τη­τα, που δεν αντι­λαμ­βά­νο­νται την κρι­σι­μό­τη­τα της συ­γκυ­ρί­ας, δεν μπο­ρούν να συμ­βάλ­λουν στην κα­τεύ­θυν­ση ενερ­γο­ποί­η­σης των συλ­λό­γων.

Ως «ρε­βάνς» εί­μα­στε ένα δί­κτυο που επι­διώ­κει την ενό­τη­τα όχι μόνο εντός της δι­κτύ­ω­σης αλλά και εκτός της, προ­σπα­θώ­ντας πάντα για την μέ­γι­στη δυ­να­τή συ­μπό­ρευ­ση εντός των φοι­τη­τι­κών συλ­λό­γων και των δια­δι­κα­σιών τους. Η «ρε­βάνς» έχει απο­δεί­ξει στην πράξη ότι πα­λεύ­ει για την μα­ζι­κή, ενω­τι­κή και πα­ράλ­λη­λα ρι­ζο­σπα­στι­κή αρι­στε­ρά που θα μπο­ρεί να ενώ­νει δυ­νά­μεις στις κρί­σι­μες μάχες, κό­ντρα σε μι­κρο­πο­λι­τι­κές αντι­πα­ρα­θέ­σεις και συν­θέ­το­ντας σε ενιαία αγω­νι­στι­κή κα­τεύ­θυν­ση. Δυ­στυ­χώς, φέτος, δεν ήταν εφι­κτό ένα κοινό ενω­τι­κό κα­τέ­βα­σμα με τα ΕΑΑΚ (σε συ­νέ­χεια του ΕΑ­ΑΚ-ΑΡΕΝ) καθώς τα ΕΑΑΚ από την πλευ­ρά τους δεν έκα­ναν κα­νέ­να ου­σια­στι­κό βήμα για να επι­τρέ­ψει την συ­νερ­γα­σία ανα­φο­ρι­κά με τα περ­σι­νά γε­γο­νό­τα (δη­μο­σί­ευ­ση σει­ράς κα­ταγ­γε­λιών για πα­ρα­βια­στι­κές συ­μπε­ρι­φο­ρές εις βάρος μέ­λους των ΕΑΑΚ κ.ά.).

Όπως συ­νη­θί­ζου­με να λέμε, οι φοι­τη­τι­κές εκλο­γές απο­τε­λούν μία ει­κό­να των συ­σχε­τι­σμών και σή­με­ρα πε­ρισ­σό­τε­ρο από πριν, χρειά­ζε­ται να απο­τυ­πω­θεί με τον πιο ηχηρό τρόπο το «ως εδώ» στις κυ­βερ­νη­τι­κές πο­λι­τι­κές. Ψη­φί­ζου­με όπως αγω­νι­ζό­μα­στε, για την αρι­στε­ρά που μπο­ρεί να πάρει πρω­το­βου­λί­ες απέ­να­ντι στις πο­λι­τι­κές των δια­γρα­φών, των ιδιω­τι­κών πα­νε­πι­στη­μί­ων, των Τε­μπών και των στρα­τιω­τι­κών εξο­πλι­σμών.

https://rproject.gr/article/na-paroyme-ti-revans-apo-tis-kyvernitikes-politikes