Το παιδί που καρφώνει με πίκρα φλεγόμενα τα μάτια του στα χέρια του δασκάλου μοιάζει πουλάκι ξέσκεπο σε χειμωνιάτικο δείλι. Κι ο δάσκαλος δεν ξέρει πια τι να του δώσει πέρα από σιωπή.
- της Ειρήνης Παραδεισανού
…
( … για τα παιδιά μας που έχουν την ατυχία να ζουν σε μια εποχή που εικόνες εκτοξεύονται βίαια στα άμαθα μάτια τους δίχως ειρμό, χωρίς λογική, με έναν ρυθμό που αγγίζει την παράνοια.
Πώς τα καταφέρνετε και κοιτάτε ακόμη τόσο αθώα; Σε σας μιλάω, Τεοντόρ και Ντάνιελ, που μόλις σήμερα το πρωί – εν αγνοία σας – μου δώσατε φως και τη δύναμη να συνεχίσω. )
( Σεπτέμβριος του 2015 )
…
Τη Δευτέρα ανοίγουν τα σχολεία. Σε συνθήκες που κουβαλούν ένα βάρος καινούριο για όλους μας. Και αυτό που ελπίζω είναι πως για μια ακόμη φορά το αθώο βλέμμα των μαθητών μου θα με βγάλει στ’ ανοιχτά.
