Με σάλτο μορτάλε στον γκρεμό των μνημονίων, μοιάζει η έκθεση της “Επιτροπής Πισσαρίδη”.
Πρόκειται για την πλήρη υλοποίηση των μνημονιακών προβλέψεων, οι οποίες ταλανίζουν εργαζόμενους, συνταξιούχους και ανέργους την τελευταία δεκαετία.
Οι συντάκτες της έκθεσης, προτείνουν:
- Την άρση των περιορισμών στη δυνατότητα μιας επιχείρησης να μεταβάλλει τον αριθμό των απασχολούμενων (απολύσεις).
- Τον περιορισμό του κόστους των υπερωριών με μεγαλύτερη ευελιξία στην χρήση τους (απλήρωτη εργασία – “σπάσιμο” του οκταώρου).
- Τη μείωση του χρόνου καταβολής του επιδόματος ανεργίας, με αύξηση του ποσού και η σύνδεση του με την αναζήτηση εργασίας ως προϋπόθεση καταβολής (απόσυρση του κράτους από την κοινωνική στήριξη).
- Την σύνδεση της ανταποδοτικής σύνταξης με ρήτρα ηλικίας συνταξιοδότησης (μείωση σύνταξης ή περαιτέρω παράταση του εργασιακού βίου).
- Τον εξορθολογισμό των κανόνων αναγνώρισης των πλασματικών χρόνων ασφάλισης (επιπλέον έτη εργασίας).
- Την κατάργηση των μεταβατικών ορίων συνταξιοδότησης, όπως αυτά που προβλέπονται για τις εργαζόμενες μητέρες (αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης).
- Την καθιέρωση δεύτερου (επικουρική) και τρίτου πυλώνα (ιδιωτική) ασφάλισης, με κίνητρα για ιδιωτικές αποταμιεύσεις (ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης).
- Την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών (προς όφελος των εργοδοτών).
- Την ενοποίηση όλων των επιδομάτων και την δημιουργία ενιαίας ψηφιακής πύλης πρόσβασης (συρρίκνωση της πρόνοιας).
- Την καθιέρωση του Επιδόματος Εργασίας, το οποίο θα είναι συνδεδεμένο με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα (βάση για την δημιουργία στρατιάς ελάχιστα αμειβομένων εργαζομένων.
Μάλιστα, τα μέτρα που προκρίνει η επιτροπή, παρέχοντας επιστημονικό άλλοθι στις κυβερνητικές επιλογές, δεν θα εφαρμοστούν στην (κατά την τρόικα) οικονομικά “κακομαθημένη Ελλάδα” του 2008, αλλά σε μια χώρα η οποία ασφυκτιά εγκλωβισμένη στην μέγγενη των μνημονίων και αγωνιωδώς προσπαθεί να ανασάνει εν μέσω υγειονομικής κρίσης που της στερεί την αναπνοή σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα.
Η προτεινόμενη πολιτική, η οποία όζει… νεοφιλελεύθερου (σουρ)ρεαλισμού, θα χτιστεί πάνω στα θεμέλια της κοινωνικής αποσύνθεσης, τα οποία αποτελούν:
- 445.000 μακροχρόνια άνεργοι,
- 88% των ανέργων, χωρίς επιδότηση,
- Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι σε αναστολή με αποζημίωση έως 534 ευρώ,
- 72% των εργαζομένων με λιγότερα από 1000 ευρώ μικτά το μήνα,
- 700.000 εργαζόμενους με μέσο μηνιαίο μισθό 402 ευρώ μικτά,
- 13,2% των εργαζομένων με μισθό μεταξύ 400-600 ευρώ μικτά,
- 13% των εργαζομένων με λιγότερα από 200 ευρώ,
- 1.124.673 συνταξιούχοι με σύνταξη κάτω από 700 ευρώ μικτά.
- /kosmodromio.gr/
