Του ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΚΟΤΣΙΡΑ
Το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής συμπλήρωσε στις 14 Φεβρουαρίου τρία χρόνια ζωής, υπό το καθεστώς της αυτοδιαχείρισης. Γι’ αυτό το λόγο, πραγματοποιήθηκε ένα διήμερο εκδηλώσεων το Σαββατοκύριακο, στο πλαίσιο των εορτασμών των τρίτων γενεθλίων. Την πρώτη ημέρα πραγματοποιήθηκε η ανοικτή συνέλευση της ΒΙΟ.ΜΕ. στα γραφεία της Ένωσης Δημοσιοϋπαλληλικών Οργανώσεων Θεσσαλονίκης, όπου εκτός από τους εργαζόμενους και τους αλληλέγγυους στο εγχείρημα, συμμετείχαν και εκπρόσωποι από τους τοπικούς κοινωνικούς φορείς.
Την δεύτερη ημέρα έγινε το γλέντι των γενεθλίων της ΒΙΟ.ΜΕ., στον χώρο του εργοστασίου στην Πυλαία, όπου διεξήχθη παζάρι αλληλεγγύης «Χωρίς Μεσάζοντες», ενώ ταυτόχρονα, γνωστοί μουσικοί όπως ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, η Λιζέτα Καλημέρη, ο Γιώργος Καζαντζής και το συγκρότημα «Τα Πάντα Ρει», ανέλαβαν το ψυχαγωγικό κομμάτι της εκδήλωσης.
Η ΒΙΟ.ΜΕ. ξεκίνησε τη λειτουργία της ως ένα αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο τον Φεβρουάριο του 2013, όταν οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να πάρουν το εργοστάσιο στα χέρια τους και να το κάνουν να επαναλειτουργήσει έπειτα από περίπου δύο χρόνια. Η ΒΙΟ.ΜΕ. αποτελούσε θυγατρική της Φίλκεραμ Τζόνσον, η οποία πτώχευσε τον Ιούλιο του 2011, αφού πρωτίστως είχε κηρύξει στάση πληρωμών, δύο μήνες νωρίτερα.
Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια, οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ., όχι απλά κατόρθωσαν να κρατήσουν ζωντανό το εργοστάσιο, αλλά βήμα-βήμα κατορθώνουν να εξελίξουν αυτό το εγχείρημα. Εδώ και λίγες ημέρες έχει εγκαινιαστεί το e-shop της ΒΙΟ.ΜΕ., από όπου οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παραγγείλουν ηλεκτρονικά τα παραγόμενα προϊόντα. Επιπλέον, τους τελευταίους μήνες η προσπάθεια των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ. έχει στελεχωθεί και από νέους χημικούς μηχανικούς, με σκοπό την βελτιστοποίηση των προϊόντων.
Μια ακόμη καινοτομία είναι και η λειτουργία του «Εργατικού Ιατρείου» εντός του χώρου του εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ. Το εργατικό ιατρείου λειτουργεί τον τελευταίο ενάμιση μήνα, χάρη στην πολύτιμη συμβολή του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης της Θεσσαλονίκης. Το εργατικό ιατρείο παρέχει δωρεάν πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη, όχι μόνο στους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ., αλλά και σε πολίτες της ανατολικής Θεσσαλονίκης οι οποίοι είτε είναι ανασφάλιστοι, είτε δεν είναι σε θέση να καλύψουν το κόστος των φαρμάκων που χρειάζονται.
Βέβαια, εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να υπάρχουν κάποια εμπόδια, ως προς την συνέχιση της λειτουργίας του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου. Το σημαντικότερο ζήτημα αυτή τη στιγμή είναι ο επικείμενος πλειστηριασμός του ακινήτου όπου στεγάζεται το εργοστάσιο. Αυτή τη στιγμή, η διαδικασία του πλειστηριασμού έχει παγώσει για έξι μήνες, ωστόσο θα επανέλθει το καλοκαίρι. Αυτό που ζητάνε οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. είναι να εξαιρεθεί ο χώρος του εργοστασίου από τον πλειστηριασμό, ο οποίος αφορά το σύνολο του οικοπέδου, εντός του οποίου βρίσκονται τρεις εργοστασιακές εγκαταστάσεις (Φίλκεραμ Τζόνσον Α.Ε., ΒΙΟ.ΜΕ., Ιππόκαμπος Α.Ε.).
Μ. Αναγνώστου: Βιώσιμο το εγχείρημά μας
Για την πορεία των τριών χρόνων της αυτοδιαχείρισης της ΒΙΟ.ΜΕ., τα μελλοντικά «στοιχήματα» του εγχειρήματος, αλλά και τη στήριξη από τα κινήματα αλληλεγγύης μας μίλησε και ο Μάκης Αναγνώστου από το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων της ΒΙΟ.ΜΕ.
Μπορείτε να μας κάνετε έναν απολογισμό αυτών των τριών χρόνων της αυτοδιαχείρισης;
Για εμάς είναι ό,τι πιο μεγάλο έχει γίνει, γιατί όταν ξεκινήσαμε λέγαμε «Θα αντέξουμε ένα-δύο μήνες; Αν αντέξουμε τρεις, θα είναι νίκη». Επομένως, καταλαβαίνετε ότι όταν αντέχεις όχι τρεις μήνες, αλλά τρία χρόνια, δεν αισθάνεσαι απλά νικητής, αλλά αισθάνεσαι ότι έχεις ξεφύγει από όλες τις διαδικασίες του ζην, κι έχεις πάει ένα βήμα παραπέρα. Είμαστε περήφανοι που έχουμε καταφέρει, όχι απλά να λειτουργεί η ΒΙΟ.ΜΕ. τρία χρόνια, αλλά επίσης έχουμε καταφέρει να μπουν και νέοι συνάδελφοι μέσα. Έχουμε καταφέρει να μπορούμε να επιβιώνουμε μέσα από αυτή τη διαδικασία και μάλιστα, κάποιοι συνάδελφοι ήδη έχουν κατορθώσει να ασφαλίζονται και στο επόμενο διάστημα πιστεύουμε ότι θα μπορούν να ασφαλιστούν όλοι.
Τα στοιχήματα για το μέλλον ποια μπορεί να είναι;
Το να πετύχει η ΒΙΟ.ΜΕ. είναι το ένα στοίχημα αλλά μόνο αυτό δεν αρκεί. Θα πρέπει κι άλλα εργοστάσια να μπουν σε αυτή τη διαδικασία. Κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να μπουν όλα τα εργοστάσια, γιατί εν καιρώ θα κλείσουν το ένα μετά το άλλο και ο μόνος τρόπος για να κρατηθεί η παραγωγή είναι αυτός, να τα πάρουν δηλαδή οι εργαζόμενοι στα χέρια τους και να διαχειρίζονται τον πλούτο που παράγουν μέσα από συνελεύσεις και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες.
Το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης που έχετε εφαρμόσει εδώ, φαίνεται να είναι και οικονομικά βιώσιμο.
Το εγχείρημα αυτό είναι βιώσιμο, μιας και έχουμε καταφέρει να κρατήσουμε το εργοστάσιο ζωντανό για τρία χρόνια, ωστόσο σκοπός μας είναι να γίνουν πολύ περισσότεροι οι εργαζόμενοι και να απολαμβάνουν έναν πολύ αξιοπρεπή μισθό και αν είναι δυνατόν να είναι μεγαλύτερος από αυτόν που δίνουν οι συλλογικές συμβάσεις σήμερα. Επίσης, έχουμε θέσει ένα στόχο για αυτή τη χρονιά, ο οποίος είναι να διπλασιάσουμε ή ακόμη και να τριπλασιάσουμε τον κύκλο εργασιών των προηγούμενων χρόνων. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να καλύψουμε τις ανάγκες όλων των συμμετεχόντων στο Σωματείο, κι εννοώ την κάλυψη των εργατικών εξόδων, διότι δεν μιλάμε για μια επιχείρηση που έχει ως σκοπό την κερδοφορία.
Πως προέκυψε το εργατικό ιατρείο;
Όσον αφορά το εργατικό ιατρείο είναι μια προσφορά προς την κοινωνία. Κι εμείς λέμε ότι πρέπει να έρθουν κοντά ο κοινωνικός και ο εργατικός έλεγχος, έτσι κι αλλιώς. Η κοινωνία και οι εργαζόμενοι θα πρέπει να έρθουν κοντά και να κάνουμε μαζί κοινές δράσεις.
Σε αυτό το μοτίβο, προσπαθείτε να κάνετε ανοίγματα προς την κοινωνία γενικότερα;
Ακριβώς, γι’ αυτό το λόγο κάνουμε και τις ανοιχτές συνελεύσεις όπως ήταν για παράδειγμα η συνέλευση του Σαββάτου. Ρωτήσαμε την κοινωνία για τους στόχους που θέτουμε, μοιράσαμε δείγματα των νέων προϊόντων για να τα δοκιμάσουν και να μας πουν τη γνώμη τους, γιατί για εμάς αυτή είναι η ουσιαστική πιστοποίηση, δηλαδή να εγκρίνει η κοινωνία αυτό που παράγεις, καλύπτοντας παράλληλα τις ανάγκες της.
Ποιες είναι οι εξελίξεις αναφορικά με τον πλειστηριασμό του εργοστασίου και τι να περιμένουμε για τη συνέχεια;
Προς το παρόν έχουν σταματήσει οι εξελίξεις, μετά από την ΠΝΠ που υπεγράφη στα τέλη Δεκέμβρη, μέσω της οποίας ανεστάλη ο πλειστιριασμός, για να δουν και οι κρατικοί φορείς πως θα μπορέσουν να μην χάσουν χρήματα μέσα από αυτή τη διαδικασία και παράλληλα, αν πάρουν ένα κομμάτι, να το παραχωρήσουν προς στους εργαζόμενους για να μπορέσει να λειτουργήσει. Για έξι μήνες τουλάχιστον δεν θα έχουμε αυτόν τον κίνδυνο, όμως αυτό το εξάμηνο δεν έχουμε σκοπό να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Αντίθετα, θα κορυφώσουμε τον αγώνα και παράλληλα ευελπιστούμε και στην αλληλεγγύη της κοινωνίας, ώστε να κορυφωθεί ο αγώνας σε έναν τέτοιο βαθμό, που να μην μπορεί να ακουμπήσει κανείς το εργοστάσιο.
