Το «κράτος δικαίου» και ο Κουφοντίνας

Το «κράτος δικαίου» και ο Κουφοντίνας

  • |

Κανείς δεν περίμενε ότι θα γιορτάζαμε (;) τα διακόσια χρόνια από τον μεγάλο ξεσηκωμό με μια τέτοια κυβέρνηση, ότι αυτή η κυβέρνηση με την εκδικητική της στάση οδηγεί έναν κρατούμενο στον θάνατο, επαιρόμενη δε ότι υπηρετεί το κράτος δικαίου. Τέτοια υποκρισία είναι σπάνια. Εκείνος ο Γεραπετρίτης [και άλλοι, βέβαια] φωνασκούσε και ήθελε να πείσει ότι επειδή ζούμε -σήμερα μόνο!- σε κράτος δικαίου τάχα ο Δ. Κουφοντίνας είναι αυτή τη στιγμή σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, ότι δηλαδή αν ήταν σε άλλο καθεστώς θα τον είχαν αποτελειώσει.

Το ότι το κράτος [του] δικαίου καταπάτησε τα αυτονόητα δικαιώματα του κρατούμενου και τον οδήγησε στο έσχατο μέσο διεκδίκησης των δικαιωμάτων [απεργία πείνας και τώρα δίψας] προφανώς είναι ψιλά γράμματα για τον εν λόγω υπουργό -είναι, λέει, και καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, αν θυμάμαι καλά -αλλά ό,τι κι αν είναι μάλλον πρέπει να ξαναδιαβάσει τα επιστημονικά του κιτάπια ή να ξανασυνομιλήσει με τη δημοκρατική του συνείδηση. Εννοείται εδώ δημοκρατία για όλους και όχι για μερικούς εκλεκτούς και μερικούς «μετανοημένους».

Ας δούμε και τις εκπομπές και τις ειδήσεις των καναλιών· πουθενά δεν υπάρχει η περιφρονητική και εμετική στάση του «κράτους δικαίου» απέναντι στα δικαιώματα των κρατουμένων γενικώς, πουθενά δεν υπάρχει η είδηση ότι ένας κρατούμενος περιφρονείται από αυτό το αστείο και αδιανόητο «κράτος δικαίου» -δεν υπάρχει ως είδηση και ας κρίνεται η ίδια η δημοκρατία. Τέτοιοι δημοκράτες είναι, όπως το νέο φρούτο της κυβέρνησης, ο κυβερνητικός της εκπρόσωπος, ο οποίος δεν καταλαβαίνει και πολλά από ό,τι φαίνεται για τη λειτουργία των θεσμών. Τι ακριβώς λένε αυτοί που ομνύουν στο κράτος δικαίου; Οτι δεν είναι δυνατόν ο Κουφοντίνας, ο οποίος ιδεολογικά αρνείται το κράτος δικαίου, να ζητεί τώρα την επιείκειά του, ότι δηλαδή ο «αρχιδολοφόνος» δεν δικαιούται καμιά επιείκεια. Οι αδαείς [ή προσποιούμενοι] αδυνατούν να καταλάβουν ότι το κράτος δικαίου δεν [οφείλει να] ενδιαφέρεται για το ποιόν του κρατούμενου, αλλά για το πώς αυτό το πολυθρύλητο κράτος δικαίου υπερασπίζεται τους νόμους που το ίδιο ψηφίζει.

Η ελληνική δημοσιογραφία σιωπά αλλά αυτό πλέον είναι συνηθισμένο· η ελληνική κοινωνία πληροφορείται και ενημερώνεται -για δες- από αυτούς τους ανθρώπους, τους συγκεκριμένους. Σημασία έχει ότι τα νέα παιδιά, δεκαοχτώ ώς τριάντα πέντε, ντρέπονται που είναι Ελληνες, που ζουν τέλος πάντων στη χώρα που αυτοαποκαλείται Ελλάδα. Δεν μπορούν να καταλάβουν τα παιδιά πώς παραμένει στη θέση του ένας υπουργός που αποκαλεί τους ανθρώπους που είναι τώρα στην αντιπολίτευση δολοφόνους, ότι σκότωσαν εκατό ανθρώπους στο Μάτι και δεν του ασκείται καμία δίωξη, πώς δηλαδή δεν ξεσηκώνεται ο νομικός και άπας ο ελληνικός πολιτισμός και τον αφήνει να εξεμεί ασύστολα. Το αυτό ισχύει και για την εξαπατημένη υπουργό Πολιτισμού.

Δεν μπορούν οι νέοι να χωνέψουν ότι η περίπτωση Κουφοντίνα δεν φιγουράρει στις πρώτες ειδήσεις [ούτε καν στις ειδήσεις, λες και δεν αφορά αυτό το θέμα το ποιόν και τη συνέχιση της δημοκρατίας]. Αηδιάζουν και με σατιρικές δήθεν εκπομπές, όπως είναι αυτή π.χ. των Ραδιοαρβυλών ή ξέρω γω πώς αποκαλούν εαυτούς! Κιχ για τον Κουφοντίνα, συγγνώμη, για το κράτος δικαίου. Εχουν δίκιο οι νέοι.

efsyn.gr