Ενδιαφέρουσα ου μην και ριζοσπαστική η πρόταση του Γιάνη Βαρουφάκη προς ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ να συμπράξουν πολιτικά εναντίον της αυταρχικής και σκοταδιστικής [και βίαιης] κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και πρώην στελεχών του ΛΑΟΣ. Είναι μια σοβαρή πολιτική πρόταση για να ανασάνει κάπως η χώρα και να πάψει να υφίσταται τη βία των ένστολων του Χρυσοχοΐδη. Εάν δεν γίνει κάτι τέτοιο πολλά δυσάρεστα και ανυπόφορα περιμένουν την ελληνική κοινωνία και το ελληνικό πολίτευμα -μην υπολειπόμεθα αυτής της φριχτής προοπτικής.
Γιώργος Σταματόπουλος
Συμφωνώ ασφαλώς, αυτό δα έλειπε, με τον χθεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο της «Εφ.Συν.»: «Μη μιλάς, μη γελάς, θα σε δείρει η ΕΛ.ΑΣ.». Μικρή ένσταση: όχι μόνο θα σε δείρει, αυτό ήδη συμβαίνει, αλλά θα σε ταπεινώσει, θα σε διασύρει, θα σου αφαιρέσει την αξιοπρέπεια και το απαραβίαστο του σώματος. Θα διαταχθεί βέβαια ένορκη διοικητική εξέταση [και θα τη φάει το μαύρο σκοτάδι] αλλά η ωμή πραγματικότητα θα παραμείνει -και αυτή δεν είναι άλλη από τη στυγνή βία των αστυνομικών δυνάμεων, διότι μόνο με την καταστολή μπορεί να διοικεί ετούτη η κυβέρνηση, με τους βουλευτές ρουφιάνους της, όπως ο Μπογδάνος λ.χ. και ο εμετικός Κυρανάκης. Να τους χαίρεται ο φιλελεύθερος Μητσοτάκης τους ακροδεξιούς αυτούς συνεργάτες του με πρωτοστατούντες τους Βορίδηδες, Αδώνιδες, Πλεύρηδες, Μαρκόπουλους και αρκετούς άλλους.
Είναι καιρός να ανασυνταχθούν, λέμε τώρα, οι ας πούμε δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας, όπως τουλάχιστον έχουν καταγραφεί στις ιδεολογικές δέλτους της νεότερης ιστορίας σε τούτον εδώ τον τόπο. Είναι σχεδόν κατανοητό γιατί ο αρχηγός του ΜέΡΑ25 δεν απευθύνθηκε στο ΚΙΝ.ΑΛΛ.· προφανώς γιατί αυτό το κόμμα διέτρεξε σαν βέλος [και μάλιστα φλεγόμενο] την ελληνική πραγματικότητα αλλά δεν βρήκε στόχο και κατέληξε σε αβύσσους [σε ίδιες με αυτές στις οποίες κατοικεί η Νέα Δημοκρατία]. Είναι κρίμα αυτό διότι κάποτε καθρέφτισε τους πόθους του ελληνικού λαού να απαλλαγεί από την επάρατη (είναι ιστορική αλήθεια) Δεξιά.
Εάν πραγματικά συμβεί μια τέτοιου είδους συμπαράταξη [σε θεωρητικό πάντα επίπεδο] θα χάσουν τα αυγά και τα πασχάλια (εκτός από τους αλαζόνες της Δεξιάς) και όλοι εκείνοι οι πρώην αριστεροί που στα απότρυγά τους αντελήφθησαν ότι δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά και αναγκάστηκαν να ασπαστούν την αντισοσιαλιστική παράδοση -και μάλιστα να την υπερασπίζονται με λύσσα. Με λύσσα, οι καψεροί. Απέκτησαν και έναν υπουργικό θώκο, ε, τι άλλο περίμεναν από την παρουσία τους σε τούτον τον πλανήτη; Δεν είναι ανάγκη να αναφερθούν τα ονόματά τους (αναμφίβολα: κρύψου κι αχούγιαξε).
Το θέμα είναι τι γίνεται με όλα αυτά τα κινήματα που αναδύθηκαν μετά την υπογραφή των μνημονίων, αυτά που πρόταξαν έναν εναλλακτικό τρόπο διακυβέρνησης, ο οποίος προϋπέθετε τη συμμετοχή ανθρώπων «από τα κάτω». Πού είναι όλα αυτά τα κινήματα; Τι ισχύ είχε η είσοδός τους στο πολιτικό πεδίο; Ασφαλώς και τα έχει υπόψη του αυτά ο κ. Βαρουφάκης, επιμένει όμως στις κοινοβουλευτικές δυνάμεις, κάτι που δεν είναι απορριπτέο ή ολίγο. Μέσα λοιπόν από το κοινοβουλευτικό πανηγύρι, ας ελπίσουμε ότι κάτι καινούργιο μπορεί να αναφανεί. Συσπείρωση δημοκρατικών δυνάμεων: ίσως ουτοπία, ίσως και πολιτική πρόταση. Ουχρονία πάντως όχι.
.efsyn.gr/