Αμα δεν επιταχυνθεί ο ρυθμός των εμβολιασμών ώστε να νιώσει κάποια ασφάλεια ο κόσμος και να βγει έξω να πάρει λίγο αέρα, δυο ανάσες έστω, είναι πολύ πιθανό να εμφανιστούν δυσεπίλυτα ψυχικά φαινόμενα και να απαιτηθεί κατασκευή ιδρυμάτων «αποκατάστασης» ψυχικών παθήσεων. Ηδη στις πολυκατοικίες έχουν αρχίσει τα όργανα -ο ένας προκαλεί απέχθεια στον άλλο, έχουν σταματήσει οι καλημέρες-καλησπέρες, γίνονται συστάσεις ακολουθούμενες από βλοσυρά βλέμματα και σχεδόν χυδαία γλώσσα. Ετσι και τολμήσεις να ρωτήσεις προς τι όλα αυτά, γιατί τέτοια συμπεριφορά, πέφτουν επάνω σου να σε φάνε. «Βρε, α παράτα μας» είναι η πρώτη αντίδραση ή «γιατί έτσι γουστάρω» λέει ο άλλος ή «δεν θα μου υποδείξεις εσύ πώς θα μιλάω» -μένει άναυδος κανείς.
Γιώργος Σταματόπουλος
Εχουν σφίξει τα γάλατα και η κυβέρνηση αποδεικνύεται ανίκανη να διαχειριστεί αυτήν την πρωτόγνωρη, είναι αλήθεια, κατάσταση. Ακούει λέει (η κυβέρνηση) τους ειδικούς αλλά δεν φαίνεται να τους ακούει και τόσο καλά -άσε που και αυτοί οι ειδικοί άλλα λένε τη μία μέρα και εντελώς άλλα την άλλη· επιπροσθέτως: άλλα λέει η επιτροπή ότι προτείνει και άλλα πράττει η κυβέρνηση. Εχει σημειώσει κάπου ο Κάφκα: «Είναι εύκολο να γράφεις συνταγές -το δύσκολο είναι να συνεννοηθείς με τον κόσμο». Ακριβώς αυτό συμβαίνει με την κυβέρνηση και την επιτροπή. Μπάχαλο -εξ ου και η απείθεια πολλών αφού έχει χαθεί κάθε αξιοπιστία και ως μόνη λύση προτείνονται ο εγκλεισμός και η προσωπική ευθύνη. Αλλά μέσα στο σπίτι σε πιάνει κατάθλιψη και είναι δύσκολο να ξεφύγει κανείς από ένα τόσο δυσάρεστο συναίσθημα [που γίνεται αρρώστια ζόρικη].
Είναι γεγονός ότι όλοι σχεδόν έχουμε αποκοπεί από τις ρίζες της επικοινωνίας, από τον κοινό για όλους τόπο όπου αναπτύσσονται η λογική, η οργανωμένη ζωή. Αίφνης, αμέριμνοι και καταναλωτές όντες, αφού την έννοια του πολίτη την έχουμε σχεδόν ασμένως απεμπολήσει, μπήκαμε σε χώρους ασφυξίας όπου μόνο το παράλογο επικρατεί μια και έχουν θρυμματιστεί βεβαιότητες μιας ζωής και επίσης -και κυρίως- έχουν εξοριστεί το βλέμμα και η (επ)αφή. Η αποδιοργάνωση της κοινωνίας, το σάστισμά της και ο οιονεί πανικός της είναι αποτέλεσμα της απαράδεκτης στρατηγικής της κυβέρνησης των φιλελεύθερων [τρομάρα τους -μακάρι να ήσαν γνήσιοι φιλελεύθεροι, κάτι θα αντιλαμβάνονταν, αυτοί είναι ντούροι παλαιοδεξιοί]. Ο Αδωνις, λ.χ., είναι ικανός από μόνος του να τρελάνει κόσμο και κοσμάκη με αυτά που λέει [ουρλιάζει] και κάνει [βαφτίζει].
Γεγονός είναι επίσης ότι έχει αυξηθεί εντυπωσιακά η χρήση ψυχοτρόπων ουσιών στην κοινότητα. Η τελευταία φαίνεται ανίκανη να ορθώσει τις άμυνές της απέναντι στην πανδημία καθώς και στον πόλεμο που έχει εξαπολύσει εναντίον της η [ακρο]δεξιά κυβέρνηση, υπέρ βεβαίως των συμφερόντων των ολίγων εκλεκτών της. Αδυνατεί επίσης να αρθρώσει δικό της λόγο, όπως πάντα βέβαια. Είμαστε έρμαια της φτώχειας μας, ναι, ας μην τρελαθούμε κιόλας.
.efsyn.gr/
