Να λέει ο βουλευτής της Ν.Δ. Πλεύρης ότι η παράταξή του [ποια απ’ όλες;] έκανε τα αδύνατα δυνατά για σταματήσει το εμφυλιοπολεμικό κλίμα στην Ελλάδα είναι, τουλάχιστον, ύβρις. Πότε αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση στη χώρα; Σαράντα χρόνια μετά και μόνο αφού έχασε τα ηνία της εξουσίας η δεξιά παράταξη. Σαράντα χρόνια, έως το 1981, πάνω από τους μισούς Ελληνες ήσαν αποκλεισμένοι από τη δημόσια διοίκηση και μόνο με πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων μπορούσες να έχεις πρόσβαση σε μια θέση στο Δημόσιο. Ποιος διαίρεσε τη χώρα, χωρίς μάλιστα να νιώθει την παραμικρή ενοχή, χωρίς ντροπή γι’ αυτή τη θλιβερή και ανήθικη κατάσταση; Δεν ντρέπονται οι άνθρωποι, δεν έχουν τσίπα, τολμάνε και μιλάνε για συμφιλίωση, οι αφίλιωτοι με οτιδήποτε αριστερό.
Γιώργος Σταματόπουλος
Δεν συμμερίζομαι τον τρόπο εκφοράς λόγου του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Π. Πολάκη, αλλά συμφωνώ με όσα έσουρε στον βουλευτή που «έκανε παρέλαση με τους χρυσαυγίτες». Το να προκαλούν τέτοια καλόπαιδα [άλλη βέβαια είναι η κατάλληλη λαϊκή έκφραση] και μάλιστα μέσα στη Βουλή των Ελλήνων υπερβαίνει τα όρια και την πολιτική κομψότητα -ξεπερνώ άρα τον επικό λυρισμό των μομφών του Πολάκη, αντιλαμβανόμενος τη δυσαρέσκειά του, ακόμα και την οργή του. Οχι μαθήματα συμφιλίωσης από τον Πλεύρη, τον Αδωνι, τον Βορίδη και όλα τα ακροδεξιά στοιχεία πίσω από τα οποία ασκεί πολιτική ο δήθεν φιλελεύθερος Μητσοτάκης. Είναι, είπαμε, ύβρις.
Τρέμουν και μόνο στην ιδέα να επανακάμψει στην εξουσία το κόμμα των αριστερών, όπως ακριβώς τρόμαξαν όταν το ΠΑΣΟΚ [η λαϊκή οργή] τους εξεδίωξε πριν από σαράντα χρόνια, έως ότου μεταλλαχθεί και αυτό και ακολουθήσει την τακτική των δεξιών -έως και συγκυβέρνησαν τα δύο αυτά κόμματα. Βέβαια όλα αυτά είναι παιγνίδια, γιατί και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να πείθει πως θα ακολουθήσει μια αριστερή πολιτική (βλέπε τη στάση του και την ψήφο του στη Βουλή για την «ανάπτυξη» του Ελληνικού -και σε άλλα θέματα αλλά δεν είναι της στιγμής). Κάτι χρειάζεται να γίνει και από το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης και να έλθει πιο κοντά στην κοινωνία -αλλά αυτό απαιτεί μια ανοιχτή συζήτηση και πιο στενή επαφή των πολιτικών της Αριστεράς με τους πολίτες όλης της χώρας, ξέρετε με: αγρότες, κτηνοτρόφους, ψαράδες, παπάδες, εργάτες, χωρικούς· όλους.
Τα ακροδεξιά στοιχεία της κυβέρνησης έχουν μπει μπροστά στον αγώνα της Δεξιάς κατά της Αριστεράς -οι άλλοι, οι τάχα μου μετριοπαθείς απλώς τρίβουν με ικανοποίηση τα χέρια τους διότι απαλλάσσονται από το βδελυρό έργο του αποκλεισμού πολιτικών κομμάτων από το κοινοβουλευτικό στερέωμα [διότι εκεί αποσκοπούν]. Ας μη νομίσουμε ότι εάν εξέλιπαν οι ακραίοι δεξιοί δεν θα βρίσκονταν άλλοι από τους δήθεν πεφωτισμένους, μετριοπαθείς και λοιπούς [μια σκέψη έχουν σχεδόν όλοι] να αναλάβουν το έργο τους, να αναλάβουν την «πατριωτική» δράση του αφανισμού αριστερών ιδεών και ανθρώπων.
Ισχυρίζονται μερικοί αφελείς ότι δεξιός πρωθυπουργός νομιμοποίησε το ΚΚΕ -μα, αυτά δα έλειπε, θα τους έκραζε όλη η Ευρώπη και πώς, μετά, θα ζητιάνευαν την είσοδό της στην ένωση αυτή; Εάν δεν υπήρχε αυτή η δέσμευση ακόμη παράνομο θα ήταν το ΚΚΕ και ας αφήσουν τις μεγαληγορίες και τις ανοησίες.
efsyn.gr/
