«Η κατάσταση στην καυτή διετία 2010-12 έµοιαζε λες και ήταν άµεσα βγαλµένη από τα εγχειρίδια και τις συζητήσεις του 4ου συνεδρίου της 3ης Διεθνούς: µια οξύτατη κοινωνική κρίση, µια εν εξελίξει οξύτατη πολιτική κρίση, µε την αδυναµία των καθεστωτικών πολιτικών δυνάµεων να στηρίξουν µια «κοινά αποδεκτή» κυβερνητική σταθερότητα, και την έντονα ανοδική τάση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων, που δεν είχαν φτάσει (ή δεν είχαν φτάσει ακόµα…) στο επίπεδο να στηρίξουν µια λύση επαναστατικής σοσιαλιστικής αλλαγής. Δεν είναι τυχαίο ότι η Κοµιντέρν της εποχής του Λένιν µας κληροδότησε ως απάντηση για ανάλογες συνθήκες την πολιτική που στο κέντρο της έχει το Ενιαίο Μέτωπο, τη µεταβατική πολιτική και την πάλη για µια κυβέρνηση της Αριστεράς.».
Μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα Μαρξιστική έργα σου:
Το Ενιαίο Μέτωπο από τακτική αντιμετώπισης της φασιστικής αντεπίθεσης στην Ευρώπη το 1922 και της υπεράσπισης της ΕΣΣΔ απο την ιμπεριαλιστική εισβολή έγινε στρατηγική συγκρότησης «κυβέρνησης της Αριστεράς».
Α! μην το ξεχάσω: στην στρατηγική αυτή δεν υπάρχει ούτε το σύνθημα- στόχος “Όλη η εξουσία στα σοβιετ”, ούτε πλέον η ίδια η ΕΣΣΔ…
Κ.Λ
Σχόλια (0)