Σαν τα μανιτάρια πετάγονται οι δημοσκοπήσεις για τις εσωκομματικές του ΚΙΝ.ΑΛΛ. Κι εγώ ο δύστυχος που προσπαθώ να είμαι καλόπιστος και να αποφεύγω τις θεωρίες συνωμοσίας, θυμάμαι εκείνες τις περιβόητες του 2007. Αλλοι φαίνεται να τις έχουν ξεχάσει βέβαια ή να πιστεύουν πως έχουμε ξεχάσει εμείς. Θυμάμαι δηλαδή τους ίδιους τους δημοσκόπους, μετά το ρεζιλίκι από το συντριπτικό αποτέλεσμα υπέρ του Γιώργου Παπανδρέου, να κάνουν… τόνους αυτοκριτικής, για το παρακινδυνευμένο των μετρήσεων τότε. Μιλάμε πάντα -θυμίζω- για μετρήσεις σε ένα εκλογικό σώμα που δεν ξέρεις ποιο θα είναι.
Τάσος Τσατάλης
Αν ίσχυαν όλα αυτά που τους άκουγα να λένε τότε, τι άλλαξε κι έχουν πέσει όλοι με τα μούτρα στη διενέργεια και τη δημοσίευση δημοσκοπήσεων; Τόσο ανάγκη έχει η κοινή γνώμη να πάρει… παλμό; Αν κάποιοι από τους υποψήφιους ενδιαφέρονται τόσο, ας κάνουν τις δικές τους κι ας τις κρατήσουν για λογαριασμό τους. Εμείς τι φταίμε να εκνευριζόμαστε, όταν μια τόσο αντιφατική διαδικασία προβάλλεται ως «εργαλείο» ανάλογης αξιοπιστίας με τις δημοσκοπήσεις των κανονικών εκλογών;
Δεν βάλανε μυαλό λοιπόν. Επανέρχονται έπειτα από 14 χρόνια με τον ίδιο τρόπο και με τον ίδιο στόχο. Και σε αναγκάζουν να σταματήσεις να είσαι καλόπιστος κι όλα να τα εξετάζεις μέσα από το πρίσμα της πολιτικής σκοπιμότητας. Κάνει «μπαμ» το σε ποιους και γιατί δεν είναι αρεστή η υποψηφιότητα του Παπανδρέου και το σε ποιους και γιατί είναι αρεστή, αντίθετα, η υποψηφιότητα του Ανδρέα Λοβέρδου. Κι επειδή ελάχιστες διέξοδοι υπάρχουν αυτή την περίοδο σε αυτή τη χώρα για να εκφράσεις την ουσιαστική σου αντίθεση σε αυτούς στους οποίους μεταξύ άλλων είναι αρεστή και η συγκεκριμένη υποψηφιότητα, θα έχουμε επανάληψη του 2007…
efsyn.gr
