Το πραγματικό προσφυγικό πρόβλημα της Τουρκίας δεν είναι τα 4+ εκατ. Σύριοι πρόσφυγες που έχουν περάσει στην επικράτειά της. Η απόσυρση του τουρκικού στρατού από τη Β. Δ. Συρία επιλύει το πρόβλημα αυτό σε χρόνο dt.
Το πραγματικό προσφυγικό πρόβλημα της Τουρκίας είναι ότι εάν αποσυρθεί από τη Β. Δ. Συρία θα βρεθεί με δύο νέες ομάδες προσφύγων στα χέρια: α) τους τζιχαντιστές μισθοφόρους της και β) τους αντικαθεστωτικούς.
Κώστας Λαμπρόπουλος
Τι θα κάνει με αυτές τις δύο και ειδικές ομάδες προσφύγων;
Μπορεί:
Α.
1) να τους μετεγκαταστήσει στην επικράτειά της σ’ έναν διαρκή ακήρυχτο πόλεμο με τους Κούρδους,
2) να τους μετεγκαταστήσει στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου,
3) να τους διασπείρει σταδιακά και ατομικά μέσω των ροών των υπόλοιπων μεταναστών στα Βαλκάνια / Ευρώπη,
4) να τους εγκαταλείψει στο έλεος του νικηφόρου καθεστώτος Άσαντ (με δικηγόρους υπεράσπισης τους Ρώσους).
5) να συνδυάσει με κάποιο ποσοτικό τρόπο τις διαθέσιμες επιλογές.
Μπορεί, επίσης:
Β. να διαχωρίσει τους αντικαθεστωτικούς από τους τζιχαντιστές και να επιδιώξει πολιτικά τη θέσπιση μιας αποστρατικοποιημένης ζώνης (Ιντλίμπ) για αυτούς εντός μιας συριακής πολιτειακής ομοσπονδιακής δομής (με εγγυήτρια δύναμη την ίδια και τη Ρωσία) που, όμως, αναπόφευκτα θα δίνει ομοσπονδιακό επίσης καθεστώς και στις συμπαγείς κουρδικές περιοχές της Β. Α. Συρίας.
Από τη συμφωνία Πούτιν – Ερντογάν φαίνεται ότι η Τουρκία κινείται προς το παρόν προς την κατεύθυνση αυτή εγκαταλείποντας στο έλεος του Άσαντ τους τζιχαντιστές μισθοφόρους που θα παραμείνουν νοτιότερα της συμφωνηθείσας νέας διαχωριστικής γραμμής του αυτοκινητόδρομου Μ4 (Saraqib – Arihah – Munhabal – Jisr ash Shugur).
