- του Κώστα Τσιαχρή
——————–———–—––
Δεν ξέρω αν έτυχε
μα όπως θέλησα να
πλάσω κάτι τρυφερό
τράβηξα ένα πλευρό
απ’ το στήθος σου
Άρχισε χώμα
έτρεχε όλο χώμα
ρίζες πέτρες
έπεφταν στα πόδια σου
σκουλήκια
Απελθέτω απ’ εμού το δηλητήριον τούτο
Ήθελα μόνο
ευάερο και ευήλιο σώμα
που να βλέπει
σε μια πεντακάθαρη
πληγή