- του Γιάννη Κυριαζή
——————–————
*
Τσακώθηκα με την ανυπαρξία και γεννήθηκα.
*
Ο αέρας αναποδογύρισε έναν κάδο σκουπιδιών.
Έτσι γνωρίστηκα με τη ζωή μου.
*
Τώρα
γεμίζω τις φλέβες μου ουρανό
έτσι που όταν πεθάνω, τα σκουλήκια
που θα σέρνονται μέσα μου
θα νομίζουν ότι πετούν.
*
Λιγάκι απ’ το πράσινο των δυο ματιών σου δωσ’ μου
να ντύσω το φθινόπωρο τα δέντρα όλου του κόσμου.
*
Νύχτες γεμάτες ανεπαίσθητους θορύβους-
άκουγες τα νύχια του θανάτου να μεγαλώνουν.
*
Η ποίηση είναι
ένα ακροβατικό νούμερο
πάνω στην πρώτη άσπρη τρίχα
της Αθανασίας.
*
Κάθε γραμμή σελίδας τετραδίου
μοιάζει μ’ ένα ακύμαντο καρδιογράφημα.
Γράφουμε λοιπόν, για ν’ αναστήσουμε
έναν νεκρό.
