- του Λευτέρη Τηλιγάδα
———————–——–——
Ανεπίστρεπτα
εξαντλείται ο χρόνος,
πάνω σε σκηνικά ερείπια
στιγμών και διαθέσεων.
Ανάμεσα σε αναρριχητικές πεζοδρομήσεις
μια βαθιά αναπνοή χαρτογραφεί
τη διαδρομή της ομορφιάς σου
που ήρθε να αποκαλύψει,
ανεπαίσθητα, τους βυθούς μου.
Η επόμενη καθίζηση θα ασκηθεί
πάνω σ’ εκείνη τη γρίλια του χρόνου,
που δεν επιτρέπει στο φως,
να μπει και να σκορπίσει
– πεταμένο εσώρουχο –
στο πάτωμα της κρεβατοκάμαρας.
Υ.Γ. Όσο πιο πολύ βυθίζεσαι μέσα μου
μια εκκωφαντική σιωπή
αποφράζει τις υποδόριες στοές
που με κρατούν αποκλεισμένο
σε συμβατικές συνθήκες,
ετερογενείς και αμφίφυλες.
Φώτο: ROBERT MAPPLETHORPE
