Βινύλια

του Ιωάννη Κατσούλη
——————–———–

Μιας και το θες κι εσύ
καινούρια ηλικία
θα τα παίξω
τα παλιά μου τα βινύλια
μα όχι όπως πρώτα.
Έτσι όπως τρίφτηκαν
οι δίσκοι με τα χρόνια
παλιό αυλάκι δε θ’ αναγνωρίσει
η βελόνα
κι οι μελωδίες θ’ ακουστούνε
σκεβρωμένες
σαν τ’ άκαιρα, τρωτά
εκτρώματα της νήπιας σκέψης.
Τη βελόνα θ’ ακουμπήσω
πάνω στο χαρτί
στα κυβερνά αυλάκια
της μασκοφόρου μόδας
έτσι˙ για να δω ποιος με
υπνώτισε
ποιο εν αγνοία μου πρόσωπο
μονοπωλούσε το αυτί μου.
Αφού σκιστεί καλά η ετικέτα
αφού σπάσουν τα κόκαλα
όλων των συντελεστών
το δίσκο μου θα παραδώσω
δίχως τρύπα στο παιδί