- του Αναστάσιου Παναγιωταρόπουλου
——————–———–—–——————–
Το ραγισμένο υλικό τους
Χτίζει αποστάσεις μεταξύ μας.
Σημασία υπάρχει στη ρίζα των εκφάνσεων.
Φανερώνουν το ερωτικό θέλημα να μην υπάρξει
Η συνάντηση με την ανθρώπινη φύση
Μας προκαλεί δέος η απρόσμενη επαφή
Στο βάθος των συναισθημάτων.
Τα νοσταλγικά εκείνα βλέμματα
Διψούν για κατηγορία.
Είναι επειδή πορεύονται στην ερημιά
Με πίστη στα υγρά ερωτηματικά
Θυσιάζουν την
εγκόσμια ανταπόκριση
καταπίνοντας μονομιάς ραγισμένους καθρέφτες.
Αντίπερα στην όχθη των πλείστων
Η εμπειρία με τη θηλυκή πραγματικότητα
Γίνεται το θέαμά τους.
Πεισματικά εκλέγονται αντιμέτωποι
Της αφανέρωτης πολιτείας.
Η οποία επιμένει να αδικεί τους ηττημένους.
