- του Μιχάλη Πιερή
——————–———
Μια πόλη που ν’ ανέχεται μια πόλη να συντρέχει
μια πόλη να κατανοεί μια πόλη να συμπράττει
μια πόλη ν’ αποδέχεται μια πόλη να εγκρίνει
μια πόλη να παρακινεί μια πόλη να συμπάσχει
μια πόλη πιο κατάλληλη για τον κρυφό το βίο.
Μια πόλη διεγερτική μια πόλη να εξάπτει
μια πόλη να συνωμοτεί μια πόλη να μετέχει
μια πόλη να ξεσπά να παρασύρεται
έχοντας ενοχή σ’ έκνομες απολαύσεις…
Που ως θερμή ν’ ανοίγεται αγκάλη
σε ώρες ειδικές σε κάποιες περιστάσεις
και να σκεπάζει τ’ ανομήματα με την καλήν της όψη.
Μια πόλη θέλω, τι ζητώ, μια πόλη να με κρύβει.
Μια πόλη μ’ άγνωστες μορφές
καινούρια μέρη κάθε βράδυ
με δυνατότητες πολλών συνδυασμών
απρόσμενων συμπτώσεων και ευκαιριών τυχαίων.
Μια πόλη θέλω τολμηρή μια πόλη να θερμαίνει
μια πόλη να παθαίνεται μια πόλη να εμπνέει
μια πόλη καλομίλητη πόλη παραμυθία
πόλη γλυκειά παρήγορη και θαλπωρή του νου μου
μια πόλη στο ζεστό κόρφο της να με κλείνει
μια πόλη θέλω, τι ζητώ, μια πόλη να με κρύβει.
Όχι του αδιάκριτου χωριού την κρύα
σκληρή καρδιά του, το πρόσωπο το παγερό
με τους πολλούς καθρέφτες, τα σπίτια
τα διαφανή, τ’ ακουστικά στους δρόμους.
Φωτογραφία: Νικολέτα Γερολιμίνη
