Η περασμένη δεκαετία ήταν πολύ δύσκολη για τους φίλους του Παναθηναϊκού και παρόμοια προβλέπεται και η νέα. Στο ποδόσφαιρο, παρά τις προσπάθειες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχουν γίνει πολύ μικρά βήματα προόδου και ούτε για αστείο ακούγεται η λέξη πρωταθλητισμός. Στο μπάσκετ, όπου ανέκαθεν υπήρχαν υψηλότερες απαιτήσεις, η σεζόν εξελίσσεται αρκετά άσχημα. Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, οι λόγοι που ο Παναθηναϊκός δεν είναι πλέον πρωταγωνιστής είναι καθαρά διοικητικοί-οικονομικοί με το αλλοπρόσαλλο μοντέλο Αλαφούζου στο ποδόσφαιρο και τη μετά Γιαννακόπουλο εποχή λιτότητας στον εξάστερο.
Μιχαήλ Άγγελος Κωνσταντόπουλος
Οπως φωνάζω από μικρός στο γήπεδο «Τον ΠΑΟ μου ποτέ δεν τον αφήνω», όμως οι πρόσφατες δηλώσεις δύο παλαίμαχων της ομάδας με βαρύ όνομα, του Αγγελου Μπασινά και του Στράτου Αποστολάκη, με ταρακούνησαν και πιστεύω ότι δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητες. Ο Μπασινάς μίλησε για πρωτοφανές παγκοσμίως (αντι)ποδοσφαιρικό μοντέλο και είπε ότι έχει μείνει μόνο το σήμα με το τριφύλλι, ενώ ο Αποστολάκης επισήμανε ότι ο ΠΑΟ μικραίνει κάθε χρόνο. Ποιος υγιής φίλος της ομάδας σκέφτεται κάτι διαφορετικό; Εδώ σε «παναθηναϊκές» συζητήσεις ακούγεται όλο και πιο συχνά το «μήπως κάναμε λάθος το 2008 ρίχνοντας όλη την ευθύνη στην οικογένεια Βαρδινογιάννη;»…
Μοναδική «αχτίδα» κυρίως για το ποδόσφαιρο η κατασκευή του γηπέδου στον Βοτανικό, που θα αργήσει πολύ να προχωρήσει και ίσως καταστήσει την ομάδα ελκυστική σε κάποιον σοβαρό επενδυτή. Ας ελπίσουμε να μην αποτελέσει άλλο ένα πολιτικό παιχνίδι στην πλάτη του συλλόγου. Μέχρι τότε οι φίλοι της ομάδας που δίνουν συγκινητικό «παρών» στη Λεωφόρο και στο ΟΑΚΑ θα κρατάνε το τριφύλλι ζωντανό έστω ως brand name, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο και κάνοντας ατέλειωτες συζητήσεις για το τι πήγε στραβά…
.efsyn.gr
