Η ομιλία του πρεσβευτή της Βολιβίας στον ΟΗΕ, Sacha Llorenti κατέδειξε τον αυταρχισμό και την μονομέρεια με την οποία λειτουργούν οι ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή καθώς και τον κίνδυνο που συνιστά ο Ντόναλντ Τραμπ για τη διεθνή ειρήνη. Αξίζει ο κόπος να δούμε να βασικά σημεία της:
“Κυρία Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που μου δίνετε το λόγο κατά τη σύγκληση αυτής της δημόσια συνεδρίασης του Συμβουλίου Ασφαλείας… Η Βολιβία ζήτησε τη σύγκληση της συνάντησης αυτής από ανησυχία για τα γεγονότα των τελευταίων ωρών(η πυραυλική επίθεση των ΗΠΑ στη Συρία). (Κι αυτό) Ενώ το Συμβούλιο Ασφαλείας συζητούσε προτάσεις για το ποιος θα είναι ο μηχανισμός διερεύνησης της τρομακτικής χημικής επίθεσης της οποίας η ανθρωπότητα έγινε μάρτυρας, ενώ συζητούσαμε για τους όρους που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο ψήφισμα, και ενώ τα μόνιμα και μη μόνιμα μέλη (του Συμβουλίου Ασφαλείας) έκαναν προτάσεις για το κείμενο του εν λόγω ψηφίσματος, οι Ηνωμένες Πολιτείες, για άλλη μια φορά, προέβησαν σε μια μονομερή επίθεση.
Οι πυραυλικές επιθέσεις (των ΗΠΑ) συνιστούν μονομερή δράση και αντιπροσωπεύουν μια σοβαρή απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Γιατί αυτό; Επειδή τα τελευταία 70 χρόνια, η ανθρωπότητα έχει συστήσει μια φυσική δομή και όχι μόνο θεσμικές, αλλά και μια νομική δομή αντιμετώπισης (των μονομερών ενεργειών). Θέσπισαν πράξεις διεθνούς δικαίου, ακριβώς για να αποτραπεί το ενδεχόμενο η πιο ισχυρή δύναμη να επιτίθεται ατιμώρητα στην πιο αδύναμη χώρα, για να εξασφαλιστεί η ισορροπία στον κόσμο, και φυσικά να αποφευχθεί η πολύ σοβαρή παραβίαση της ειρήνης και της ασφάλειας.
Θεωρούμε ότι είναι καθήκον του Συμβουλίου Ασφαλείας, και όχι μόνο του ΟΗΕ, να υπερασπίζεται την πολυμέρεια. Είμαστε εδώ για να υπερασπιστούμε την πολυμέρεια.
Αναγνωρίσαμε ότι αυτός ο Χάρτης πρέπει να γίνει σεβαστός. Και αυτός ο Χάρτης απαγορεύει μονομερείς ενέργειες. Κάθε δράση πρέπει να εγκριθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας, σύμφωνα με το Χάρτη. Επιτρέψτε μου να διαβάσω μερικά άρθρα για να μπορέσουμε να το θυμηθούμε.
Το Κεφάλαιο 24 ορίζει ότι, προκειμένου να εξασφαλιστεί η άμεση και αποτελεσματική δράση από τα Ηνωμένα Έθνη, τα μέλη της παρέχουν την πρωταρχική ευθύνη στο Συμβούλιο Ασφαλείας για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας… Το Συμβούλιο Ασφαλείας, όχι μόνο τα 15 μέλη που κάθονται σε αυτό το τραπέζι, αντιπροσωπεύουν τις 193 χώρες του ΟΗΕ… συμφωνήσαμε ότι οι μονομερείς ενέργειες παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο.
Ενώ συζητούσαμε χθες τα σχέδια ψηφισμάτων, ενώ προσπαθούσαμε να βρούμε εναλλακτικές λύσεις και να επιτευχθεί συναίνεση στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ασφαλείας, οι ΗΠΑ προέβησαν σε μονομερή επίθεση, ενώ συζητούσαμε εδώ για την ανάγκη μιας ανεξάρτητης και αμερόληπτης έρευνας, μιας πλήρους έρευνας σχετικά με τις (χημικές)επιθέσεις αυτές, οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν οι ίδιες ερευνητές, εισαγγελείς, δικαστές και ένορκοι. Πού είναι η έρευνα που θα μας επιτρέψει αντικειμενικά να διαπιστώσουμε ποιος ευθύνεται για την επίθεση; Πρόκειται για μια εξαιρετικά σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που συμβαίνει αυτό. Θα μπορούσαμε να θυμηθούμε πολλές περιπτώσεις όπου διάφορες δυνάμεις, όχι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες ενήργησαν μονομερώς και παραβίασαν τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Αλλά το γεγονός ότι αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει ακόμη μια φορά δεν σημαίνει ότι τα Ηνωμένα Έθνη και τα μέλη τους θα πρέπει να το αποδεχθούν.
Τον Σεπτέμβριο του 2013, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν τις επιθέσεις κατά της Συρίας. Μπορώ να θυμηθώ τι είπε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ εκείνη τη χρονική στιγμή, ο Ban-Ki Moon. Επιτρέψτε μου να διαβάσω αυτό το απόσπασμα στα αγγλικά, αυτό που ο Γενικός Γραμματέας είπε: “Το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει την πρωταρχική ευθύνη συντήρησης της ειρήνης και της ασφάλειας. Στο πλαίσιο του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών: η χρήση βίας είναι νόμιμη μόνο σε περιπτώσεις αυτοάμυνας, σύμφωνα με το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και όταν το Συμβούλιο ασφαλείας εγκρίνει μια τέτοια ενέργεια”. Αυτή ήταν η θέση του Γενικού Γραμματέα τότε που συνέβαλε να αποφευχθεί η μονομερής δράση σε μια παρόμοια κατάσταση.
Αυτή η επίθεση αποτελεί απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, διότι είναι μια απειλή για την πολιτική διαδικασία στη Γενεύη…
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Θα ήθελα να θυμηθούμε τι συνέβη στο Συμβούλιο Ασφαλείας ακριβώς στις 5 Φλεβάρη 2003, όταν η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ μπήκε στην αίθουσα για να μας δείξει αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ. [Κρατούσε τη φωτογραφία του Κόλιν Πάουελ και ένα δήθεν φιαλίδιο με άνθρακα] Νομίζω ότι είναι επιτακτική ανάγκη να θυμόμαστε τις εικόνες: ήμασταν σίγουροι ότι υπήρχαν όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ, και ότι ήταν ο λόγος για την εισβολή. Και αυτή η εισβολή προκάλεσε 1 εκατομμύριο θανάτους. Ενώ οδήγησε και σε μια σειρά ωμότητες στην περιοχή.
Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για Ισλαμικό Κράτος αν δεν είχε συμβεί η εισβολή(στο ιράκ); Μπορούμε να μιλήσουμε για αυτή τη σειρά των φρικτών επιθέσεων σε διάφορα μέρη του κόσμου, αν δεν είχε συμβεί αυτή η παράνομη εισβολή; Πιστεύω ότι είναι ζωτικής σημασίας για εμάς να θυμόμαστε τι μας διδάσκει η ιστορία.
Στο Ιράκ, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν όλον τον καιρό για να αποδείξουν ότι υπήρχαν όπλα μαζικής καταστροφής. Αλλά αυτά δεν έχουν ποτέ βρεθεί.
Θα ήθελα να επαναλάβω αυτό που είπε ο Πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες σήμερα το πρωί: «Νομίζω και αισθάνομαι – και ελπίζω να μην κάνω λάθος – ότι τα χημικά όπλα στη Συρία είναι απλά μια δικαιολογία για τη στρατιωτική επέμβαση(στη Συρία). Οι μονομερείς ενέργειες είναι ιμπεριαλιστική δράση, και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ενδιαφέρονται για το διεθνές δίκαιο. Το δέχονται κατά πως τις βολεύει. Τα διεθνή προβλήματα μεταξύ των μελών του ΟΗΕ θα πρέπει να επιλυθούν μέσω του διαλόγου και όχι μέσα από τους βομβαρδισμούς. Είναι μια απειλή κατά της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας.”
artinews.gr
