Είναι αρκετοί εκείνοι που ακόμη και μέχρι σήμερα υποστηρίζουν το αντίθετο, θα έλεγα οι περισσότεροι· πρώτα απ’ όλους η τοπική αυτοδιοίκηση, όχι μόνο η σημερινή δημοτική αρχή της πόλης, αλλά το σύνολο των αιρετών και διορισμένων αρχών της τοπικής μας πολιτείας, έτσι όπως αυτές έχουν εκφραστεί και συνεχίζουν να εκφράζονται μέσα από τα προγράμματα εορτασμού της επετείου, σε όλη τη διάρκεια των χρόνων από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους μέχρι και τις μέρες μας. Την αλήθεια αυτή την αποδεικνύει η αναθηματική στήλη της κεντρικής πλατείας του Αγρινίου, η οποία αναφέρει κατά λέξη: «Μνήμη σεπτή αγωνιστών νικηφόρων μαχών απελευθέρωσης Αγρινίου (Βραχωρίου) 11 Ιουνίου 1821». Ακολουθεί μια σειρά από αρκετούς συγγραφείς επετειακών ομιλιών (κυρίως εκπαιδευτικών), χρονικογράφους, ιστοριοδίφες, ιστορικούς και δημοσιολόγους, οι οποίοι, μέσα από την εθνοκεντρική ανάγνωση της ιστορίας, την 11η Ιουνίου κάθε χρονιάς, αναπαράγουν το ανύπαρκτο ιστορικά γεγονός της «Απελευθέρωσης του Αγρινίου», (ούτε απελευθέρωση ήταν, ούτε Αγρίνιο υπήρχε) με την ιστορική περιγραφή της «Άλωσης του Βραχωρίου», η οποία είναι το μόνο υπαρκτό ιστορικό γεγονός τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο της τοπικής μας ιστορίας· μιας ιστορίας, που μέσα από κοινωνικές, στρατιωτικές, πολιτικές και πολιτισμικές ασυνέχειες έφτασε ως τις μέρες μας, φορτωμένη με κατασκευές και αποσιωπήσεις, μόνο και μόνο για να «καλολογήσει» τη βαρβαρότητα των εξεγερμένων.
Πριν αναφερθούμε σ’ αυτό καθ’ αυτό όμως το γεγονός και τις πηγές, παρακάμπτοντας ακόμα – ακόμα την όποια διαλεκτική μπορούν να αναπτύξουν η συνέχεια ή η ασυνέχεια του κοινωνικο-πολιτισμικού ιστορικού χώρου και χρόνου, ας επιχειρήσουμε μια σύντομη εννοιολογική προσέγγιση της σηματοδότησης των λέξεων «Άλωση» και «Απελευθέρωση», όχι για να αναδειχθεί ένας γλωσσολογικός ναρκισσισμός, αλλά με εργαλείο τη μαρτυρία των εννοιών και στο πλαίσιο της ρήσης του Αντισθένη, «αρχή παιδεύσεως η των ονομάτων επίσκεψις» να προσεγγίσουμε, όσο το δυνατόν περισσότερο, την ιστορική αλήθεια, που η κάθε μία λέξη πραγματεύεται και τεκμηριώνει.
Η λέξη «άλωση» (ή άλωσις) προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα αλίσκομαι που σημαίνει κυριεύομαι. Ειδικότερα σημαίνει την πτώση μιας πόλης στα χέρια του εχθρού, τη κυρίευση, την εκπόρθησή της και πιο γενικά τη κάθε κατάκτηση και σύλληψη. Με τη στρατιωτική έννοια του όρου η «άλωση» φρουρίου ή οχυρού σηματοδοτεί το τέλος της πολιορκίας του με τον πλήρη τερματισμό της άμυνάς του. Είναι ό,τι ακριβώς συνέβη την 11η Ιουνίου του 1821 με τους γηγενείς μωαμεθανούς και εβραίους του Βραχωριού, τους οποίους οι χριστιανοί αρματολοί της ευρύτερης περιοχής όρμησαν να ΚΥΡΙΕΥΣΟΥΝ και όχι να ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΝ. Η λέξη, «απελευθέρωση» < «απελευθερώνω», προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα απελευθερόω που σημαίνει την απόδοση σε κάποιον της ελευθερίας του. Επιτρέπω σε κάποιον ή σε κάτι να δράσει ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς.
Το πιο σημαντικό όμως είναι, ότι σε καμία πρωτογενή ή δευτερογενή ιστορική πηγή (Ν.Κ. Κασομούλη, Ενθυμήματα Στρατιωτικά, Αρχ.Ν.Ε.Ι., τόμος 1ος, σελ. 223 | Λ. Κουτσονίκα, Γενική Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, 1863, τόμος 2ος σελ. 83. | Σπ. Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, Έκδοσης 2η, 1860, σελ. 259, κ.ά.) δεν υπάρχει η λέξη «απελευθέρωση». Σε όλες, η μόνη λέξη που υπάρχει, είναι η λέξη «άλωση»· όχι του Αγρινίου, αλλά του Βραχωρίου. Η μοναδική απελευθέρωση του Αγρινίου, σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας του, έγινε στις 14 Σεπτεμβρίου 1944, όταν το συνεργαζόμενο με τις δυνάμεις Κατοχής, «Τάγμα Ασφαλείας Αγρινίου», παραδόθηκε στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ, που μπήκαν στην πόλη και το αφοπλίσαν.
————————————-
Μπορείτε επίσης να διαβάσετε: Η άλωση του Βραχωριού, Καπνικός Σταθμός Αγρινίου (Μέρος 2ο), Το Αγρίνιο και ο Κώστας Χατζόπουλος, Το Παναιτώλιο, Από Βραχωρίου εις Καρβασαράν, «Να ξεκινήσουμε από την αρχή», Αφήγηση Χρ. Χατζηαγάπη, Ο ερχομός των «Ράλληδων», Η περιπέτεια της «Τιμής» των «120», Η μηνιγγίτιδα, η έδρα, υο τρένο και άλλα ημερολογιακά, Τα ονόματα μιας φωτογραφίας, Το Παπαστράτειο Δημοτικό Πάρκο με την Αγιά-Σωτήρα.
————————————-
Το 17ο τεύχος του «αρχείον Αγρινίου» θα το βρείτε:
Βιβλιοπωλείο Μαργαρίτη, Δημοτσελίου 17-19
Ξενόγλωσσο, Καζαντζή 25
Αφων Χριστοδουλόπουλου, Παπαστράτου 10
Πρακτορείο τύπου και εφημερίδων, Πλ. Δημοκρατίας
Μίνι Μάρκετ, Χ. Τρικούπη και Μακρή 5
Αρχαιολογικής Εταιρείας, Χαριλάου Τρικούπη 12
και σε επιλεγμένους χώρους.
Για συνδρομές και πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε στο τηλέφωνο 6907 462512
