Την μεγάλη έκθεση με τίτλο «Η μνήμη της Επανάστασης. Σύγχρονοι Έλληνες εικαστικοί- 100 χρόνια από την Οκτωβριανή επανάσταση» θα φιλοξενήσει (από τις 22 Μαρτίου έως τις 22 Ιουλίου 2017) το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Η έκθεση παρουσιάζει το “αφήγημα” της Οκτωβριανής Επανάστασης μέσα από την ιδιαίτερη προσέγγιση 31 σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών δημιουργών, οι οποίοι καλούνται να δώσουν τη δική τους εκδοχή και να διαμορφώσουν μια ενιαία εικαστική παρέμβαση, για την ουτοπία της επανάστασης. Τα 50 και πλέον έργα των 31 συγχρόνων Ελλήνων καλλιτεχνών έχουν “στηθεί” στον ισόγειο χώρο και τον πρώτο όροφο του κτιρίου της Μονής Λαζαριστών, ενώ στον δεύτερο όροφο η εικαστική “συνομιλία” συνεχίζεται με επιλεγμένα έργα της πρώτης μετα-επαναστατικής περιόδου από τη συλλογή Κωστάκη (“Το κόκκινο τετράγωνο” του Καζιμίρ Μαλέβιτς, εμβληματικά έργα του Σολομόν Νικρίτιν, μακέτες θεατρικών σκηνικών της Λιουμπόβ Ποπόβα κ.ά) καθώς και 40 αντικείμενα και έργα αισθητικής σοσιαλιστικού ρεαλισμού από τη συλλογή Βασίλη Κωνσταντίνου, που παραχωρήθηκε (μετά από έκθεσή της στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης) στο ΚΜΣΤ.
Στην έκθεση υπάρχει μεταξύ άλλων η οπτικοακουστική εγκατάσταση του Μάριου Σπηλιόπουλου (ψηφιακή εκτύπωση, 216 x 280 εκ., με προβολή βίντεο επάνω στην επιφάνειά της διαστάσεων 54 x 72 εκ. και τίτλο “Γεννήθηκα 18 του Οκτώβρη…, 2017”). Ο Λένιν ξεπροβοδίζει άνδρες του Κόκκινου Στρατού για το πολωνικό μέτωπο. Στη φωτογραφία δίπλα του στο βάθρο στεκόταν ο Λέον Τρότσκι. Στο δεύτερο -ζωγραφικό έργο- η μορφή του εξορισθέντα πλέον Τρότσκι έχει αφαιρεθεί…
«Έως το 1917, η σχέση των καλλιτεχνών της Ρωσικής Πρωτοπορίας με την εξουσία ήταν αιρετική και αντιδραστική. Τα αντεξουσιαστικά μηνύματα των μανιφέστων, τα ζωγραφισμένα πρόσωπα και το εκκεντρικό ντύσιμο των καλλιτεχνών συμβάδιζαν με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα των διαρκών απεργιακών κινητοποιήσεων, των διαδηλώσεων και των φέιγ βολάν, των αναρίθμητων φοιτητικών, εργατικών, πολιτικών ομάδων. Οι Ρώσοι πρωτοπόροι καλλιτέχνες συντάχθηκαν και έθεσαν τον εαυτό τους στην υπηρεσία της Οκτωβριανής Επανάστασης, επικεντρώθηκαν στη δημιουργία μιας ολοκληρωτικά καινούργιας αντίληψης για την τέχνη, πλήρως αποδεσμευμένης από αστικά και αισθητικά πρότυπα, για μια τέχνη σε άμεση συνάρτηση με την παραγωγή και την τεχνολογία, τα υλικά, τις ιδιότητες και τις δυνατότητές τους, για μια τέχνη που χαρτογραφούσε τα νέα όριά της σε σχέση με τη ζωή. Η τέχνη στη ζωή, η ζωή στην τέχνη. Η πίστη στη συλλογική δράση και η επαναστατική νοοτροπία οδήγησε στα πρώτα χρόνια μετά τον Οκτώβριο του 1917 σε ένα κλίμα πρωτοφανούς συνεργασίας της εξουσίας με την τέχνη. Ιδρύθηκαν οργανώσεις για την τέχνη και σχολές με ριζοσπαστικές εκπαιδευτικές μεθόδους καθώς και τα πρώτα μουσεία σύγχρονης τέχνης στον κόσμο που ονομάζονταν “Μουσεία Καλλιτεχνικής Παιδείας”, σημειώνει ο επιμελητής της έκθεσης – ιστορικός της τέχνης και επιμελητής του ΚΜΣΤ Γιάννης Μπόλης.
.artinews.gr
