Πρόσφυγες και μετανάστες, από όλα τα μέρη της Αφρικής και του Αραβικού κόσμου, άνθρωποι που τους κυνηγούν αυταρχικά καθεστώτα, άνθρωποι που έχουν πληγεί από τα πολιτισμένα όπλα της Δύσης, που τρέμουν για τη ζωή των παιδιών τους από τον φόβο των τζιχαντιστών δολοφόνων, κάθε μέρα, εδώ και πολλά χρόνια, κάνουν ότι μπορούν για να περάσουν σύνορα πολλών κρατών με στόχο να φτάσουν στην πολιτισμένη Ευρώπη.
- του Θ. Αγγελόπουλου
Και το ταξίδι αυτό είναι ένα ταξίδι θανάτου αφού οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν είναι θανατηφόροι όπως οι λαθρέμποροι που πυροβολούν εν ψυχρώ, οι νάρκες σε σύνορα κρατών, οι άγρυπνοι φρουροί των κρατών της ΕΕ να τους πνίγουν και των αφεντικών, οι κακοκαιρίες και πολλά ακόμη. Και όταν φτάνουν στις χώρες υποδοχής αρχίζει το τρίτο μαρτύριο του ταξιδιού τους. Στρατόπεδα συγκέντρωσης, κράτηση σε άθλιες συνθήκες, επιθέσεις ρατσιστών και φασιστών, αφεντικά που τους εκμεταλλεύονται για να γεμίζουν οι τσέπες τους
Και τα κράτη μέλη της ΕΕ τι κάνουν; Πουλάνε έναν ανθρωπισμό από τα Lidl. Αποφασίζουν και διατάζουν την αύξηση των μέτρων φύλαξης των κρατών με μιλιταριστικούς όρους, την μεγέθυνση της παρουσίας των στρατών τους στα σύνορά τους και την εντατικοποίηση της δράσης της Frontex στη Μεσόγειο. Την ίδια στιγμή η μπίζνα που έχει στηθεί πάνω στις πλάτες των προσφύγων καλά κρατεί. Μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες αναλαμβάνουν τη σίτιση και τη φύλαξη των προσφύγων, και φυσικά το κάνουν με το αζημίωτο και εννοείται πως οι πρόσφυγες δεν παίρνουν ούτε στο ελάχιστο την φροντίδα που τους πρέπει και που έχει χρυσοπληρωθεί στα μεγάλα αφεντικά.
Και το ελληνικό κράτος σε όλη αυτή τη φρίκη επιλέγει να συμμετέχει στο έγκλημα διατηρώντας τον φράχτη του Έβρου. Έναν φράχτη φτιαγμένο για να κρατήσει «καθαρή» την Ελλάδα από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, από τους «άλλους», τους «ξένους».Από ανθρώπους που ψάχνουν μόνο μια ευκαιρία να χτίσουν την ζωή τους από το μηδέν και είναι πρόθυμοι μέχρι και να πεθάνουν για αυτό. Και όλα αυτοί οι φόνοι στο Αιγαίο, γιατί φόνοι είναι και ο δράστης είναι το ελληνικό κράτος και η ΕΕ, δεν θα είχαν διαπραχθεί εάν ο φράχτης ήταν πεσμένος και οι πρόσφυγες μπορούσαν να περάσουν πεζοί από την Τουρκία στην Ελλάδα.
Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτό το έγκλημα. Ο φράχτης του Έβρου πρέπει να γίνει παρελθόν ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. Γιατί εκτός από το κράτος και την ΕΕ ευθύνη για όσα γίνονται φέρουν και όσοι μένουν άπραγοι μπροστά στο συνεχιζόμενο έγκλημα. Qui tacet consentit και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία επ’αυτού. Και μαζί με τον φράχτη επιβάλλεται να γκρεμιστούν και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, να τελειώσει τώρα η απάνθρωπη κράτηση σε αυτά, να θεσπιστεί και να διασφαλιστεί η ελεύθερη μετακίνηση για πρόσφυγες και μετανάστες. Η αλληλεγγύη, το όπλο μας. Καιρός το όπλο να πυροβολήσει στα μούτρα κράτη και αφεντικά για να ζήσουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες με αξιοπρέπεια, για να ζήσουμε μαζί τους και εμείς με αξιοπρέπεια.