ΔΕΘ 2019: Η ενότητα προχώρησε ένα βήμα μπροστά

ΔΕΘ 2019: Η ενότητα προχώρησε ένα βήμα μπροστά

  • |

Τα τελευταία χρόνια η διαδήλωση της ΔΕΘ είχε αποκτήσει κάποια χαρακτηριστικά που έμοιαζαν να επαναλαμβάνονται με επιμονή.

Η στα­σι­μό­τη­τα των τε­λευ­ταί­ων χρό­νων

Από τη μια η δια­δή­λω­ση των συν­δι­κά­των, που πα­ρέ­με­ναν αδρα­νή παρά τα μνη­μο­νια­κά μέτρα, χάρη στις μνη­μο­νια­κές πλειο­ψη­φί­ες στις ηγε­σί­ες τους. Από την από­λυ­τα ενταγ­μέ­νη στο μνη­μο­νια­κό πλαί­σιο ΓΣΕΕ μέχρι την ΑΔΕΔΥ, που ει­δι­κά το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ αρ­νιό­νταν όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρο κάθε πρω­το­βου­λία που μπο­ρού­σε να διευ­κο­λύ­νει την κι­νη­μα­τι­κή απά­ντη­ση στις κυ­βερ­νη­τι­κές πο­λι­τι­κές. Η ίδια κα­τά­στα­ση ίσχυε στα πε­ρισ­σό­τε­ρα ερ­γα­τι­κά κέ­ντρα και τις ομο­σπον­δί­ες των κλά­δων. Δεν είναι τυ­χαίο το θρά­σος της κυ­βέρ­νη­σης, που προ­σπα­θεί να ελέγ­ξει τη λει­τουρ­γία του συν­δι­κα­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος, αλλά και η συ­ναί­νε­ση που συ­να­ντά στις επι­λο­γές της από τις ηγε­σί­ες του.

Νίκος Αναστασιάδης

Από την άλλη οι δυ­νά­μεις του ΠΑΜΕ, κα­ταγ­γελ­τι­κές απέ­να­ντι στη στάση των μνη­μο­νια­κών συν­δι­κα­λι­στι­κών ηγε­σιών, αλλά χωρίς να μπαί­νουν στον κόπο να προ­τεί­νουν έναν δρόμο ξε­πε­ρά­σμα­τος της αδρά­νειας των συν­δι­κά­των και αλ­λα­γής των συ­σχε­τι­σμών. Η ξε­χω­ρι­στή πο­ρεία του, παρά το μέ­γε­θός της, δεν είχε να προ­σφέ­ρει κάτι νέο ως απά­ντη­ση στο πώς θα ανα­τρέ­ψου­με τη λι­τό­τη­τα που επι­βάλ­λε­ται συ­στη­μα­τι­κά εδώ και μια δε­κα­ε­τία. Κομ­βι­κό στοι­χείο υπήρ­ξε η άρ­νη­ση του ΠΑΜΕ στην υπο­στή­ρι­ξη ενω­τι­κών πρω­το­βου­λιών.

Η πο­ρεία της Κα­μά­ρας, παρά τη συ­στη­μα­τι­κή δου­λειά που έχει γίνει για χρό­νια, κι­νού­νταν στο ίδιο πλαί­σιο μιας ξε­χω­ρι­στής πο­ρεί­ας που κα­τήγ­γει­λε τις ηγε­σί­ες των συν­δι­κά­των ως ξε­που­λη­μέ­νες στο κε­φά­λαιο, αλλά αδυ­να­τού­σε να προ­τεί­νει κά­ποιο τρόπο, ώστε να ξε­πε­ρα­στεί αυτή η αδρά­νεια. Δεν είναι τυ­χαίο ότι οι δυ­νά­μεις που συ­γκε­ντρώ­νο­νταν στην Κα­μά­ρα μοι­ρά­ζο­νταν με το ΠΑΜΕ μια μι­κρο­πο­λι­τι­κή αντί­λη­ψη για την ενό­τη­τα και δεν έβλε­παν σε αυτή το απα­ραί­τη­το ερ­γα­λείο που μπο­ρεί να εμπνεύ­σει ένα με­γά­λο κομ­μά­τι ανέ­ντα­χτων αγω­νι­στών και να στα­μα­τή­σει την απο­στρά­τευ­ση που είχε υπάρ­ξει τα τε­λευ­ταία χρό­νια. Η εξέ­λι­ξη του εγ­χει­ρή­μα­τος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ήταν το μό­νι­μο επι­χεί­ρη­μα ενά­ντια σε όσους από εμάς κα­λού­σαν σε ενω­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες με διάρ­κεια και προ­σπά­θεια για συ­μπό­ρευ­ση στις διά­φο­ρες μάχες μέσα στο κί­νη­μα.

Η συ­γκέ­ντρω­ση της Αγίας Σο­φί­ας τέλος απέ­τυ­χε να απο­τε­λέ­σει έναν πραγ­μα­τι­κό πόλο συ­σπεί­ρω­σης αγω­νι­στών, που έχουν μια δια­φο­ρε­τι­κή λο­γι­κή. Τόσο λόγω της μη συ­στη­μα­τι­κής δου­λειάς σε χώ­ρους, όσο και γιατί όλες οι δυ­νά­μεις που κα­λού­σαν στην Αγία Σοφία, πα­ρό­τι ισχυ­ρί­ζο­νταν ότι θέ­λουν έναν άλλο τρόπο προ­σέγ­γι­σης των προ­βλη­μά­των του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος από αυτόν της Κα­μά­ρας, δεν έκα­ναν την υπό­λοι­πη χρο­νιά κά­ποια δια­φο­ρε­τι­κά ποιο­τι­κά βήμα σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση. Κα­τέ­λη­γε η συ­γκέ­ντρω­ση της Αγίας Σο­φί­ας να λει­τουρ­γεί κυ­ρί­ως με χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά αντί­θε­σης στη συ­γκέ­ντρω­ση της Κα­μά­ρας και όχι να προ­βάλ­λει πραγ­μα­τι­κά μια άλλη πρό­τα­ση.

Η φε­τι­νή ΔΕΘ

Φέτος η κα­τά­στα­ση φαι­νό­ταν ότι δεν θα διέ­φε­ρε από τις προη­γού­με­νες φορές. Είχαν όμως γίνει το προη­γού­με­νο διά­στη­μα βή­μα­τα που τε­λι­κά έκα­ναν τη δια­φο­ρά. Η ύπαρ­ξη του συ­ντο­νι­σμού των 9 ορ­γα­νώ­σε­ων, αλλά κυ­ρί­ως η δη­μιουρ­γία του δη­μο­τι­κού σχή­μα­τος «Η πόλη ανά­πο­δα» και η επι­τυ­χία του στις δη­μο­τι­κές εκλο­γές έστρω­σαν το δρόμο σε άλλες επι­λο­γές. Ο συ­ντο­νι­σμός που επι­τεύ­χθη­κε ανά­με­σα στους φοι­τη­τι­κούς συλ­λό­γους που ξε­κί­νη­σαν με μα­ζι­κά μπλοκ από το Πο­λυ­τε­χνείο, ένα κομ­μά­τι των συ­γκε­ντρω­μέ­νων στην Κα­μά­ρα με κέ­ντρο το κοινό μπλοκ των ορ­γα­νώ­σε­ων ΑΡΑΝ, ΔΕΑ, Συ­νά­ντη­ση, Ξε­κί­νη­μα, που πλαι­σιώ­θη­κε και από άλλες ορ­γα­νώ­σεις και το ΜΕΤΑ, και ένα τμήμα της συ­γκέ­ντρω­σης της Αγίας Σο­φί­ας (ΛΑΕ, ΣΕΚ), δη­μιούρ­γη­σαν το απα­ραί­τη­το εκεί­νο μέ­γε­θος που εξα­σφά­λι­σε την υπο­χώ­ρη­ση της αστυ­νο­μί­ας, που «πε­ρι­φρου­ρού­σε» τη δια­δή­λω­ση των συν­δι­κά­των και άνοι­ξε το δρόμο προς τη συ­γκέ­ντρω­ση των συν­δι­κά­των. Εκεί ήταν που το ενω­τι­κό μπλοκ φοι­τη­τών και Αρι­στε­ράς συν­δέ­θη­κε με τα σω­μα­τεία της Σι­δε­νόρ, που δίνει έναν εμ­βλη­μα­τι­κό αγώνα ενά­ντια στην ερ­γο­δο­σία, και το σω­μα­τείο των ερ­γο­λα­βι­κών ερ­γα­ζο­μέ­νων των ΕΛΠΕ. Πα­ράλ­λη­λα φώ­να­ξε τα συν­θή­μα­τα που το δια­χώ­ρι­ζαν από τις ηγε­σί­ες των συν­δι­κά­των, που κα­λού­σαν σε συ­γκέ­ντρω­ση στο άγαλ­μα Βε­νι­ζέ­λου.

Το ενω­τι­κό μπλοκ, με επι­κε­φα­λής το σω­μα­τείο της Σι­δε­νόρ, διέ­σχι­σε τη συ­γκέ­ντρω­ση των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, φω­νά­ζο­ντας «ΓΣΕΕ ερ­γα­τών όχι γρα­φειο­κρα­τών», «Οι αγώ­νες στα χέρια των ερ­γα­τών – Όχι στα πα­ζά­ρια των γρα­φειο­κρα­τών» και άλλα αντί­στοι­χα συν­θή­μα­τα. Η πο­ρεία του ενω­τι­κού μπλοκ ολο­κλη­ρώ­θη­κε στην Κα­μά­ρα, αφού πέ­ρα­σε από το Βελ­λί­δειο.

Από εδώ και πέρα

Πάνω από 10.000 δια­δη­λω­τές βρί­σκο­νταν στις τέσ­σε­ρις δια­δη­λώ­σεις που κυ­ριάρ­χη­σαν στην πόλη. Είναι ένα δυ­να­μι­κό πο­λύ­τι­μο για τη μάχη που έχει ξε­κι­νή­σει. Το κε­ντρι­κό ζή­τη­μα όμως είναι να βρε­θεί ο τρό­πος με τον οποίο όσοι και όσες επι­μέ­νουν να αγω­νί­ζο­νται δεν θα σπάνε τα μού­τρα τους στον τοίχο της αδρά­νειας των μνη­μο­νια­κών ηγε­σιών των συν­δι­κά­των. Η Αρι­στε­ρά πρέ­πει να επε­ξερ­γα­στεί μια τα­κτι­κή που από τη μια θα κρα­τά­ει απο­στά­σεις από τη συν­δι­κα­λι­στι­κή γρα­φειο­κρα­τία, αλλά από την άλλη θα προ­σπα­θεί να συν­δε­θεί με τη βάση των συν­δι­κά­των και με όσα σω­μα­τεία αγω­νί­ζο­νται. Η ενό­τη­τα των δυ­νά­με­ων της Αρι­στε­ράς είναι απα­ραί­τη­το ερ­γα­λείο σε αυτή την προ­σπά­θεια.

Στις επό­με­νες μάχες του κι­νή­μα­τος έχου­με από τη μια να επι­χει­ρή­σου­με να χτί­σου­με με διάρ­κεια την απα­ραί­τη­τη ενό­τη­τα ανά­με­σα στις αρι­στε­ρές ορ­γα­νώ­σεις και από την άλλη να προ­σπα­θή­σου­με να οι­κο­δο­μή­σου­με ενω­τι­κές δρά­σεις ανά­με­σα στα διά­φο­ρα κομ­μά­τια του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος και της νε­ο­λαί­ας. Σε αυτή τη ΔΕΘ έγινε ένα πρώτο βήμα σε αυτή την κα­τεύ­θυν­ση. Η ενό­τη­τα είναι το κλει­δί της πε­ριό­δου. Αλ­λιώς η κοι­νω­νία θα πάει πολλά βή­μα­τα πίσω.

rproject.gr

Εκτρωφείο Λαγων Καρφής Ευαγγελος