Νιώθει ότι απειλείται η Εκκλησία από τους βλασφημούντες τα θεία; Δυσφορεί μήπως και φοβάται τη συρρίκνωση της Ορθοδοξίας; Ας μην ανησυχεί, δεν τιτρώσκεται το όποιο κύρος της από μερικούς που δεν σέβονται τα άυλα και τα ιερά, τα ανυπόστατα αλλά «κτιστά», σύμφωνα με τη θρησκεία μας. Υπάρχει η εξής απορία: υπάρχουν και καλόβουλες βλασφημίες και μήπως έχουν σχέση με την ευβουλία του πλήθους; Γενικά είναι άκομψο να ακούς κάποιον να καθυβρίζει θρησκείες, είτε για τη δική του πρόκειται είτε για άλλες, ετερόδοξων. Είναι επίσης και ανήθικο, αντιδεοντολογικό και λοιπά. Δεν μπορεί ο πάσα ένας να καθυβρίζει άλλους, που δεν τους γνωρίζει ουσιαστικά, επειδή αυτός δεν μπορεί να τα βρει με τον εαυτό του ή τους γύρω του -την κακούργα κοινωνία και τα παρεμφερή.
Γιώργος Σταματόπουλος
Ο βλάσφημος είναι ανεπαρκής να εκδηλώσει την αγανάκτησή του ή όποιο ενοχλητικό συναίσθημα τον κατακλύζει και καταφεύγει έτσι σε ύβρεις κατά παντός αδύναμου ή ανύπαρκτου, είτε πρόσωπο είναι αυτός είτε θεός [ή θεά] είτε θρησκεία. Είναι και θέμα [κακής] συνήθειας, που αποκτήθηκε σε σκληρό περιβάλλον συνήθως, εκεί όπου οι άνθρωποι βρίσκονταν σε καιρικές αλλά και οικονομικές δυσκολίες και δεν ήξεραν πώς να τις αντιμετωπίσουν. Και αφού δεν ήξεραν άρχιζαν τις κατάρες, τις βλαστήμιες. Δεν είναι και τίποτα τρομαχτικό, σαν κοινωνική «εξέγερση» μοιάζει, αλλά εναντίον τίνος;
Ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν είχε υπόψη του, λέει τώρα, δεν στόχευε να επιστρέψουμε, με τη διάταξη για επαναφορά του νόμου περί βλασφημίας, σε παλιά θεοκρατικά καθεστώτα. Μια φιλελεύθερη αντίληψή του προώθησε ο άνθρωπος και πέσαν επάνω του να τον φάνε. Τι να κάνει ο καψερός; Απέσυρε τη διάταξη και επανήλθαν έτσι η κανονικότητα και η ομαλότητα στο πεδίο των ύβρεων. Σημασία έχει, επιμένει οι υπουργός, να ταυτίζεσαι ή να σέβεσαι το λαϊκό αίσθημα, το οποίο τούτη τη στιγμή τάσσεται υπέρ της ελευθερίας του βλασφημείν.
Ταράσσονται κάπως οι αγαθές σχέσεις Εκκλησίας-κράτους, αλλά δεν έχει μεγάλο αντίκτυπο στις πιο στενές σχέσεις, που αναπτύσσονται εκατέρωθεν -για το καλό του έθνους προφανώς; Πλέον δεν είμαστε θεοκρατικό καθεστώς, δεν κινδυνεύουμε να γίνουμε ρεζίλι διεθνώς και διατηρούμε γενναία την ελεύθερη έκφραση, όσο σκληρή και υβριστική κι αν είναι. Παίζει και δεν παίζει ταυτόχρονα η κυβέρνηση με αυτά τα φλέγοντα θέματα, όπως είναι η εξύβριση των δογμάτων και των θείων «υποστάσεων».
Καλό θα ήταν να εξέλιπαν οι βλαστήμιες και στη θέση τους να ηχούσαν προτροπές για σκέψη και στοχασμό, ας ήταν και με εκβιαστικό τρόπο, τρυφερά εκβιαστικά, μην μπερδευόμαστε. Ο,τι όμως έχει να κάνει με θυμούς και θολωμένα μυαλά δεν υπάγεται στη λογική και δεν είναι ελέγξιμο, οπότε ας μείνουμε με τα θλιβερά που μας ικανοποιούν ή που νομίζουμε ότι μας ικανοποιούν και μας εκτονώνουν, μας απελευθερώνουν τάχα από την πίεση και την αδυναμία να ξεσηκωνόμαστε κατά παντός υπευθύνου για την καταθλιπτική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία ανασαίνουμε και λειτουργούμε. Ετσι να είναι; Μπορεί να είναι έτσι μπορεί και γιουβέτσι -ποιος πραγματικά ξέρει;
efsyn.gr
