ΓΣΕΕ: Πάμε ή δεν ΠΑΜΕ για συνέδριο;

Kατ’ αρχάς υπάρχει κάτι οξύμωρο στο ερώτημα. Ως φυσικά πρόσωπα, οι 50 στους 53 που σήμερα αμφισβητούνται είχαν εκλεγεί και σε προηγούμενα συνέδρια. Γιατί δεν αμφισβητήθηκαν τότε; Ομως, ας μιλήσουμε για την ουσία. Τα μέλη της ΓΣΕΕ δεν είναι φυσικά πρόσωπα. Γι’ αυτό δεν μπορεί να παρέμβει στα φυσικά πρόσωπα. Η ΓΣΕΕ έχει μέλη μόνο δευτεροβάθμιες οργανώσεις. Πώς λοιπόν πρέπει να λύνονται τα προβλήματα όταν τίθεται θέμα νόθευσης;

Τα όποια προβλήματα πρέπει να λύνονται σε πρωτοβάθμιο επίπεδο εντός 30 ημερών, εκεί που έγιναν οι εκλογές. Αυτό λέει ο νόμος. Γιατί στις πλείστες των περιπτώσεων, οι κατηγορίες του ΠΑΜΕ δεν αφορούν τις εκλογές στις ομοσπονδίες και στα εργατικά κέντρα αλλά στα πρωτοβάθμια σωματεία. Εκεί διαπιστώνεται το πρόβλημα, εκεί αντιμετωπίζεται, εκεί θεραπεύεται. Επομένως, εάν προχωρήσει η ΓΣΕΕ και κηρύξει νόθους με το έτσι θέλω τους αντιπροσώπους, αυτοί θα προσφύγουν στα δικαστήρια και θα βγάλουν παράνομο το συνέδριο και στη συνέχεια θα φορτώσουν αυτή την απόφαση στη ΓΣΕΕ. Αυτό θέλουν; Δείτε τι έγινε προχθές στο συνέδριο του ΕΚΑ: Οι σύνεδροι του ΠΑΜΕ έκοψαν αυθαίρετα τους εργαζομένους των ασφαλιστικών εταιρειών και δεν τους έδωσαν κάρτες. Στη συνέχεια οι σύνεδροι προσέφυγαν στο δικαστήριο κι αυτό διέταξε να τους δοθούν οι κάρτες εισόδου γιατί μόνο το συνέδριο μπορεί να αποφασίσει περί της νομιμότητάς τους.

To καταστατικό μας προβλέπει ότι κάρτες συνέδρων παίρνουν όλοι οι εκλεγμένοι. Στη συνέχεια η επιτροπή πληρεξουσίων που εκλέγεται από το συνέδριο κάνει εισήγηση σχετικά με τη νομιμοποίηση των συνέδρων, για να αποφασίσει το ίδιο το συνέδριο ποιοι έχουν δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Το συνέδριο της ΓΣΕΕ πρέπει να γίνει γιατί πρωτίστως είναι θέμα δημοκρατίας.

Οσο για τις κατηγορίες περί συνδικαλιστών εργοδοτών, επειδή ένας σύνεδρος είναι υπεύθυνος του τμήματος τυριών ή αλλαντικών σε σουπερμάρκετ κι ο άλλος εργάζεται σε ασφαλιστική εταιρεία, θα ήθελα να σας θυμίσω το καταστατικό μας, το οποίο ορίζει ότι μέλη των συνδικάτων είναι όσοι έχουν εξαρτημένη εργασία ανεξαρτήτως ύψους μισθού ή βαθμού.

Κατά τη γνώμη μου η απόδοση ευθύνης στη ΓΣΕΕ για νόθους αντιπροσώπους είναι αστεία. Χαρακτηριστική είναι η -με μια καθαρά κομματική και συνδικαλιστική εμπάθεια- επίθεση που κάνουν στον υπεύθυνο Τύπου της ΓΣΕΕ ότι τάχα είναι εργοδότης. Ολοι γνωρίζουν, ακόμη και τα μέλη του ΠΑΜΕ που με συμβολαιογραφικές πράξεις τον είχαν εξουσιοδοτήσει ότι επί εννέα χρόνια είχε την ιδιότητα του προέδρου μιας εταιρείας συλλογικού σκοπού που την ίδρυσαν ομοφώνως όλοι εργαζόμενοι προκειμένου να εξασφαλίσουν αυτά που τους όφειλε ο εργοδότης τους, το καζίνο Ρίου. Κι όπως γνωρίζετε, οι εταιρείες συλλογικού σκοπού αποτελούν μια μορφή κοινωνική οργάνωσης που συνηθίζεται ακόμη και στις εκδοτικές επιχειρήσεις του κόμματος στο οποίο πρόσκεινται οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.

*Πρόεδρος της ΓΣΕΕ

Το συνδικαλιστικό κίνημα βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια σε μια κρίσιμη καμπή. Σήμερα είναι ουσιαστικά απαξιωμένο, έχοντας φτάσει πια στα όρια της διάλυσης και της διάσπασης. Η εικόνα που εκπέμπει όχι μόνο είναι θολή, αλλά τείνει να γίνει αποκρουστική για τους εργαζομένους. Ιστορικά και για πολλές δεκαετίες η πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος στη χώρα μας συνδεόταν με την πάλη των διαφόρων πολιτικών παρατάξεων και τάσεων να αποκτήσουν τον έλεγχο της ΓΣΕΕ. Ωστόσο, από τη δεκαετία του ’80 και μετά είχε γίνει αποδεκτή και σεβαστή από όλες τις παρατάξεις η απρόσκοπτη οργανωτική λειτουργία και δράση της ΓΣΕΕ στη βάση ενός πλουραλιστικού χαρακτήρα, με τη συνύπαρξη και αναλογική εκπροσώπηση στο εσωτερικό της διαφορετικών ιδεολογικών τάσεων. Σήμερα, η συναίνεση αυτή δεν υπάρχει.

Το ΠΑΜΕ, πατώντας πάνω στις χρόνιες και αθεράπευτες -μέχρι σήμερα- παθογένειες του συνδικαλιστικού κινήματος για τις οποίες είναι απόλυτα συνυπεύθυνο (σωματεία σφραγίδες, νοθεύσεις, εκφυλιστικά φαινόμενα, γραφειοκρατικοποίηση, οικονομική εξάρτηση, υποχώρηση ταξικού προσανατολισμού κοκ.), τα τελευταία χρόνια άλλαξε τακτική. Δεν δέχεται πλέον το πλουραλιστικό οργανωτικό υπόδειγμα της μιας ενιαίας Συνομοσπονδίας με διακριτές τάσεις στο εσωτερικό της. Γυρνώντας στη γραμμή του Μεσοπολέμου και στο όνομα μιας δικής του «ταξικής καθαρότητας», επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο της ΓΣΕΕ και την εξαφάνιση κάθε «αντίπαλης» δύναμης. Πρόσχημα: οι νοθεύσεις αρχαιρεσιών και η δήθεν είσοδος των εργοδοτών στα συνδικάτα. Στο πλαίσιο αυτό, η τακτική του είναι να διαλύει ακόμα και με τη βία όσες οργανώσεις δεν ελέγχει ή/και να αποβάλλει όπου μπορεί σωματεία που δεν «ανήκουν» στο ΠΑΜΕ. Με τον τρόπο αυτό και κάνοντας την απαραίτητη «κοπτοραπτική» εμφανίζεται δυνατό στους συσχετισμούς και έτοιμο να ελέγξει στο άμεσο μέλλον το συνδικαλιστικό κίνημα, παρότι στους πραγματικούς εργασιακούς χώρους ήταν και παραμένει μειοψηφική δύναμη.

Σήμερα εδώ που φτάσαμε και εφόσον θέλουμε να διατηρήσουμε το οργανωτικό μοντέλο μιας ενιαίας Συνομοσπονδίας, θα πρέπει -αφού παύσουν οι εχθροπραξίες- να βρεθεί διέξοδος στο αδιέξοδο. Κάνοντας όλοι ένα βήμα πίσω, να αντιμετωπιστούν με πολιτικό διάλογο και διαπαραταξιακή συμφωνία οι νοθεύσεις, η γραφειοκρατικοποίηση και τα όποια εκφυλιστικά φαινόμενα, να ενισχυθεί ο ταξικός προσανατολισμός του σ.κ., να αποκατασταθεί η δημοκρατική λειτουργία και να αποτυπωθούν οι πραγματικοί συσχετισμοί μέσα από ένα ανοιχτό συνέδριο, που θα είναι και οργανωτικό σε δεύτερη φάση. Φαίνεται όμως δύσκολο. Το ΠΑΜΕ επιμένει να ακολουθεί τον σεχταριστικό του δρόμο και την πλήρη ρήξη, με αποδέκτη αυτής της τακτικής και πραγματικό θύμα τους εργαζομένους, δικαιώνοντας ταυτόχρονα τα σχέδια της εργοδοσίας για την πλήρη εξαφάνιση του συνδικαλιστικού κινήματος.

*Αναπληρωτής γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ, επικεφαλής της ΕΑΚ

Είναι προκλητικό να ισχυρίζονται ότι το ΠΑΜΕ δεν θέλει να γίνει το συνέδριο αυτοί που πρωτοστατούν στην απαξίωση των συνδικάτων. Ξεπέρασαν τους εργατοπατέρες των μετεμφυλιακών χρόνων Μακρή – Θεοδώρου στη νοθεία, την εργοδοτική παρέμβαση, τη δράση ΜΑΤ και αστυνομίας μέσα στα εργατικά συνέδρια.

Εμείς καλούμε όλα τα συνδικάτα, όλους τους εργαζομένους να έρθουν να δουν με τα μάτια τους «τι συνέδριο» θέλει η σημερινή ηγεσία της ΓΣΕΕ. Το συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, που πραγματοποιήθηκε αυτές τις μέρες με τη συμμετοχή εκατοντάδων αντιπροσώπων που εκφράζουν 104.000 ψηφίσαντες σε σωματεία, είχε ζωντανή συζήτηση και ομιλίες, είχε απόφαση για μεγάλη απεργία στις 18/2 ενάντια στον ν. Κατρούγκαλου – Βρούτση που παραδίδει την κοινωνική ασφάλιση στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και τις τράπεζες. Είχε πολιτικές αποφάσεις, ψηφίσματα. Δεν είχε ΜΑΤ, μπράβους, άντρες της κρατικής ασφάλειας. Σε αυτό το συνέδριο, απουσίαζε η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, η οποία είναι γνωστό πως έχει αλλεργία σε τέτοιες διαδικασίες. Ολα αυτά αποδεικνύουν στην πράξη ποιοι θέλουν πραγματικές και ζωντανές συλλογικές διαδικασίες.

Σήμερα, οι κύριοι αυτοί, κρυφά από τους εργαζομένους, έρχονται με θράσος και ανακοινώνουν μια διαδικασία – πρόκληση. «Συνέδριο» λίγων ωρών, χωρίς να αναφέρουν μέρος, ποιοι θα συμμετάσχουν, χωρίς ημερήσια διάταξη, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τα καταστατικά των σωματείων. Θέλουν να στήσουν μόνο μια κάλπη με τα ΜΑΤ και τις ευλογίες του πρωθυπουργού, της κ. Γεννηματά, του υπουργού Εργασίας και του ΣΕΒ, χωρίς συζήτηση, χωρίς τοποθετήσεις από τους αντιπροσώπους των εργατών. Η κυβέρνηση και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης δεν έχουν κανένα λόγο στις διαδικασίες του συνδικαλιστικού κινήματος. Το λόγο στα συνδικάτα τον έχουν οι εργαζόμενοι.

Εμείς δεν κάνουμε πίσω! Ολα αυτά που έζησαν οι εργαζόμενοι τη δεκαετία που κατασφάχτηκαν εργατικά – λαϊκά δικαιώματα, δεν μπορούν να σβηστούν. Η συγκεκριμένη ηγεσία είναι απόλυτα απαξιωμένη. Αυτό δεν αλλάζει, το καταλαβαίνουν όλοι! Της γυρνούν την πλάτη, δίκαια, μέχρι και εκλεγμένοι συνδικαλιστές των παρατάξεών τους, γιατί έπαιξαν τον πιο βρόμικο ρόλο ενάντια στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Ακόμα και σήμερα μπαίνουν εμπόδιο στον αγώνα, στην κινητοποίηση και την ενημέρωση των εργασιακών χώρων ενάντια στον νέο ασφαλιστικό νόμο. Επιδιώκουν να κρατηθούν στις καρέκλες με εκτεταμένη νοθεία και τη φυσική παρουσία των εργοδοτών σε εργατικά κέντρα – σφραγίδες. Είναι χαρακτηριστικό πως σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, που είναι πρώτες στην ανεργία, εμφανίζονται ψηφίσαντες σε σωματεία που ξεπερνούν τον αριθμό των μισθωτών με βάση τα στοιχεία του συστήματος «ΕΡΓΑΝΗ».

Ποιος ήξερε λ.χ. ότι τα κεντρικά στελέχη των επιχειρηματικών ομίλων σε μεγάλα super markets εμφανίζονται ως συνδικαλιστές και με την απειλή απόλυσης διαμορφώνουν πλαστές πλειοψηφίες; Ποιος ήξερε ότι ιδιοκτήτης μεγάλης ναυτιλιακής εταιρείας ψηφίζει σε «εργατικό σωματείο», ότι «συνδικαλιστές» βρίσκονται ταυτόχρονα υποψήφιοι σε επιμελητήρια με ψηφοδέλτια που τιτλοφορούνται «ενωμένοι επιχειρηματίες»; Γι’ αυτό αντιδρούμε και αγωνιζόμαστε!

Κανένας έντιμος συνδικαλιστής, κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να αποδεχτεί αυτήν την κατάσταση. Η ελπίδα βρίσκεται στην ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων, των πραγματικά αποκλεισμένων από αυτές τις διαδικασίες.

*Μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ

Χωρίς αμφιβολία, η διενέργεια του συνεδρίου της ΓΣΕΕ με τους νομίμως εκλεγμένους αντιπροσώπους αποτελεί κεντρικό δημοκρατικό και κοινωνικό διακύβευμα.

Ο κόσμος της μισθωτής εργασίας επιβάλλεται να εκπροσωπηθεί αποτελεσματικά μέσα από τις προβλεπόμενες συλλογικές διαδικασίες και αρχαιρεσίες.

Οι δικαστικοί διορισμοί στην τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας αποδυναμώνουν τη θέση των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, υπονομεύοντας τόσο τον θεσμικό όσο και τον κινηματικό ρόλο των συνδικάτων.

Την αποκλειστική ευθύνη για τη ματαίωση του 37ου Συνεδρίου της Συνομοσπονδίας και τις δυσμενείς προεκτάσεις του φέρουν οι δυνάμεις της ΔΑΣ (Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία) που συσπειρώνονται γύρω από το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ.

Με άξονα την αυταρχική λογική «διαλύω ό,τι δεν μπορώ να ελέγξω» και πρόσχημα αβάσιμους έως άθλιους ισχυρισμούς περί νοθείας, επιστράτευσαν –κατά δική τους ομολογία– πειθαρχημένες και συντονισμένες κινήσεις που το περιεχόμενό τους ήταν οι βιαιότητες και οι τραμπουκισμοί.

Οι αιτιάσεις του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ για αποκλεισμό 53 συνέδρων αντίκεινται στο Καταστατικό της ΓΣΕΕ και στον ν.1264/82, εδράζονται σε απεχθείς ιδεοληψίες και για τις περισσότερες εξ αυτών υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις.

Η αύξηση της δύναμης και η μαζικοποίηση ενός σωματείου –αν δεν ελέγχεται από το ΠΑΜΕ– είναι «νοθεία». Ο προϊστάμενος των τυριών ή των αλλαντικών ενός σουπερμάρκετ είναι εργοδότης! Η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία, που λόγω της φύσης του ναυτικού επαγγέλματος η συμμετοχή στις αρχαιρεσίες ρυθμίζεται με ειδικό τρόπο ψηφοφορίας, είναι Ομοσπονδία «μαϊμού». Αυτά και άλλα πολλά δεν είναι ταξικά, είναι απολύτως τοξικά.

Την ίδια ώρα το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ πανελλαδικά σε οργανωμένους και συγκροτημένους εργασιακούς χώρους, καθώς και σε επιχειρησιακά σωματεία καταγράφει δυνάμεις χαμηλότερες του 3%. Οι δυνάμεις «αντλούνται» από τους χιλιάδες εργαζομένους κλάδων που βρίσκονται, όχι απλά σε φθίνουσα πορεία, αλλά υπό κατάρρευση. Εκεί αυξάνουν μαζικά συνέδρους… στην κλωστοϋφαντουργία, στο δέρμα, στους λιθογράφους κ.λπ. Μια συγκριτική ματιά στο ΕΡΓΑΝΗ και στα πρακτικά αρχαιρεσιών τους και καταλαβαίνεις…

Επιπρόσθετα σε ομοσπονδίες που ελέγχουν και ηγούνται όχι εργαζόμενοι του κλάδου αλλά έμμισθα κομματικά στελέχη, τα ποσοστά τους είναι σταλινικά (99,9%), η συμμετοχή στις όποιες αρχαιρεσίες είναι μαζικότατη, όλοι ψηφίζουν (κανείς δεν λείπει), ενώ υπάρχει πλήρης αδυναμία ταυτοποίησης.

Σε κάθε περίπτωση, ο χώρος του ΚΚΕ έχει προσφέρει πάρα πολλά στην ίδρυση και γιγάντωση της ΓΣΕΕ. Οποια μέθοδο και να σκαρφιστούν οι επίγονοι για τη διάλυσή της, η συνεισφορά των γνήσιων αγωνιστών δεν διαγράφεται. Σίγουρα, όμως, χρεώνεται στον πολιτικό τους φορέα.

Η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη ένα ισχυρό, διεκδικητικό, πολυτασικό-πλουραλιστικό, δημοκρατικό και ανεξάρτητο συνδικαλιστικό κίνημα που θα αγωνίζεται σκληρά, θα διεκδικεί, θα προτείνει, θα συμμετέχει θεσμικά στον κοινωνικό διάλογο, θα διαπραγματεύεται και θα υπογράφει επωφελείς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Η επανεκκίνηση του συνδικαλιστικού κινήματος έχει αφετηρία την υλοποίηση του συνεδρίου της ΓΣΕΕ που επιβάλλεται να γίνει και θα γίνει. Είναι ζήτημα δημοκρατίας, είναι επιτακτική κοινωνική ανάγκη, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη συλλογική προκοπή.

*Γενικός γραμματέας ΓΣΕΕ και πρόεδρος ΔΑΚΕ Ι.Τ.

efsyn.gr/