Σχέδιο Ετοιμότητας της ΕΕ: Πέντε χρόνια για πόλεμο

Η  μετατροπή των ευρωπαϊκών οικονομιών, σε οικονομίες πολέμου, έχει αρχίσει να φαίνεται πλέον ολοκάθαρα, μέσα από τις αποφάσεις της ΕΕ, για ραγδαία αύξηση των εξοπλιστικών δαπανών. Προφανώς, σε βάρος των κοινωνικών δαπανών και φέρνοντας όλο και πιο κοντά την πιθανότητα ενός γενικευμένου πολέμου.

Το στρα­τιω­τι­κό σχέ­διο που πα­ρου­σιά­στη­κε στο τε­λευ­ταίο Ευ­ρω­παϊ­κό Συμ­βού­λιο, υπό τον τίτλο «Οδι­κός Χάρ­της για την Αμυ­ντι­κή Ετοι­μό­τη­τα 2030» (σε συ­νέ­χεια της «Λευ­κής Βί­βλου για την Ευ­ρω­παϊ­κή Άμυνα» και του σχε­δί­ου «ReArm Europe), θέτει την Ένωση σε πο­λε­μι­κό πυ­ρε­τό, ώστε εντός 5ε­τί­ας να είναι έτοι­μη για μια σύρ­ρα­ξη με τη Ρωσία, στο πλαί­σιο του αντα­γω­νι­σμού της με το ΝΑΤΟ.  

Σπύρος Αντωνίου

«Ο ση­με­ρι­νός Οδι­κός Χάρ­της για την Άμυνα πα­ρου­σιά­ζει ένα σαφές σχέ­διο με κοι­νούς στό­χους και συ­γκε­κρι­μέ­να ορό­ση­μα στην πο­ρεία μας προς το 2030. Αυτό θα ενι­σχύ­σει τις αμυ­ντι­κές βιο­μη­χα­νί­ες μας, θα επι­τα­χύ­νει την πα­ρα­γω­γή και θα δια­τη­ρή­σει τη μα­κρο­χρό­νια στή­ρι­ξή μας προς την Ου­κρα­νία», τό­νι­σε η πρό­ε­δρος της Κο­μι­σιόν Ούρ­σου­λα φον ντερ Λάιεν, κατά την πα­ρου­σί­α­ση των προ­ε­τοι­μα­σιών προς το νέο πο­λε­μι­κό σφα­γείο.

Σύμ­φω­να με την ίδια, το σχέ­διο πε­ρι­λαμ­βά­νει τέσ­σε­ρις ευ­ρω­παϊ­κές «πρω­το­βου­λί­ες»: Το «Eastern Flank Watch» («Επι­τή­ρη­ση Ανα­το­λι­κής Πλευ­ράς»), το οποίο θα εν­σω­μα­τώ­νει συ­στή­μα­τα εδά­φους με συ­στή­μα­τα αε­ρά­μυ­νας και αντι-drones. Την «Ευ­ρω­παϊ­κή Πρω­το­βου­λία Άμυ­νας Drone», ένα πα­νευ­ρω­παϊ­κό δί­κτυο συ­στη­μά­των κατά των drones, που προ­βλέ­πει με­τα­ξύ άλλων το «Τεί­χος κατά των drones» (European Drone Wall), όπως ζή­τη­σαν Ελ­λά­δα και Ιτα­λία. Την κοινή Ευ­ρω­παϊ­κή Αε­ρά­μυ­να που είχαν προ­τεί­νει πρώ­τοι οι Μη­τσο­τά­κης και ο Πο­λω­νός πρω­θυ­πουρ­γός Τουσκ και την Ευ­ρω­παϊ­κή Ασπί­δα Άμυ­νας για το Διά­στη­μα.

Η Κο­μι­σιόν καλεί τα κρά­τη-μέ­λη να αγο­ρά­ζουν όπλα από κοι­νού και έχει τεθεί ο στό­χος του­λά­χι­στον το 40% των στρα­τιω­τι­κών προ­μη­θειών να είναι κοι­νές συμ­βά­σεις έως το τέλος του 2027, από λι­γό­τε­ρο από 20% που είναι σή­με­ρα. Ο «Οδι­κός Χάρ­της» θέτει επί­σης στό­χους ώστε του­λά­χι­στον το 55% των αγο­ρών όπλων να προ­έρ­χε­ται από την πο­λε­μι­κή βιο­μη­χα­νία της ΕΕ και της Ου­κρα­νί­ας έως το 2028 και του­λά­χι­στον το 60% έως το 2030.

Τέλος, στο κεί­με­νο συ­μπε­ρα­σμά­των, δεν συ­μπε­ρι­λή­φθη­κε η ανα­φο­ρά για το δά­νειο 140 δισ. ευρώ για την Ου­κρα­νία με εγ­γύ­η­ση τα «πα­γω­μέ­να» ρω­σι­κά πε­ριου­σια­κά στοι­χεία, καθώς για άλλη μια φορά ήρθαν στην επι­φά­νεια οι αντι­θέ­σεις στο εσω­τε­ρι­κό της ΕΕ (Βέλ­γιο- όπου βρί­σκο­νται τα πε­ρισ­σό­τε­ρα ρω­σι­κά πε­ριου­σια­κά στοι­χεία, Σλο­βα­κία, Ουγ­γα­ρία που είναι φι­λι­κές προς τον Πού­τιν).

Δα­πά­νες

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, το ιε­ρα­τείο των Βρυ­ξελ­λών φι­λο­δο­ξεί να γίνει ο εν­διά­με­σος για τα συμ­βό­λαια κρα­τών-με­λών με εται­ρεί­ες πο­λε­μι­κού υλι­κού, να συμ­βά­λει σε τε­ρά­στιες επεν­δύ­σεις ευ­ρω­παϊ­κών χρη­μά­των σε πο­λε­μι­κή τε­χνο­λο­γία και να ενι­σχύ­σει το ρόλο του στο δυ­τι­κό ιμπε­ρια­λι­στι­κό μπλοκ. Ακόμη και αν ο πό­λε­μος δεν ξε­σπά­σει το 2030, οι στρα­τιω­τι­κές δα­πά­νες των κρα­τών-με­λών της ΕΕ θα αυ­ξά­νο­νται κατ’ έτος κατά 288 δισ. ευρώ μέχρι το 2035.

Το 2024, οι συ­νο­λι­κές «αμυ­ντι­κές» δα­πά­νες των 27 κρα­τών-με­λών της ΕΕ έφτα­σαν τα 343 δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια ευρώ, ση­μειώ­νο­ντας αύ­ξη­ση 19% σε σχέση με το προη­γού­με­νο έτος. Για πρώτη φορά στην ιστο­ρία της Ένω­σης, οι δα­πά­νες αυτές αντι­στοι­χούν σχε­δόν στο 2% του ΑΕΠ, ενώ το 2025 προ­βλέ­πε­ται να ξε­πε­ρά­σουν αυτό το όριο, φτά­νο­ντας τα 392 δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια ή το 2,1% του ΑΕΠ.

Τα νού­με­ρα αυτά βέ­βαια, δεν έπε­σαν από τον ου­ρα­νό, αν θυ­μη­θού­με και τις φε­τι­νές απο­φά­σεις του ΝΑΤΟ, στη σύ­νο­δο της Χάγης, όπου συμ­φω­νή­θη­κε τα μέλη της συμ­μα­χί­ας να θέ­σουν το στόχο του 5% του ΑΕΠ για εξο­πλι­στι­κές δα­πά­νες, ως το 2035. Για την Ευ­ρώ­πη αυτό ση­μαί­νει επι­πλέ­ον 254 δισ. ευρώ ετη­σί­ως. Ποσό που δεν γί­νε­ται να προ­κύ­ψει χωρίς δρα­μα­τι­κές πε­ρι­κο­πές στις κοι­νω­νι­κές δα­πά­νες, όπως επι­βε­βαιώ­νουν και οι τε­λευ­ταί­ες εξε­λί­ξεις. Η δε αμ­φί­ση­μη στάση Τραμπ απέ­να­ντι στην ΕΕ, ενι­σχύ­ει τις φωνές που θέ­λουν «να κα­τα­στεί η ΕΕ πιο ανε­ξάρ­τη­τη σε έναν πολύ πιο επι­κίν­δυ­νο κόσμο», όπως ανα­φέ­ρε­ται και στο επί­μα­χο «σχέ­διο ετοι­μό­τη­τας».

Στη Γαλ­λία, την Ιτα­λία, το Βέλ­γιο, πα­ντού σχε­δόν στην Ευ­ρώ­πη, κοι­νω­νι­κά κον­δύ­λια πε­ρι­κό­πτο­νται, ενώ πα­ράλ­λη­λα αυ­ξά­νο­νται οι στρα­τιω­τι­κές δα­πά­νες. Στη Γερ­μα­νία, η Δεξιά αυ­ξά­νει τον στρα­τιω­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό και επι­χει­ρεί να σπά­σει τα τα­μπού του «μαύ­ρου» πα­ρελ­θό­ντος, υπο­βαθ­μί­ζο­ντας το -άλ­λο­τε ισχυ­ρό της- κρά­τος πρό­νοιας. Το πρώτο σκέ­λος του πα­κέ­του Μερτς για τη χρη­μα­το­δό­τη­ση του επα­νε­ξο­πλι­σμού της Γερ­μα­νί­ας (χωρίς την οποία δεν μπο­ρεί να προ­χω­ρή­σει ο επα­νε­ξο­πλι­σμός της ΕΕ) αφορά τις πε­ρι­κο­πές στην υγεία.

Υπεν­θυ­μί­ζε­ται πως με το πρό­γραμ­μα «ReArm Europe» η ΕΕ θα συμ­βά­λει στην κι­νη­το­ποί­η­ση έως και 800 δισ. ευρώ για στρα­τιω­τι­κές δα­πά­νες. Το σχέ­διο του «πάμε πό­λε­μο» πε­ρι­λαμ­βά­νει ακόμα το ερ­γα­λείο που ονο­μά­στη­κε «SAFE», το οποίο μπο­ρεί γρή­γο­ρα να πα­ρά­σχει στα κρά­τη-μέ­λη δά­νεια, ύψους 150 δισ. ευρώ, για αγορά στρα­τιω­τι­κών εξο­πλι­σμών. Η βα­θύ­τε­ρη επι­θυ­μία της πο­λι­τι­κής ηγε­σί­ας της Ε.Ε. είναι να φτιά­ξει το δικό της, ευ­ρω­παϊ­κό στρα­τιω­τι­κό-βιο­μη­χα­νι­κό σύ­μπλεγ­μα, για να μέ­νουν τα χρή­μα­τα στα τα­μεία των ευ­ρω­παϊ­κών εται­ρειών όπλων.

Η Επι­τρο­πή αφή­νει όμως ανοι­χτή την πόρτα και σε συ­νερ­γα­σί­ες με τρί­τες χώρες, ανά­με­σα στις οποί­ες και η Τουρ­κία. Χώρα με ισχυ­ρό στρα­τό, ανε­πτυγ­μέ­νη πο­λε­μι­κή βιο­μη­χα­νία και ση­μα­ντι­κό γε­ω­πο­λι­τι­κό ρόλο, ει­δι­κά στη Μ. Ανα­το­λή, όπως έδει­ξε και η συμ­φω­νία εκε­χει­ρί­ας στη Γάζα. Άρα απα­ραί­τη­τη για τα πο­λε­μι­κά σχέ­δια του ευ­ρω­παϊ­κού κα­πι­τα­λι­σμού και το πε­λα­το­λό­γιο των ευ­ρω­παϊ­κών εται­ρειών όπλων.

Ένα τέ­τοιο εν­δε­χό­με­νο μπο­ρεί να επι­φέ­ρει βέτο από τη μεριά της Ελ­λά­δας, «όσο η Τουρ­κία έχει στο τρα­πέ­ζι το casus belli», όπως απει­λεί με δη­λώ­σεις του ο Μη­τσο­τά­κης και άλλα κυ­βερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη. Σε αυτό το πλαί­σιο γαλ­λι­κές δι­πλω­μα­τι­κές πηγές ξε­κα­θα­ρί­ζουν πως το Πα­ρί­σι σε αυτό το θέμα θα στα­θεί στο πλευ­ρό Ελ­λά­δας και Κύ­πρου. Οι ίδιες πηγές θε­ω­ρούν την ελ­λη­νο­γαλ­λι­κή συμ­φω­νία «αμοι­βαί­ας αμυ­ντι­κής συν­δρο­μής», που υπο­γρά­φη­κε τον Σε­πτέμ­βριο του 2021, ως μία συμ­φω­νία πολύ ση­μα­ντι­κή για το Πα­ρί­σι και τη στρα­τη­γι­κή σχέση με την Αθήνα, η οποία πα­ρα­μέ­νει ενερ­γή. Μέχρι νε­ω­τέ­ρας του­λά­χι­στον.

Οι­κο­νο­μία

Η μεί­ω­ση της αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας της Ευ­ρώ­πης σε σχέση με ΗΠΑ και Κίνα είναι μία πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Η έν­νοια του στρα­τιω­τι­κού ή μι­λι­τα­ρι­στι­κού κεϊν­σια­νι­σμού επα­νέρ­χε­ται συ­νε­χώς, όσο η Ευ­ρώ­πη βα­δί­ζει το δρόμο του εξο­πλι­στι­κού πυ­ρε­τού. Αν ο κεϊν­σια­νι­σμός υπο­στη­ρί­ζει ότι η αύ­ξη­ση των δη­μό­σιων δα­πα­νών μπο­ρεί να το­νώ­σει την οι­κο­νο­μία, η στρα­τιω­τι­κή εκ­δο­χή του δίνει έμ­φα­ση στις εξο­πλι­στι­κές δα­πά­νες, ένα­ντι των δα­πα­νών για υγεία, παι­δεία και κοι­νω­νι­κή πρό­νοια.

Έτσι από την «Ευ­ρώ­πη της ει­ρή­νης», οι ευ­ρω­η­γε­σί­ες κα­θο­δη­γούν τη στρο­φή στην πο­λε­μι­κή οι­κο­νο­μία, που επι­διώ­κε­ται να απο­τε­λέ­σει την ανα­πτυ­ξια­κή διέ­ξο­δο που ανα­ζη­τά η ΕΕ (και τα υπό­λοι­πα ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέ­ντρα), από το σπι­ράλ συ­νε­χό­με­νων κρί­σε­ων και στα­σι­μό­τη­τας ή υπο­χώ­ρη­σης ση­μα­ντι­κών βιο­μη­χα­νι­κών κλά­δων.

Δεν ξέ­ρου­με αν το ευ­ρω­παϊ­κό κε­φά­λαιο ανα­ζω­ο­γο­νη­θεί, μέσα από την επι­δί­ω­ξη της κα­τα­στρο­φής αν­θρώ­πων και υπο­δο­μών, αλλά τα ερ­γα­λεία θα­νά­του σί­γου­ρα θα χρεια­στεί να δο­κι­μα­στούν στο πεδίο, ώστε οι πω­λή­σεις και η κερ­δο­φο­ρία των εμπό­ρων όπλων, να δια­τη­ρού­νται. Το εν­δε­χό­με­νο να με­τα­τρα­πεί σε «θερμό», ο νέος Ψυ­χρός Πό­λε­μος με τη Ρωσία, κρέ­με­ται πλέον από τη λεπτή κλω­στή ενός «ατυ­χή­μα­τος» ή μιας τυ­χο­διω­κτι­κής ενέρ­γειας κά­ποιας «στρυ­μωγ­μέ­νης» πο­λι­τι­κής ηγε­σί­ας.

Μι­λι­τα­ρι­σμός

Πέρα από τη με­τα­φο­ρά δη­μό­σιων πόρων από τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες και την πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κή προ­στα­σία, στην πο­λε­μι­κή βιο­μη­χα­νία, η στρο­φή της ΕΕ θα εντεί­νει το κλίμα μι­λι­τα­ρι­σμού στις ευ­ρω­παϊ­κές κοι­νω­νί­ες, όπως και την επί­θε­ση στα κοι­νω­νι­κά δι­καιώ­μα­τα και τις δη­μο­κρα­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες των «από κάτω». Για να ποι­νι­κο­ποι­η­θεί κάθε φωνή αντίρ­ρη­σης σε αυτή τη ζο­φε­ρή προ­ο­πτι­κή, για να στιγ­μα­τι­στούν ως  «εθνο­προ­δό­τες»  όσοι/ες δεν χω­ρούν στο αρ­ρε­νω­πό πρό­τυ­πο του πο­λε­μι­στή, χρειά­ζε­ται να εμπε­δω­θεί η αντί­λη­ψη μιας «κοι­νω­νί­ας-στρα­τώ­να».

Η καλ­λιέρ­γεια μιας λο­γι­κής διαρ­κούς «ετοι­μό­τη­τας» και «απει­λής», θα είναι το τέ­λειο έδα­φος για την κα­τα­στο­λή κάθε κοι­νω­νι­κής αντί­στα­σης, των συν­δι­κά­των, των προ­σφύ­γων, των αγω­νι­στών και των ανυ­πά­κουων κάθε εί­δους. Για τον πό­λε­μο κατά του «εσω­τε­ρι­κού εχθρού», πιο απλά. Η «στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­ση» των κοι­νω­νιών και των συ­νό­ρων, προ­φα­νώς θα ενι­σχύ­σει και την ακρο­δε­ξιά. Οι ισχυ­ρές δό­σεις μι­λι­τα­ρι­σμού, τα κα­θε­στω­τι­κά κα­λέ­σμα­τα στοί­χι­σης πίσω από «εθνι­κούς στό­χους» και πο­λε­μι­κές πε­ρι­πέ­τειες, χρειά­ζε­ται να βρουν την κά­θε­τη άρ­νη­ση των ερ­γα­ζο­μέ­νων και της νε­ο­λαί­ας. Στη Γερ­μα­νία που έχει ανοί­ξει ζωηρά η συ­ζή­τη­ση για την υπο­χρε­ω­τι­κή στρά­τευ­ση, τα δυο τρίτα των νέων ηλι­κί­ας 18- 29 ετών, δια­φω­νούν με το να ντυ­θούν στα χακί και σί­γου­ρα είναι ένα εν­θαρ­ρυ­ντι­κό ση­μά­δι.

Με το πρό­σχη­μα της απει­λής από τη Ρωσία, οι κρα­τού­ντες προ­σα­να­το­λί­ζουν τους ευ­ρω­παϊ­κές λαούς προς τον πό­λε­μο, εκ­κι­νώ­ντας από την οι­κο­νο­μία και την αντι­δρα­στι­κή ιδε­ο­λο­γι­κή προ­πα­γάν­δα. Σή­με­ρα οι ερ­γα­ζό­με­νοι πλη­ρώ­νου­με τις αντι­θέ­σεις των NATO-ΕΕ και Ρω­σί­ας, όπως και τον ελ­λη­νο­τουρ­κι­κό αντα­γω­νι­σμό, με υπέ­ρο­γκους εξο­πλι­σμούς. Σύ­ντο­μα ίσως και με το ίδιο μας το αίμα. Αν θέ­λου­με ει­λι­κρι­νά την ει­ρή­νη, πρέ­πει να στα­μα­τή­σου­με να προ­ε­τοι­μα­ζό­μα­στε για πό­λε­μο.

Απέ­να­ντι στα εθνι­κι­στι­κά «πα­τριω­τι­κά ιδε­ώ­δη», τους εξο­πλι­σμούς της φρί­κης και την πο­λε­μι­κή εμπλο­κή, απαι­τεί­ται μα­ζι­κό αντι­πο­λε­μι­κό κί­νη­μα, που θα αντι­τά­ξει μα­χη­τι­κά τα αι­τή­μα­τα για ει­ρή­νη, φιλία των λαών, αυ­ξή­σεις στους μι­σθούς και τις συ­ντά­ξεις, λεφτά για υγεία και παι­δεία-όχι για οπλι­κά συ­στή­μα­τα, φο­ρο­λό­γη­ση του πλού­του και των κερ­δών. Σε αυτές τις στιγ­μές γί­νε­ται ακόμα πιο επι­τα­κτι­κή η πάλη ενά­ντια στην πο­λε­μι­κή προ­ε­τοι­μα­σία στην Ευ­ρώ­πη, η ρήξη με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Μέσα από την ανε­ξάρ­τη­τη πα­ρέμ­βα­ση της Αρι­στε­ράς, που χρειά­ζε­ται να επα­να­φέ­ρει δυ­να­μι­κά τη διε­θνι­στι­κή και αντι­μι­λι­τα­ρι­στι­κή της πα­ρά­δο­ση.

 

Ελ­λη­νι­κή εξο­πλι­στι­κή φρε­νί­τι­δα

Στην πρώτη γραμ­μή των έν­θερ­μων υπο­στη­ρι­κτών της εξο­πλι­στι­κής φρε­νί­τι­δας, βρί­σκε­ται και η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση, με τη συ­ναί­νε­ση της ακρο­δε­ξιάς και κε­ντρο­α­ρι­στε­ρής αντι­πο­λί­τευ­σης.

Μά­λι­στα ο Μη­τσο­τά­κης, στην τε­λευ­ταία ευ­ρω­παϊ­κή σύ­νο­δο, επα­νά­φε­ρε την ιδέα για έναν «κοινό ευ­ρω­παϊ­κό μη­χα­νι­σμό δα­νειο­δό­τη­σης» έργων που αφο­ρούν την πο­λε­μι­κή προ­ε­τοι­μα­σία, δίπλα στο πρό­γραμ­μα SAFE. Και όλα αυτά, τη στιγ­μή που η Ελ­λά­δα το 2024 διέ­θε­σε το 6,58% των δη­μό­σιων δα­πα­νών (των δα­πα­νών της γε­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης) για «άμυνα». Πο­σο­στό που ξε­περ­νά κατά πολύ και τον μέσο όρο της ΕΕ (4,32%).

Το συ­νο­λι­κό ύψος του Μα­κρο­πρό­θε­σμου Προ­γραμ­μα­τι­σμού Αμυ­ντι­κών Εξο­πλι­σμών (ΜΠΑΕ)   υπο­λο­γί­ζε­ται ότι θα ανέλ­θει στα 25 έως 26 δισ. για την επό­με­νη 12ε­τία, με μέσες ετή­σιες δα­πά­νες πε­ρί­που 2,16 δισ. ευρώ. Στον πυ­ρή­να του ΜΠΑΕ βρί­σκο­νται η προ­μή­θεια των μα­χη­τι­κών 5ης γε­νιάς F-35, των φρε­γα­τών Constellation από τις ΗΠΑ και των γαλ­λι­κών FDI Belharra.

Με­γά­λη «αι­μορ­ρα­γία» χρη­μά­των, που θα μπο­ρού­σαν να στη­ρί­ξουν τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες, θα απο­τε­λέ­σει ο θόλος προ­στα­σί­ας (ένας αντια­ε­ρο­πο­ρι­κός και ένας αντι-drone), που υπο­λο­γί­ζε­ται στα 2 δισ. ευρώ. Είναι το βα­σι­κό έργο που επι­διώ­κει η κυ­βέρ­νη­ση να χρη­μα­το­δο­τη­θεί μέσω SAFE και κοι­νών ευ­ρω­παϊ­κών προ­μη­θειών. Μια άλλη επι­λο­γή που εξε­τά­ζει η Αθήνα (πέρα από το τρικ της ρή­τρας δια­φυ­γής) είναι η κα­τεύ­θυν­ση αδιά­θε­των πόρων από το Τα­μείο Συ­νο­χής ή το Τα­μείο Ανά­καμ­ψης και Αν­θε­κτι­κό­τη­τας προς τη βιο­μη­χα­νία θα­νά­του. Βλέ­που­με τους ΕΣΠΑ­τζή­δες εκεί που κυ­νη­γού­σαν τα έργα «πρά­σι­νης ανά­πτυ­ξης», τώρα να προ­μο­τά­ρουν οπλι­κά συ­στή­μα­τα…

Πα­ράλ­λη­λα, το υπουρ­γείο πο­λέ­μου βελ­τιώ­νει τις εγ­χώ­ριες δυ­να­τό­τη­τες, της κατά τα άλλα «αμυ­νό­με­νης» Ελ­λά­δας. Το Ελ­λη­νι­κό Κέ­ντρο Αμυ­ντι­κής Και­νο­το­μί­ας (ΕΛΚΑΚ) συ­νέ­βα­λε στη δη­μιουρ­γία του συ­στή­μα­τος anti-drone «Κέ­νταυ­ρος», το οποίο ήδη πα­ρου­σιά­στη­κε στην στρα­τιω­τι­κή πα­ρέ­λα­ση της 28ης Οκτω­βρί­ου (μαζί με τον «Υπε­ρί­ων» και πολλά άλλα φο­νι­κά ερ­γα­λεία, που προ­έ­κυ­ψαν από τις συ­νέρ­γειες στρα­τού-πα­νε­πι­στη­μί­ων-ιδιω­τι­κών εται­ριών) και ήδη έχει εγκα­τα­στα­θεί στις φρε­γά­τες του πο­λε­μι­κού ναυ­τι­κού. Επι­πλέ­ον, το 306 Ερ­γο­στά­σιο Βάσης Τη­λε­πι­κοι­νω­νιών (306 ΕΒΤ) έχει ανα­πτύ­ξει τη δυ­να­τό­τη­τα πα­ρα­γω­γής άνω των 1.000 drones (Κα­τη­γο­ρί­ας Ι και FPV-First Person View) ετη­σί­ως.

Οι το­μείς της λε­γό­με­νης ασύμ­με­τρης τε­χνο­λο­γί­ας (drones, C-UAS, cyber), έχουν πλέον πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο στους σύγ­χρο­νους πο­λέ­μους  και το ελ­λη­νι­κό κρά­τος δεν θέλει να μεί­νει πίσω σε αυτή την κούρ­σα πο­λε­μι­κής και­νο­το­μί­ας. Ει­δι­κά, όταν ο απο­κλει­σμός της Τουρ­κί­ας από την πρό­σβα­ση στα ευ­ρω­παϊ­κά τα­μεία «άμυ­νας», επι­διώ­κε­ται να γίνει το όχημα για να ενι­σχυ­θεί η στρα­τη­γι­κή θέση της ελ­λη­νι­κής «αμυ­ντι­κής» βιο­μη­χα­νί­ας.

Την επι­θε­τι­κή στρα­τη­γι­κή που ελ­λη­νι­κού κρά­τους, με το 12ε­τες εξο­πλι­στι­κό πρό­γραμ­μα και την «Ατζέ­ντα 2030», συ­μπυ­κνώ­νει ο Νίκος Δέν­διας στην Ημε­ρή­σια Δια­τα­γή του για την 28η Οκτω­βρί­ου. Ο δε­ξιός «δη­μο­κρά­της», που πλα­σά­ρε­ται ως δήθεν ηπιό­τε­ρος δια­χει­ρι­στής από τον Μη­τσο­τά­κη,  υπο­γραμ­μί­ζει με­τα­ξύ άλλων ότι δεν πρέ­πει να έχου­με «αυ­τα­πά­τες» και το­νί­ζει πως «για να μπο­ρέ­σει η Ελλάς να δια­τυ­πώ­σει αυ­τό­νο­μο Εθνι­κό λόγο στην Ανα­το­λι­κή Με­σό­γειο, θα πρέ­πει να δια­θέ­τει επαρ­κή Εθνι­κή δύ­να­μη Απο­τρο­πής. Σε κάθε άλλη πε­ρί­πτω­ση την ανα­μέ­νει φι­λαν­δο­ποί­η­ση και διαρ­κής υπό­κυ­ψη στις βου­λή­σεις των ισχυ­ρών».

H προ­σαρ­μο­γή του εξο­πλι­στι­κού προ­γράμ­μα­τος, στον ελ­λη­νο­τουρ­κι­κό αντα­γω­νι­σμό και την ανα­βάθ­μι­ση του ρόλου του ελ­λη­νι­κού κα­πι­τα­λι­σμού στην πε­ριο­χή, είναι μια πο­λι­τι­κή τυ­χο­διω­κτι­κή και άκρως επι­κίν­δυ­νη. Ιδιαί­τε­ρα σε ένα πε­ρι­βάλ­λον όξυν­σης των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών και πο­λε­μι­κών συ­γκρού­σε­ων. Μπρο­στά στις πο­λε­μι­κές ιαχές των εκ­προ­σώ­πων της άρ­χου­σας τάξης, που μας κα­λούν να βα­δί­σου­με προς τον όλε­θρο, είναι επεί­γον να δυ­να­μώ­σει η κοι­νω­νι­κή κι­νη­το­ποί­η­ση για ακύ­ρω­ση των εξο­πλι­σμών και υπε­ρά­σπι­ση της ει­ρή­νης, των δι­καιω­μά­των μας, του ει­σο­δή­μα­τος και των ζωών μας.

*Φωτό: Από τα εγκαί­νια για την ανα­βάθ­μι­ση της όψης του πε­ντα­γώ­νου, με ρη­το­ρι­κή υπε­ρε­ξο­πλι­σμων και «εξω­τε­ρι­κών απει­λών». Η χρη­μα­το­δό­τη­ση του έργου απο­τε­λεί δωρεά της εται­ρεί­ας METLEN Energy & Metals, «εθνι­κού πρω­τα­θλη­τή» στην πο­λε­μι­κή βιο­μη­χα­νία.

https://rproject.gr/article/shedio-etoimotitas-tis-ee-pente-hronia-gia-polemo