Δεν έχουν συμπληρωθεί τρεις μήνες από την εκπνοή του διακοσιοστού επετειακού έτους -της Γιάννας- για την Ελληνική επανάσταση (εθνικοαπελευτερωτική και με πολλές λαϊκές αποχρώσεις) και η Ελληνική κυβέρνηση και σύσσωμος ο συστημικός πολιτικός κόσμος της χώρας αριστεύουν σε μαθήματα υποτέλειας στις Η.Π.Α. και στη ζαλισμένη Ε.Ε., ξεχνώντας το μανδύα της εθνολαγνείας τους και της πατριωτικής υποκρισίας τους στα αραχνιασμένα σεντούκια του χθες. Κι απ’ το φέσι του ηρωικού τσολιά φτάσαμε στα μέτρα- απόλυτο φέσωμα της Ελληνικής κοινωνίας.
Αν υπάρχει κάποιο ουσιαστικό νόημα για τις επετείους, είναι για το πώς εννοούμε την ελευθερία και τον αδιάκοπο αγώνα γι’ αυτήν, πώς εννοούμε την Πατρίδα και τη διαρκή προσπάθεια βελτίωσής της για τους πολίτες, πώς εννοούμε την κοινωνική αλληλεγγύη και τη συνεχή εμβάθυνση και διεύρυνσή της ως τη μέγιστη κοινωνική δικαιοσύνη, πως εννοούμε τον πολιτισμό(λαϊκό και λόγιο) και τη θετική εξέλιξή του στους αιώνες.
Όμως μόνο αυτή τη νοηματοδότηση της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου 1821 δε βλέπουμε. Κανένας από τους συστημικούς πολιτικούς σχηματισμούς (κυβέρνηση και κόμματα της αντιπολίτευσης) δε μιλάει και κυρίως δε νοιάζεται έμπρακτα για το δίκαιο μοίρασμα της πίτας, παρά καταγγέλλουν ως φταίχτη της επελαύνουσας φτώχειας τον, με τις ευλογίες του Μπάϊντεν, εισβολέα Πούτιν.
Η Ελλάδα χωρίς στρατηγική ως χώρα, σύρεται σε μια ΕΕ χωρίς ενιαία Ευρωπαϊκή στρατηγική προοπτικής για τους ευρωπαϊκούς λαούς, την ώρα που η Γερμανία κι άλλες χώρες της νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους προκειμένου να εξασφαλίσουν τη Ρωσική ενεργειακή τους τροφοδοσία και όχι μόνο. Μια ακόμα απόδειξη (και) ευρωπαϊκή ότι τα ωμά τυχοδιωκτικά συμφέροντα δε νοιάζονται για λαούς και πατρίδες.
Χρειαζόμαστε μια Ελλάδα πραγματικά ελεύθερη, με ουσιαστική εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία και μια Ευρώπη που θα δονείται για τα ιδανικά της πλέριας ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δημόσιας ευτυχίας και της ισότητας, για να θυμηθούμε το Γαλλικό Μάη και τη Γαλλική επανάσταση.
Οι αγώνες για την ελευθερία είναι αγώνες ελεύθερων ανθρώπων!
Οι αγώνες δικαιώνονται όταν πάντα συνεχίζονται αμείωτοι…
