Κατά την εν εξελίξει επίσκεψή του στην Κίνα, ο κ. Πρωθυπουργός επισκέφτηκε την έδρα του κινεζικού τεχνολογικού κολοσσού Huawei. Προσκάλεσε μάλιστα την εταιρεία να επενδύσει στην Ελλάδα μέσω της δημιουργίας ενός Πάρκου Υψηλής Τεχνολογίας στην Αττική τονίζοντας ότι οι νέες τεχνολογίες δεν είναι απλώς ένας κλάδος της οικονομίας αλλά εργαλείο ανάπτυξης.
- του Κώστα Λαμπρόπουλου |
| red line
Οι εκπρόσωποι της κινεζικής εταιρείας αρκέστηκαν -προς το παρόν- να σημειώσουν την πρόθεση της εταιρείας να υλοποιήσει ένα τριετές πρόγραμμα κατάρτισης Ελλήνων φοιτητών στις τεχνολογίες νέας γενιάς. Δηλαδή, με άλλα λόγια, να ανιχνεύσει και να αξιοποιήσει προς ίδιο όφελος και με το χαμηλότερο δυνατό κόστος (φοιτητική υποτροφία) μερικά από τα καλύτερα μυαλά που διαθέτει η χώρα στον τομέα των επικοινωνιών και πληροφορικής.
Τα εγχώρια ΜΜΕ -διαδίκτυο, εφημερίδες, τηλεόραση- έδωσαν μεγάλη έμφαση στην επίσκεψη του κου Πρωθυπουργού στην κινεζική εταιρεία υπαινισσόμενα ότι αυτή αποτελεί την πρώτη πράξη εισαγωγής κινεζικών επενδυτικών κεφαλαίων και κινεζικής τεχνολογίας / τεχνογνωσίας στην Ελλάδα. Ίσως να είναι έτσι ή να μην είναι.
Εκείνο, όμως, το οποίο η χώρα χρειάζεται απεγνωσμένα να εισάγει από την Huaweiείναι ο ίδιος ο τύπος της εταιρείας που η ίδια υποστασιοποιεί με τόση μεγάλη επιτυχία. Το μεγαλύτερο όφελος από την όποια συνεργασία με τη Huaweiείναι -κατά την άποψή μου- η αντιγραφή και η εγχώρια αναπαραγωγή του τύπου της.
Η Huawei δεν είναι μια εταιρεία όπως όλες οι άλλες μεγάλες εταιρείες παγκόσμιας εμβέλειας. Δεν είναι ούτε ιδιωτική εταιρεία, ούτε κρατική. Είναι μια αυτοδιαχειριζόμενη και πλειοψηφικά συνεργατική εταιρεία.
Για να μην επαναλαμβάνω πράγματα που είναι ήδη καταγεγραμμένα στην ελληνική βιβλιογραφία, θα αρκεστώ να παραθέσω το σχετικό για την εταιρεία απόσπασμα από το βιβλίο μου Αναδιατυπώνοντας το σοσιαλισμό, εκδόσεις Οδυσσέας, 2013, σελ.208:
«Μία από τις εταιρίες αυτές είναι και η κινεζική Huawei[i], μία εταιρεία ηλεκτρονικών τηλεπικοινωνιών υψηλής τεχνολογίας που ιδρύθηκε το 1988 από έναν μηχανικό, πρώην στέλεχος του ΚΚΚ. Το 2009 η εταιρεία απασχολούσε συνολικό εργατικό προσωπικό 95.000 ατόμων, πραγματοποιούσε πωλήσεις $ 21,8 δις και είχε καθαρά κέρδη $ 2,7 δις. Η εταιρεία δεν είναι εισηγμένη σε κανένα Χρηματιστήριο αλλά έχει 61.000 μετόχους. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Είναι οι μισθωτοί της ίδιας της εταιρείας. Ο ιδρυτής της έχει υπό την ιδιοκτησία του μόνο το 1,42% του κεφαλαίου και το υπόλοιπο κεφάλαιο έχει διανεμηθεί προαιρετικά στους εργάτες και τους υπαλλήλους της με την κεφαλαιοποίηση των ανταμοιβών επιδόσεων που λαμβάνουν! Οι μετοχές της εταιρείας δεν είναι διαθέσιμες για όσους δεν εργάζονται σ’ αυτή. Οι εργαζόμενοι – μέτοχοι της εταιρείας εκλέγουν μία Εκτελεστική Επιτροπή 33 μελών που ορίζει τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας. Τα 2/3 του συνολικού εργατικού δυναμικού της εταιρείας έχουν επιλέξει την συν-ιδιοκτησιακή σχέση με την εταιρεία ενώ το 1/3 έχει προτιμήσει να διατηρεί μια τυπική μισθωτή σχέση μ’ αυτήν.».
Τα συμπεράσματα που προκύπτουν είναι πολλά:
Πρώτο: το Γραφείο του κου Πρωθυπουργού οφείλει να τον ενημερώνει για την ακριβή ταυτότητα των εκάστοτε συνομιλητών του, ιδιαίτερα όταν εκείνος παίρνει την πρωτοβουλία άρα και την ευθύνη να τους επισκέπτεται αυτοπροσώπως.
Δεύτερο: εάν το Γραφείο του κου Πρωθυπουργού και πριν απ’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν ασχοληθεί έστω και ακροθιγώς με το μεγάλο θέμα της εταιρικής μορφολογίας θα είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι μνημονιακάπροσυπογραμμένες αποκρατικοποιήσεις δεν είναι ούτε υποχρεωτικό αλλά ούτε επιβεβλημένο από τους δανειστές να προσλάβουν αποκλειστικά τη μορφή των ιδιωτικοποιήσεων. Η Huawei αποτελεί ένα από τα πολλά εναλλακτικά παραδείγματα που κατ’ αρχήν ισχύει για τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, τα τραίνα, την ενέργεια και οποιοδήποτε άλλο κρατικό περιουσιακό στοιχείο.
Τρίτο: ο ριζοσπαστισμός, όσο διαλεκτικά περίτεχνος κι’ αν είναι, εφόσον δεν συνοδεύεται από διαχειριστική πρόταση εφαρμογής είναι κούφια λόγια. Τα κούφια λόγια φέρνουν σε δεύτερο χρόνο απογοήτευση, η απογοήτευση την παραίτηση και η παραίτηση την αναπαραγωγή του καπιταλισμού που ο ριζοσπαστισμός είχε υποσχεθεί στην αρχή της σταδιοδρομίας του να ανατρέψει πάση θυσία.
Τελειώνω πάλι με τον Goethe: ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις…
[i]Μάλλας [2010] Δ., Η κινεζική Microsoft… είναι εταιρεία λαϊκής βάσης, εφημερίδα Το Έθνος: ΕΔΩ.
