(Σατυρικό δρώμενο μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας)
Συμμετέχουν: Ο Άδωνις, ο Πορτοσάλτε, ο Σαββόπουλος, ο ΣΚΑΙ, ο Δήμος Σκιάθου, ο Παπαδιαμάντης, ο Ντάνος, ο Φρέντυ Κρούγκερ, ο Τζέισον Βόρχις, ο Μάικλ Μάγιερς, το ‘’Ιερό κάστανο’’ του Οσίου Παΐσίου, η Λόρα Ίγκλς και μια στρατιά από πεινασμένα… Zompies. GUEST STAR: Ο Λάζαρος.
- του Σπύρου Τριανταφύλλου |
| red line
Στο κέντρο του Μεσολογγίου στις 4 το μεσημέρι η ζέστη είναι χειρότερη και απ’ την ζέστη του Αγρινίου, (πράγμα από μόνο του αξιομνημόνευτο).
Η πλατεία μπροστά στα δικαστήρια ήταν σκέτο καμίνι.
Παρ’ όλα αυτά έπρεπε να πάμε.
Ένας ακόμη πολίτης θα έχανε τα πάντα για ένα κομμάτι ψωμί, οπότε ήταν μονόδρομος η επιλογή να κάνουμε μια ακόμη αποτροπή πλειστηριασμού.
Αλληλέγγυοι από το Μεσολόγγι, το Αγρίνιο, τη Ναύπακτο δώσαμε την λύση που έπρεπε.
Όταν επέστρεψα το βράδυ στο Αγρίνιο ήμουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Άρχισα να ψιλο-ενημερώνομαι για νέες ειδήσεις ενώ ετοιμαζόμουν να δω, για να χαλαρώσω, το αριστούργημα του George Romero: «Η νύχτα των ζωντανών νεκρών», ταινία σταθμός, που από το 1968 έκανε τομές στην μυθολογία των Zompies.
Ο Romero αποδομεί τα πάντα.
Σ’ ένα ασπρόμαυρο έπος οι ζωντανοί – νεκροί του διαλύουν όλο το Αμερικάνικο όνειρο στο πέρασμά τους, αποδομούν την αμερικανική αντίληψη για την οικογένεια και μέσα στα υπέροχα ασπρόμαυρα κάδρα και τον απόλυτο πεσιμισμό ζητούν στην κυριολεξία να μας πάρουν τα μυαλά! (Τα ανθρώπινα μυαλά είναι το αγαπημένο snak των zompies).
Και ενώ είμαι έτοιμος να απολαύσω την εργάρα πέφτει η προσοχή μου σε τρείς ειδήσεις:
Στο Καλλιμάρμαρο, στην φιέστα του ΣΚΑΙ και του Σαββόπουλου, ο Άδωνις αγκαλιά με τον Πορτοσάλτε τραγουδάνε: «Δεν θα περάσει ο φασισμός» και αναπαράγουν τη βλακεία του «όλοι μαζί μπορούμε».
Σουρεαλισμός μέχρι αηδίας!
Ταυτόχρονα βλέπω την είδηση ότι η επιτροπή Πολιτισμού Νεολαίας και Άθλησης του Δήμου Σκιάθου, (εκεί όπου στέκονταν η Φόνισσα μεταξύ ‘’θείας και ανθρώπινης δικαιοσύνης ‘’), ετοιμάζει υποδοχή ήρωα στον Γιώργο Αγγελόπουλο ή ‘’Ντάνο’’ (νικητή στον τελικό του SURVIVOR), στο ανοιχτό θέατρο!
Κυκλοφορούν ακόμη και αφίσες!
Ο σουρεαλισμός συνεχίζεται!
Το ίδιο και η αηδία!
Και φτάνουμε στην κορύφωση!
Στην πόλη μου, το Αγρίνιο, η ενορία του Αγίου Δημητρίου τελεί Αγρυπνία του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός Παϊσίου στο προαύλιο του Ναού!
Εκεί στους πιστούς εκτίθεται και ένα Αγιασμένο βρασμένο κάστανο, που ο Όσιος προσέφερε σε έναν εκ των ιερέων προ 27 ετών και το οποίο έκτοτε παραμένει αναλλοίωτο!
Τα μυαλά μας πίσω!
Αθάνατο Αγρίνιο!
Πάλι πρώτες μούρες θα γίνουμε. Αλλά δίκαια, τέτοια ρεκόρ πίστης και αισθητικής δύσκολα καταρρίπτονται!
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω την μια είδηση μετά τη άλλη ενώ στην ταινία τα zompies έχουν ξεκινήσει κι αυτά το θεάρεστο έργο τους.
Σιγά σιγά αρχίζω να αφήνομαι στην αγκαλιά του Μορφέα και τότε μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας ένα σατανικό σενάριο αρχίζει να πλάθεται στο μυαλό μου και μια ιστορία να ξεκινάει.
Είμαι λέει στρατηγός και οι ορδές των zompies, ο στρατός μου, που με αγαπάει και με υπακούει τυφλά.
Έχω μάλιστα και άξιους αξιωματικούς!
Τον Μάικλ Μάγιερς από την ‘’Νύχτα με τις μάσκες’’, τον Τζέισον Βόρχις από το ‘’Παρασκευή και 13’’ και τον Φρέντυ Κρούγκερ από τον ‘’Εφιάλτη στον δρόμο με τις λεύκες’’.
Χωρίζω λοιπόν τον στρατό μου σε τρία κομμάτια και τον στέλνω να υποβάλει τα σέβη του και στις τρεις εκδηλώσεις, και στο Καλλιμάρμαρο και στην Σκιάθο και στην Αγρυπνία.
Η εντολή δε, είναι τα zompies να είναι όσο πιο εκδηλωτικά και αποτελεσματικά γίνεται!
Οι οδηγίες μου είναι ξεκάθαρες και αδιαμφισβήτητες και περιμένω με αδημονία τα αποτελέσματα!
Δυστυχώς όταν τα νέα έρχονται από τα μέτωπα προσγειώνομαι απότομα!
Τα zompies πράγματι επισκέφτηκαν και τις τρεις εκδηλώσεις με τρομερή όρεξη και επιθυμία για μυαλό, αλλά από μυαλό δεν βρήκαν ούτε κουκούτσι, ούτε για δείγμα!
Οι μόνοι που είχαν λίγο μυαλό ήταν οι διοργανωτές, αλλά αυτό ήταν απολύτως τοξικό και ακατάλληλο προς βρώσιν ακόμη και για τα zompies, το δε πλήθος δεν είχε μυαλό ούτε δράμι!
Έτσι λοιπόν άρχισαν να συμβαίνουν διάφορα ευτράπελα!
Στο Καλλιμάρμαρο, ο Σαββόπουλος κρεμάστηκε ξανά από το αερόστατο με το οποίο είχε εμφανιστεί στο ολυμπιακό στάδιο την δεκαετία του ’80, (μάλλον δεν πρέπει να ξανακατέβηκε ποτέ από εκεί), και οι νεκροζώντανοι το πήραν απόφαση ότι θα μείνουν νηστικοί και άρχισαν να χοροπηδάνε μαζί με τους υποτίθεται ζωντανούς στους ρυθμούς του: ‘’Ας κρατήσουν οι χοροί, τίποτε δεν είμαστε βρε’’!
Στην Σκιάθο, δυο zompies που ως ζωντανοί ανήκαν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αντί και αυτά να πάνε στον Αγγελόπουλο πήγαν στον τάφο του Παπαδιαμάντη να του εξηγήσουν το πρόγραμμα εξόδου από την Ε.Ε!
Στη δε Αγρυπνία στο Αγρίνιο, ο Λάζαρος, (η μεγαλύτερη φίρμα από τους θνητούς αναστηθέντες), λόγω αρχαιότητας, επειδή είχε λυσσάξει από την πείνα και μυαλά δεν έβρισκε, έφαγε το Ιερό κάστανο με αποτέλεσμα να πάθει δηλητηρίαση και να μεταβεί με φριχτούς πόνους στο Νοσοκομείο Αγρινίου όπου και για δεύτερη φορά εξέπνευσε!
Στο Νοσοκομείο της πόλης μας κανένας δεν αναστήθηκε ποτέ!
Μετρώντας λοιπόν αντί για πρόβατα, ζωντανούς και νεκροζώντανους, zompies και ηλίθιους αποκοιμήθηκα γελώντας πότε δυνατά και πότε πάρα πολύ πικρά!
Τα χαράματα ξύπνησα,το DVD είχε τελειώσει, έβαλα το κρατικό κανάλι και έπεσα στο: ‘’Μικρό σπίτι στο λιβάδι’’!
Άλλα zompies εκεί!
Ανάθεμα και ζούνε οι μισοί πρωταγωνιστές!
Είναι στα θυμαράκια μαζί με τους πεσόντες της ΕΡΤ!
‘’Oχι άλλο κάρβουνο’’, λέω!
Σίγουρες λύσεις!
Βάζω στο DVD το: ‘’Τζούλια, 2 Μαύροι’’, που έχει μόνο ζωντανούς και προικισμένους, να βρω κι εγώ την υγειά μου χωρίς νοητικές ακροβασίες!
Καλημέρα σας!
