Εκτός από την ρεβανσιστική άκρα δεξιά, που επιδιώκει θανατηφόρο αντίβαρο στην καταδίκη της Φαιάς Αυγής, πολλές άλλες συντηρητικές φωνές παροτρύνουν την κυβέρνηση να επιμείνει στη στάση της, τονίζοντας ότι θα είναι λάθος να υποχωρήσει στο αίτημα του απεργού πείνας.
γράφει ο Ηρακλής Λογοθέτης
Η ενδοτικότητα, υποστηρίζουν, θα παροξύνει το χορό παρόμοιων απαιτήσεων ενώ οι αναμενόμενες βίαιες εκδηλώσεις απέναντι στην επιβολή της σκληρής, έως θανάτου, γραμμής μπορούν να ελεγχθούν. Ακόμα όμως κι αν πάρουμε ως υπόθεση εργασίας ότι μια συ-ντονισμένη κατασταλτική δράση θα περιορίσει στο ελάχιστο τις εκρηκτικές παρενέργειες από τον θάνατο του απεργού, ένα δηλητηριώδες σύννεφο θα πλανάται για καιρό πάνω από τη χώρα.
Με ορατές επιπτώσεις στη δημόσια ζωή και στη λειτουργία των θεσμών της αστικής νομιμότητας. Πράγμα που οι υποστηρικτές της κυβερνητικής ακαμψίας οφείλουν να λάβουν σοβαρά υπόψη τους. Όπως και το γεγονός ότι είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο, πως εκτός από τα δεδομένα ως ατυχή, υπάρχουν και ευτυχή λάθη: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δέχθηκε να ορκιστεί πρωθυπουργός από τον πρόεδρο της απριλιανής δικτατορίας Φαίδωνα Γκιζίκη.
Σύμφωνα με την οπτική των συντηρητικών πάντα, αυτό το ευτυχές λάθος επέτρεψε τον αφοπλισμό των χουντικών «σταγονιδίων» και συνέβαλε αποφασιστικά στην ομαλή μετάβαση προς τη δημοκρατία. Θα πρέπει να σκεφτούν λοιπόν, όσο υπάρχει καιρός, ότι παρά τη διαφορά κλίμακας και τηρουμένων των έστω και μακρινών αναλογιών, ένα παρόμοιο felix culpa της κυβερνητικής πλευράς ίσως να είναι και σήμερα αναγκαίο.
